Na Isbells en Marble Sounds heeft Zeal Records met Low Vertical weer een jonge dromerige band gecontracteerd. Voor de liefhebbers van mooie Belgenpop maar ook voor fans van dromerige elektronica en Radiohead ten tijde van OK Computer.
GEZIEN:
Low Vertical @ Walk The Line, Nutshuis, vrijdag 13 mei 2011
MUZIEK:
Dromerige Belgenpop met licht gestoorde electronica samples.
PLUS:
Met een instrumentarium van basgitaar, gitaar en heel veel samples en toetsen wordt een perfecte afwisseling geboden tussen dromerige en elektronische muziek. Vooral sample-man Seppe van den Berghe balanceert constant tussen geconcentreerd spelen maar eigenlijk volledig uit je dak willen gaan. Een prachtig gezicht. Bassist Pieter Demeyer en gitarist Ward Dupan hebben meer bewegingsvrijheid. Iets wat ook wordt benut wanneer er weer een dromerige opbouw uitmondt in een uitbarsting van samples en gitaren. Ingehouden uitzinnigheid dat als een kurk onder druk naar buiten komt. Na afloop dankt het sympathieke trio het Nederlandse publiek oprecht, ze zijn overduidelijk heel erg blij hier te mogen spelen.
MIN:
De genoemde invloeden liggen er nog wel wat te dik bovenop. Met de ogen dicht is het muzikaal vaak net Radiohead en zelfs de stem van Thom Yorke wordt bij vlagen griezelig dicht benaderd.
CONCLUSIE:
Low Vertical weet het beste van Girls In Hawaii, Radiohead en labelgenoot Marble Sounds te combineren tot een constant boeiende set dromerige electropop. Daarentegen liggen de invloeden, vooral die van Radiohead, er regelmatig wel wat te dik bovenop.
CIJFER:
8
Heerlijk wegdromen bij Low Vertical
Sympatieke Belgen zijn publiek oprecht dankbaar
Na Isbells en Marble Sounds heeft Zeal Records met Low Vertical weer een jonge dromerige band gecontracteerd. Voor de liefhebbers van mooie Belgenpop maar ook voor fans van dromerige elektronica en Radiohead ten tijde van OK Computer.