Drive Like Maria verdient een basisplaats

Invaller transformeert het Paardcafé tot een onvervalst rockhol

Marc van der Geest | Foto's: Michella Kuijkhoven ,

Het schijnt dat de Nederlands-Vlaamse rockformatie Drive Like Maria ook subtiele liedjes in haar repertoire heeft. Wie de band zag optreden tijdens Walk The Line kon zich daar echter weinig bij voorstellen. Helemaal niet erg: met de strategie ‘versterkers op elf en doorbeuken’ verandert (zelfs) het Paardcafé onherkenbaar in een stampend rockhol.

MUZIEK
En dan te bedenken dat Drive Like Maria hier eigenlijk helemaal niet verwacht werd. Het viertal is op een laat moment ingevlogen om het afhakende You Say France & I Whistle te vervangen. Blijkbaar tot tevredenheid van het publiek: het Paardcafé staat zo afgeladen dat even een biertje halen een ware survivaltocht wordt. De band doet er dan ook alles om de adrenalineniveaus zo hoog mogelijk te krijgen. De nummers lijken er op geschreven: ruige maar zeer catchy rockers, die weliswaar constant doen denken aan de Foo Fighters maar veel minder gelikt zijn. De dansbaarheid van de nummers wordt gegarandeerd door een scheut Queens of the Stone Age in de mix te gooien. Het helpt ook dat het geluid - zeker gezien de locatie - verrassend goed is, en zanger Bjorn Awouters een bijzonder sterke stem (en conditie) heeft. Geheel terecht dus dat het publiek zich volledig mee laat slepen en er geheadbangt wordt alsof het 1992 is.

PLUS
Het zal ongetwijfeld vaker zijn geschreven, maar de sterkste troef van de band is Nitzan Hoffmann. Dat ze de enige vrouw is in een mannenband, heeft daar eigenlijk niets mee te maken: de moddervette sound, zelfverzekerde podiumuitstraling en het loeiharde maar minimalistische gitaarspel des te meer. Hoogtpunt van de set is dan ook Talk To Me, waarin de rest van de band een stap terug doet om Hoffmann de soloruimte te geven die ze verdient. Als een volleerde stadionrockster zweept ze het publiek op tot onvoorziene hoogte. Indrukwekkend.

MIN
Ja god, het is allemaal niet bijster origineel. Maar daar heeft dan ook niemand om gevraagd.

CONCLUSIE
Drive Like Maria draait in zijn enthousiasme de wereld op z’n kop: ineens is het Paardcafé de plek waar het gebeurt, in plaats van de twee zalen die het Paard van Troje eigenlijk voor dit soort concerten bedoeld heeft. Als de boeker heeft opgelet, verwacht je Drive Like Maria in de komende tijd op één van die twee andere podia te zien. Het enige mogelijke punt van kritiek: het Drive Like Maria-repertoire is behoorlijk van dik hout zaagt men planken. Maar het is wel honderd procent FSC-gekeurd hardhout. En dus verdient invaller Drive Like Maria minstens een basisplaats op dit soort festivals.

CIJFER
8