The Boxer Rebellion gaat verscholen achter waas van geluid

Slecht geluid haalt alle nuance uit goed optreden

Ramon Keyzer | Foto's: Milan Tettero ,

Tien jaar constante groei brengt The Boxer Rebellion met album nummer drie onder de arm naar Den Haag. Op voorhand niet de gedoodverfde dagafsluiter maar met het grootse geluid wel een band die op het lijstje van veel bezoekers prominent vermeld staat.

Slecht geluid haalt alle nuance uit goed optreden

Tien jaar constante groei brengt The Boxer Rebellion met album nummer drie onder de arm naar Den Haag. Op voorhand niet de gedoodverfde dagafsluiter maar met het grootse geluid wel een band die op het lijstje van veel bezoekers prominent vermeld staat.

GEZIEN:
The Boxer Rebellion @ Walk The Line, Paard van Troje (grote zaal), vrijdag 13 mei 2011

MUZIEK:
Het grootse geluid van The Boxer Rebellion brengt de melodie en het pianogeluid van Coldplay samen met de gitaren en het stemgeluid van Editors. Voeg daar wat (bij vlagen) gierende gitaren en een setlist vol ijzersterke songs aan toe en je hebt een benadering van wat The Boxer Rebellion is.

PLUS:
De ijzersterke songs worden met grote precisie gebracht. Zanger Nathan Nicholson beschikt over een zwaarmoedige stem en zingt de tekst met veel lange klanken. Hij pakt zijn rol als frontman en springt op een gegeven moment het publiek in om vervolgens in een soort gevecht met zijn microfoon te belanden.

MIN:
Er lijkt een geluidsabsorberende sluier over de sound van The Boxer Rebellion heen te liggen waardoor alle nuance uit de muziek verdwijnt. Helaas, want dit staat een potentieel zeer goed optreden jammerlijk in de weg.

CONCLUSIE:
Door het niet kunnen onderscheiden van details wordt het niet het optreden wat het had kunnen zijn. Aan de bekwame band en het ijzersterke repertoire lag het niet.

CIJFER:
7