Als je, al voordat je überhaupt ook maar iets hebt uitgebracht, voor bijna 1,5 miljoen hits op je MySpace pagina weet te zorgen doe je het op zijn zachtst gezegd lekker. Zijn eerste ep ‘Tumble Down’ is nu net een maand uit en het album volgt later dit jaar. Een band heeft hij nog niet compleet, dus op Walk The Line geeft hij samen met een contrabassist een semi-akoestisch optreden. Het optreden is er allerminst minder om.

GEZIEN:
Marcus Foster @ Walk The Line, Nutshuis, vrijdag 13 mei 2011

MUZIEK:
Een beetje blues, een beetje soul, een beetje funk, maar bovenal prachtige liedjes die uit zijn tenen lijken te komen. Zelf noemt hij Van Morrison, Tom Waits en Bob Dylan als invloeden voor zijn muziek, maar ook John Mayer en Amos Lee zijn terug te horen.

PLUS:
De meeste indruk maakt Foster nog wel met zijn stemgeluid. Loepzuiver met een lekker ruig randje. Ook op zijn gitaarspel is niets aan te merken. De meegekomen contrabassist is ook een aanwinst. De twee blijken maar weinig van tevoren met elkaar gespeeld te hebben. Sommige nummers spelen ze zelfs voor het eerst samen, bekent Foster tijdens het optreden. De twee voelen elkaar echter perfect aan en hoewel er af en toe wel een missertje te ontdekken valt, wordt dit al dan niet met een beetje humor weer opgelost. Die humor is ook iets waar het Foster niet aan ontbreekt. Hij maakt regelmatig grapjes met het publiek en zijn mede-muzikant, onder andere over de plek waar ze optreden. “So we’re playing in the nuthouse… We really don’t belong here.”

MIN:
In zijn eentje, of zoals vanavond met z’n tweeën, kan Marcus Foster het prima af, maar een volledige band kan het geheel toch nog net dat beetje extra geven. Die band gaat er komen, en tijdens zijn optreden verklapt Foster dat hij met die band in november terug komt naar Den Haag voor een festival. We kijken er nu al naar uit.

CONCLUSIE:
Marcus Foster werd voorafgaand aan zijn optreden op Walk The Line al de hemel in geprezen. Dit zou een van de toppers van het festival zijn en met dat soort voorspellingen kan het bijna alleen maar misgaan. Marcus Foster maakt de verwachtingen echter volledig waar. Niet vaak staat het publiek zo muisstil te luisteren naar een optreden. Met zijn indrukwekkende stem en mooie liedjes weet hij je bij de strot te grijpen om niet meer los te laten.

CIJFER:
9