De avond wordt geopend door singer-songwriter Kim Janssen. Janssen, die ook al naam maakt met de indiefolkband The Black Atlantic, doet waar menig voorprogramma niet in slaagt. Hij krijgt de kleine zaal van het Paard in een mum van tijd stil en betovert iedereen met zijn warme, kleine liedjes. Naast nummers van zijn nieuwste album, het positief ontvangen ‘Ancient Crime’, komen ook de liedjes van zijn eerste plaat voorbij. De vergelijking met zangers als Bon Iver en Ben Howard is snel gemaakt. Maar Janssen heeft ook een heel eigen en herkenbaar geluid. Zelf geeft hij aan dat het niet een heel vrolijke avond zal worden: “Vanavond wordt een beetje een wedstrijd wie de meest tragische verhalen kan vertellen”. Maar dat geeft niet. Hij bewijst dat tragisch ook geweldig mooi kan zijn en dat het, wanneer het met humor wordt gebracht, niet zwaar hoeft te vallen. Hoogtepunten van het veels te korte half uurtje zijn Sun Kill Moon-cover ‘Glenn Tipton’ en het originele ‘Holmes’ Bonfire, 1666’ over het tragische (jaja...) lot wat Vlieland was beschoren toen het in 1666 bezet en verwoest werd door de Engelsen. Case Mayfield zal er flink aan moeten trekken om aan dit voorprogramma te kunnen tippen.
Case Mayfield brengt het Paard tot zwijgen
Palingsound zonder vislucht
Jan Smit, Nick & Simon, BZN, 3Js, Kees Veerman. Allemaal muzikanten afkomstig uit Volendam en de ene naam nog bekender dan de ander. Behalve de laatste. Hij is beter bekend als Case Mayfield en dat is een naam die bij veel mensen inmiddels wel een belletje doet rinkelen. Sinds zijn album ‘Many Colored Beast’ uitkwam verspreidt het Case-virus zich rap door Nederland en donderdag viel het Haagse Paard van Troje er aan ten prooi.
Daar waar Janssen op het podium alleen door zijn gitaar wordt vergezeld, krijgt Case Mayfield gezelschap van een vierkoppige begeleidingsband. Soms zelfs vijfkoppig. Af en toe springt er uit de coulissen een extra bandlid tevoorschijn om het Hammondorgel of de mondharmonica te bespelen. De mannen hebben er zin in. Vanavond is de vierde show van de clubtour, maar het lijkt of de zanger en de band al maanden samen op het podium staan. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en slaan zich al grappend door de vaak melancholische, intense nummers heen. Mayfield verklaart dit door het feit dat ze een jaar lang met elkaar in een ‘repetitiehok’ opgesloten hebben gezeten. Hij is weliswaar de ster van de avond, maar het is zeker niet ‘Case met begeleidingsband’ die hier op het podium staat. Het gezelschap opereert als één geheel. Mooi om te zien.
Mayfield opent met de mededeling dat zijn doel is om samen met het publiek een soort bubbel te creëren en zo samen het concert te maken. Met zijn openingsnummer ‘You sure lost a lot of weight’ pakt hij direct de draad van Kim Janssen op. Donkere, ietwat deprimerende liedjes die je af en toe een beetje ongemakkelijk doen voelen. Het leek eerder op de avond bijna onmogelijk, maar het lukt de Volendammer om de zaal nog stiller te krijgen dan dat hij tijdens het optreden van zijn voorganger al was. De bubbel die de zanger wil maken is er al heel snel. Steeds weer betrekt hij het publiek bij de show door bijvoorbeeld het nieuwe klappen uit te willen vinden en tussen de nummers door te vragen of het nog steeds goed gaat. Maar het is niet allemaal kommer en kwel wat de klok slaat vanavond. Nummers als ‘Twitch’ en 'You should have seen the way you danced’ zorgen voor een wat luchtiger toon en zorgen er zelfs voor dat het nog steeds muisstille publiek af en toe een poging tot dansen doet. Al veel te snel volgt de toegift, het mooie ingetogen ‘Our mom’, wat voor de gelegenheid een vader Jacob-achtig deuntje meekrijgt.
Vanavond laat Mayfield zien dat hij een meester is in het vertellen van verhalen, overbrengen van emoties en het laten vallen van ongemakkelijke stiltes op precies het juiste moment. Hij heeft lef en speelt niet op safe. Daarmee onderscheidt hij zich van de zoveelste singer-songwriter die gevoelige liedjes de wereld in slingert. Mayfield bewijst dat er uit Volendam ook iets anders kan komen dan de gladde muziek waar het vissersdorp om bekend staat. Palingsound zonder de vislucht dus.