Haagse PopWeek 2011: maandag 17 oktober

Topless, The Consolers, ZiRe, Doeshka Vrede, Supra Naturals en meer

Loïs Koot en Remco van der Ham | Foto’s: Ramond Jaggessar, Samantha Stauttener en Alice Mulder ,

De maandag tijdens de Haagse PopWeek vindt ieder jaar plaats rondom de Grote Markt, en dat was op maandag 17 oktober 2011 niet anders. In de SuperMarkt, Zwarte Ruiter, September, Boterwaag en Zèta was een gevarieerd aanbod aan Haagse popmuziek te zien en te beluisteren. De avond begon al vroeg met de jonge bands The Heroes en The Consolers en eindigde in de nachtelijke uurtjes met Supra Naturals.

Topless, The Consolers, ZiRe, Doeshka Vrede, Supra Naturals en meer

De maandag tijdens de Haagse PopWeek vindt ieder jaar plaats rondom de Grote Markt, en dat was op maandag 17 oktober 2011 niet anders. In de SuperMarkt, Zwarte Ruiter, September, Boterwaag en Zèta was een gevarieerd aanbod aan Haagse popmuziek te zien en te beluisteren. De avond begon al vroeg met de jonge bands The Heroes en The Consolers en eindigde in de nachtelijke uurtjes met Supra Naturals.

The Heroes trapt de koude maandagavond af in September. Wanneer de eerste klanken van de Red Hot Chili Peppers met ‘Can’t stop’ te horen zijn, is al duidelijk dat dit niet zomaar een coverbandje is. De volwassen stem van zangeres Romi doet je versteld staan, omdat het haast onmogelijk is dat die stem uit een jonge meid komt. Dat is vooral te horen bij het nummer ‘Elevation’ van U2, dat alleen begint met de bas. De rest van de bandleden doen er niet voor onder, want bassist Peke slapt er lekker op los en de drummer heeft het hele optreden een grote glimlach op z’n gezicht. The Heroes is een jonge coverband met waarschijnlijk nog veel optredens voor de boeg. Met nummers van No Doubt, Anouk, Di-rect en de Red Hot Chili Peppers is dit een coverband die begon als onschuldig schoolbandje. Als ze dan als laatste ‘The dark’ van Anouk spelen, laten ze een goede indruk achter om niet snel meer te vergeten. (LK)

“Tijdmachine, terug naar 1960 alsjeblieft!” Dat is wat er gebeurt als je bij een optreden bent van The Consolers. Drie jongens in zwarte corduroy jasjes en een zwarte coltrui. Al snel waan je je op een strand in Californië, vrouwen met die hoge bikinibroekjes aan en mannen met een bos golvend blond haar. Vooral bij het nummer ‘You can be the one’ over de liefde voor een meisje waan je jezelf terug in die tijd. De band maakt dansbare sixties muziek, met nummers zoals ‘Tango’ en ‘Wrong’. Bij het laatstgenoemde nummer hoor je hoe de stem van zanger Bas ons weer naar de realiteit brengt. Zijn rauwe stem geeft de muziek van de formatie een spannende twist aan de doorgaans wat eentonige jaren zestig muziek. Eentonig is de uitstraling van de jongens ook niet, voor een bomvol September durven ze te spelen met het publiek en zwepen ze de menigte op om te dansen. (LK)

De kou moet even getrotseerd worden om van de September naar de SuperMarkt te gaan, want daar speelt GardenFest. Een nieuwe indie/dance band met een drummer, synthesizer, sequencer en zanger. Een aparte formatie, dat is het zeker. Op het podium gaat het drietal los en het is een aparte combinatie op het podium. Waar je verwacht dat het normaal allemaal door een computer in elkaar wordt gezet is dit live. De dertig mensen die er zijn, is voor zanger Niels nog een verrassing. Hij had op een maandagavond niet verwacht ‘zoveel’ mensen te zien. De muziek slaat goed aan, want letterlijk iedereen staat te dansen. Het nummer over Facebook doet veel mensen lachen. Voor de Facebookers de tekst “Check my Facebook, I’m famous” en “Like me”. ‘Liken’ deed de SuperMarkt het wel. Jammer dat het zo rustig was, als GardenFest volgende keer op een donderdag mag spelen, gaat het dak er zeker weten af! (LK)

De Boterwaag zit afgeladen en iedereen luistert ontspannen naar de soulvolle nummers van Doeshka Vrede. De talentvolle zangeres deed al in 2007 mee aan Talent Event. In 2008 haalde ze de tweede plek bij het Prinses Christina Concours, waardoor ze in 2009 op The Hague Jazz Stond. De ruimte van De Boterwaag is redelijk groot, maar Vrede heeft er geen probleem mee om het optreden toch intiem te houden. Door tussen de nummers door leuke anekdotes te vertellen, houdt ze de volle drie kwartier de mensen in haar ban. Ook komt het publiek erachter hoe en waarom sommige nummers tot stand zijn gekomen. Zoals het nummer ‘Ticket to the better world’. Over dat wij, zoals de titel al zegt, het allemaal goed hebben hier, maar op andere plekken in de wereld het er helaas een stuk minder goed aan toe gaat. Er zijn ook wel grappige nummers, zoals eentje over tassen, en het is dus geen zwaar beladen optreden, maar een heerlijk ontspannend optreden van Doeshka Vrede. (LK)

In de Zèta is vanavond een mooi programma voor de hiphopliefhebber neergezet. De avond begint met een dj-set van Young Dazey aka David Koster van de formatie Dazed. Hij draait de aanwezigen warm voor het optreden van ZiRe en heeft daarbij ook nog twee gast-mc’s meegenomen. De Haagse hiphoppers van ZiRe presenteren op 8 december hun debuutalbum in de SuperMarkt en geven daarvan vanavond een voorproefje. DJ LeBrute en de mc’s Prokrea, Renato en G-Voiz geven een strakke show weg in de Zèta. Goed uitgevoerde Nederlandstalige hiphop waarbij de teksten ook nog eens goed verstaanbaar zijn. We kijken nu al uit naar het album ‘PraktiziRe’! (RvdH)

De Duitse band Dante’s Dream bijt het spits af in de Zwarte Ruiter. De vierkoppige band maakt alternatieve indiepopmuziek en het is allemaal in het Duits gezongen. Een Duitse cursus was daarom best handig geweest. Zodra de band begint is er al een viertal dat aan het dansen is op de eerste paar nummers, maar die zijn na hun stop ook niet meer terug te vinden. Het begint traag en de rest van de drie kwartier durende set verandert er niet veel. Alle nummers lijken op elkaar en zijn eentonig. Geen uitschieters, tot... het laatste nummer. Eindelijk een harder nummer, waar iedereen van opkijkt. Dante’s Dream houdt de naam ‘dream’ eer aan. Het hele optreden lijkt alsof je ligt te dromen, op die paar momenten na dat er een piek is in de muziek en je even wakker wordt om je om te draaien. (LK)

Gingen we eerder op de avond al met de tijdmachine terug naar de jaren ’60, inmiddels zijn we beland in de jaren ’80. Het duo Topless, bestaande uit twee heren en dus geen dames met ontblootte bovenlichamen, maakt een retrofeestje in de SuperMarkt. De typerende jaren ’80 synthgeluiden, een relaxte beat en pakkende melodieën zijn de ingrediënten van Topless, waarmee ze in de Canadese formatie Chromeo een goede stijlgenoot hebben. Het lijkt een dikke knipoog naar de Rick Astley’s van drie decennia geleden, maar toch is Topless geen gimmick. Het is gewoon heel erg goed wat ze doen. De nummers zitten goed in elkaar, zijn erg catchy en zanger Paja Arsenovic is een uitstekend zanger. Cris Kühlen beroert ondertussen niet onverdienstelijk de synthesizers en pakt hier en daar een tweede stem mee. De SuperMarkt staat ook lekker vol en er wordt volop gedanst, voornamelijk door mensen die in de jaren ’80 nog niet eens waren geboren. Wat nou generatiekloof? En als ‘Say you love me’ in 1986 was uitgebracht, was het een wereldhit geweest. Rick wie? (RvdH)

Dankzij Topless zijn de benen al lekker opgewarmd en is het inkoppen voor Supra Naturals in de Zwarte Ruiter. Qua muziekstijl liggen ze mijlenver uit elkaar, maar dansbaar zijn ze des te meer. Waar Topless gaat voor subtiel en catchy, gaat het er bij Supra Naturals hard, strak en ongenuanceerd aan toe. De band is de afgelopen maanden erg gegroeid. Het drietal klinkt meer als een eenheid en de energie druipt van het podium af. Die energie slaat al snel over op het publiek en een moshpit laat niet lang op zich wachten. Hoewel drum ’n bass sowieso al niet bekend staat als de muziekstijl met de meeste variatie, is dit wel waar het Supra Naturals aan ontbreekt. Er zit te weinig variatie in de beats/drumpartijen, waardoor het toch wat eentonig wordt. Prima voor degene die gewoon lekker los wil gaan op een strakke danceformatie, maar wie muzikaal wat meer wil horen komt bij Supra Naturals nog wat tekort. Desondanks is Supra Naturals een zeer fijne live act. (RvdH)