Bezield optreden van Greg MacPherson

Walk the Line Festival begint prachtig

Judith Bronswijk | Foto's: Ramond Jaggessar ,

De singer-songwriter Greg Macpherson zong zo uit zijn tenen, dat hij af en toe zowat omviel. Het knusse zaaltje in de kelder van Humanity House was bijna te klein voor zijn grote stem. De gevoelige liedjes werden gewichtig gespeeld en het publiek kon niet anders dan aandachtig luisteren.

GEZIEN
Walk The Line 2012, vrijdag 11 mei, Humanity House

MUZIEK

MacPeherson heeft een duidelijk rockgeluid maar de nummers hebben vaak ook folkelementen in zich. Hij wordt vaak en terecht vergeleken met Bruce Springsteen, maar zijn gitaarspel is veel meer rock en heeft soms zelfs iets weg van Pearl Jam. Zijn teksten zijn erg levensbeschouwend en vaak gevoelig zonder zeurderig te worden. Hij wisselt in zijn set ook af tussen de dramatische en luchtigere nummers, waardoor het allemaal niet te zwaar wordt. De singer-songwriter heeft al behoorlijk wat albums op zijn naam staan. Tijdens dit optreden speelt hij veel nummers van zijn laatste album ‘Desintegration Blues’. Maar halverwege breekt hij plotseling los met een cover. ‘It ain’t me’ van Creedence Clearwater Revival past helemaal in de set en wordt ook heel origineel gedaan. MacPherson maakt het nummer wat swingender en zingt het op een ander tempo.

PLUS
De Canadese zanger speelt vanaf het moment dat hij opkomt met overtuiging. Zijn strakke en zijn theatrale gebaren ondersteunen zijn woorden. Vaak zwaait hij met zijn armen en de grimassen op zijn gezicht tonen zijn emotie. Hij heeft een warme stem maar tijdens krachtige stukken klinkt hij rauw en oprecht. MacPherson wordt begeleid door Rob Gardiner op drums. Gardiner speelt erg goed en zit er niet één keer naast. De nummers van MacPherson zijn krachtig en hij heeft een daarbij passende stem.

MIN
Het is wel wat storend dat mensen in en uit lopen in zo’n klein zaaltje als het Humanity House keldertje. Ook de artiesten zelf lijken af en toe wat afgeleid te worden. Omdat MacPherson zich enorm inspant komt hij soms zelfs wat krampachtig over, een groot contrast met de relaxte man die een babbeltje maakt met het publiek tussen de nummers door.

CONCLUSIE
Het publiek is onder de indruk van deze Canadese singer-songwriter Greg MacPherson en dat is terecht. Hij speelt echte rock met wat folkinvloeden en zeker muziek met inhoud. Met de volste overtuiging brengt hij krachtige nummers en heel wat persoonlijkheid naar het kleine zaaltje. Walk The Line is goed begonnen.

CIJFER
8