Terwijl in de andere zalen het bier van de vloer wordt gedweild voordat het licht uitgaat, verzamelt het Walk The Line publiek zich in de grote zaal van het Paard van Troje voor het nachtprogramma. Publieksfavoriet Crystal Fighters speelt met gemak de zaal plat met haar op Spaanse leest geschoeide meestampers.

GEZIEN:
Crystal Fighters @ Walk the Line, Paard van Troje (grote zaal), zaterdag 14 mei 2011

MUZIEK:
‘Do you wanna go to the plage with me’ is de ‘Vamos a la playa’ van 2011. Luchtig, vrolijk, radio vriendelijk en niet uit je hoofd te rammen. De Brits/Baskische formatie Crystal Fighters scoort er een dikke lentehit mee. Maar de band heeft meer kanten: met Spaanse invloeden, electrobeats en een ode aan Londen in de beste jumpstyle traditie heeft Crystal Fighters meer ambities dan een tripje naar het strand alleen.

PLUS:
Van zanger Sebastian Pringle zou je, afgaand op zijn uiterlijk, nog geen daklozenkrant durven kopen. Met een grote gebroken zonnebril op zijn verlopen kop zwalkt hij zingend, lallend en struikelend over het podium terwijl de zaal aan zijn voeten kolkt. Het optreden begint met een lange onheilspellende intro die overloopt in ‘Solar system’. De drums worden door vaste bandleden Graham en Gilbert versterkt door driftig op houten balken te rammen. Zangeres Laure geeft Sebastian alle ruimte voor zijn frontman-act en voegt met haar zang een exotisch accent toe. In het begin van de set is het geluid nog niet optimaal en rolt de muziek als een dikke brei de zaal in, maar na een paar nummers is dit hersteld. De staccato beats zwepen de zaal tot ongekende hoogte op en het feestje is compleet als ‘I love London’ wordt ingezet. Bij ‘Plage’ staat de hele zaal te springen en kan Crystal Fighters niet meer stuk...

MIN:
...of toch wel? Als halverwege de gekte één van de bandleden van Akron/Family van achteren het podium op rent voor een stagedive is het hek van de dam. Terwijl de band aangeeft het podium voor zichzelf te willen houden klimmen steeds meer mensen het podium op voor een sprong op de deinende massa. Als Pringle geen grip meer heeft op wat er op ‘zijn’ podium gebeurt helpt hij een handje door uitzinnig publiek terug de zaal in te duwen, wat een paar flinke smakkerds op de vloer tot gevolg heeft. De sfeer in de zaal slaat om van vrolijk naar agressief. De band speelt beduusd haar set uit en verdwijnt zonder afscheid of toegift van het podium.

CONCLUSIE:
Crystal Fighters is de ultieme feestband en zal menig festivaltent laten dampen deze zomer. Met de luchtige mix van stijlen en Pringle aan het roer zijn muziek en show dik in orde, maar bij opzwepen hoort ook een stukje crowd control en daar ontbrak het aan.

CIJFER:
7