De Canadese band Brasstronaut bestaat uit een flink gezelschap: naast pianist en zanger Edo van Breemen, zijn er een drummer, gitarist, bassist, trompettist en klarinettist. Op het kleine podium Rootz staan ze dicht op elkaar gepropt. Iedere muzikant blijkt zijn eigen talent te hebben, maar daar teveel van te uiten.

GEZIEN:
Brasstronaut @ Walk The Line, Rootz, zaterdag 14 mei 2011

MUZIEK:
Zanger Van Breemen brengt stijlvolle jazzy nummers, melodieus en met een tikkie soul. De band begon als kwartet, maar bestaat inmiddels uit zes leden.

PLUS:
De experimentele nummers zijn krachtig en worden gebracht door muzikanten die magnifiek kunnen spelen. Van Breemen heeft een schitterende stem en hij blijkt niet de enige in het gezelschap te zijn. Het enthousiasme straalt van het podium en aan afwisseling is geen gebrek.

MIN:
Niemand houdt zich in, waardoor je een brei van klanken krijgt. Allerlei loopjes gaan door elkaar heen, nemen de overhand en winnen het van de nummers, waarbij Van Breemen nauwelijks te verstaan is. Daarnaast staat de muziek veel te hard, waardoor de trompet en klarinet schel worden.

CONCLUSIE:
De veelzijdige band is er niet bang voor een eigen weg in te slaan, maar de mannen willen teveel van hun talenten laten horen en geven nauwelijks ruimte aan elkaar. Af en toe een stapje terugdoen, zou het geheel een stuk sterker maken. Het debuutalbum, opgenomen toen de band nog een kwartet was, komt meer ontspannen over en is een wereld van verschil.

CIJFER:
5,5