GEZIEN
Walk The Line, zaterdag 12 mei, Zwarte Ruiter
MUZIEK
Alternatieve mythische girlpower rock, zoals bijvoorbeeld PJ Harvey. Anna Aaron is een pianiste/singer-songwriter met band. Haar pianospel en zang worden aangevuld met gitaar, bas en drum. Ook wordt er bij enkele liedjes gebruik gemaakt van elektronische instrumenten.
PLUS
De melodieën zijn vaak melancholisch en soms zelfs kwaad. Ook de teksten zijn duister. In de meeslepende liedjes waan je je soms in een andere wereld. Het is een heerlijk gevoel om weg te zakken en te verdwijnen in de muziek van Anna. Zelfs in de misleidend rustige ballades gaat een apocalyptische duisternis schuil. Ondank dit voel je dat zij nog wel hoop heeft, hoop dat het leven uiteindelijk beter wordt. Haar muziek doet groots, theatraal en mythisch aan. Anna lijkt in haar eigen wereld te zijn en haar bandleden volgen haar in dit duistere sprookje. In het midden van de show gaat ze staan en bespeelt ze een bijzonder elektronisch instrument. Dit is een leuke afwisseling van het beeld en nu zij niet meer ‘vast’ zit aan haar piano kan Anna eindelijk wat losser bewegen en dansen.
Het duistere sprookje van Anna Aaron
Boze feminiene powerpop
Voordat de Zwitserse Anna Aaron van start gaat, is de Zwarte Ruiter nog behoorlijk leeg, maar bij de eerste verrassende pianoslag om 19.15 uur staat het café toch al behoorlijk vol. In de Zwarte Ruiter staat een publiek van verschillende leeftijden die de volledige aandacht heeft voor Anna en haar band.
MIN
De muzikanten zijn erg serieus, er kan geen lachje van af. De liedjes zitten allemaal een beetje in dezelfde categorie en hierdoor is er weinig afwisseling. Er is weinig contact met het publiek, ook wordt er niet veel gesproken tussen de nummers door. Soms zou een kleine toelichting over een liedje wel heel fijn zijn. Ondanks dat de muziek best dansbaar is, wordt er door het publiek niet echt bewogen. Waarschijnlijk komt dit doordat er bijna geen interactie is met het publiek en men niet wordt aangesproken om mee te doen.
CONCLUSIE
Anna Aaron overtuigt het publiek met haar duistere, theatrale muziek. Het is meeslepend, spannend en je bevindt je echt in een andere wereld. Het enige nadeel is dat Anna weinig contact zoekt met haar publiek en dat haar show wel een heel serieuze aangelegenheid is.
CIJFER
8