Knappie rappie met Kraantje Pappie

Grime, dubstep en hiphop in het Paard van Troje

Frank Veldkamp ,

Kraantje Pappie (hoe verzin je het...) deed in het kader van het verschijnen van zijn album ‘Crane’ op zaterdag 17 maart de kleine zaal van het Paard van Troje aan. Aan alle lovende recensies die de ex-judoka de laatste tijd over zich heen heeft gekregen voegen we er, na een avondje zoeken naar Kraan, graag nog eentje toe.

Kraantje Pappie gaat in z’n vrije tijd als Alex van der Zouwen door het leven, al is vrije tijd tegenwoordig een schaars goed voor de Groniningse rapper. De hype rondom Kraan heeft groteske vormen aangenomen, met drie nominaties voor de 3FM Awards eerder deze week als voorlopig hoogtepunt. Nog meer dan op voorganger ‘Boulimia’, laat Kraantje zich op ‘Crane’ gelden als gewiekst woordentovenaar. Zowel underground als mainstream media hebben Kraan opgepikt en zijn mix van snelle, slimme en bij vlagen diepzinnige raps met de grime/dubstep van Noisia behoort tot de top van de Nederlandse hiphop.

Waar het album uitblinkt in een vernieuwende mix van muziek en raps, is een show van Kraantje er eentje volgens klassiek hiphopstramien. En dat betekent lang wachten op de hoofdact en ondertussen vermaakt worden door vrienden, bekenden en toevallige passanten van de hoofdact. In de laatste categorie valt Hagenaar FilosofischeStilte, die als officieel voorprogramma geprogrammeerd staat. Van achter zijn laptop en onder zijn baseballcap produceert hij beats die het goed doen als opwarmer voor NoizBoiz. De beats zijn dik in orde, maar het optreden zelf oogt erg statisch. Een rapper met wat filosofische teksten zouden de stilte goed doen.

Als NoizBoiz het podium betreedt (en per ongeluk FilosofischeStilte abrupt wegdraaien) begint het eigenlijke programma. Kraan slaapt nog, is de boodschap, dus NoizBoiz doen even een nummertje. Het wordt een half uur stuiteren op het podium en in de zaal, waarbij er aan het einde van de set zes Boiz, een fotograaf en een cameraman op het podium staan. Er komt vooral materiaal langs van het onlangs verschenen album ‘Georganiseerde Chaos’, wat door het hoge partygehalte goed aanslaat bij de ongeveer 150 man en vrouw die op Kraan staan te wachten. Tussendoor draaien de dj’s van het Haagse HipHop Centrum (H3C) nog wat plaatjes en dan is het tijd voor de hoofdact.

Met de flow van een rockshow gaat Kraantje Pappie direct van start met feestnummer ‘Barkeeper’, wat luidkeels ongeveer wordt meegezongen (Over onnavolgbare teksten gesproken: “Ik besteed ‘n barkie per barkeeper. Tot ik met me bek van de bar kieper. Maar ik hoef geen barkie Covousier. Maar een half vat van dat partybier”). Naast beuken en heen-en-weer stampen zijn er sporadische rustpuntjes, a capella intermezzo’s en een stukje duiding (“‘Zijn rug stinkt’ is geen Nederlands, maar ik zal het even uitleggen...”). En ja, Kraan is lomp. En ja, Kraan is grof. Maar Kraan is bovenal de rapper die het voor elkaar krijgt het gat tussen de hou-van-jou-blijf-je-trouwrijmelarij van sommige van zijn collega’s en oprechte teksten met knappe taalvondsten te slechten. Voor Kraan is optreden een feestje en dat moet het voor zijn fans ook zijn. Na de zaal in een chaotische beweging van links naar rechts en terug te hebben gedirigeerd vraagt hij of iedereen nog okay is en of er geen ruzie is uitgebroken voor hij de draad weer oppakt. Het is dat hij er zelf nogal vaag over doet, anders zou je denken dat zijn naam een letterlijke vertaling van de Crane Daddy is - volgens het straattaal woordenboek ‘iemand die bewijst oprecht te zijn by doing amazing shit”. Treffender is het niet te verwoorden.