Het ene moment ben je nog het onhandige Slankie-meisje van Frico en het volgende moment sta je als hoofdact in een stampvolle grote zaal van het Paard van Troje in Den Haag. Zo snel kan het gaan via het tussenstation van oom Matthijs in De Wereld Draait Door.
Des te innemender dat het schutterige meisje van toen nog af en toe doorschemert in de onmiskenbare bühnetijger van nu, Sanne Hans uit Overijssel. Miss Montreals clubtour naar aanleiding van het tweede album ‘So…Anything Else?’ pakte in 2010 zo succesvol uit dat verlenging voor de hand lag. Dank zij deze verlenging worden onder andere Groningen en Den Bosch bediend, en eindelijk dus ook Den Haag. Miss Montreal staat er voor de allereerste keer: Sanne Hans (zang en gitaar) met Kobus Groen (basgitaar), Michi Schiemann (gitaar), Thijs Rensink (drums) en Peter Hendriks (toetsen). In het begin lijkt het even wennen. Pijlsnel worden de eerste nummers ‘Backbeat’, ‘Everytime’, ‘I know better’, ‘Swing the night away’ en ‘Rose’ de zaal in geslingerd. Overrompelend, niet meteen overtuigend.
Gelukkig wint de stem van Sanne per nummer aan zelfvertrouwen en zeggingskracht; de kwaliteit van het optreden neemt zienderogen toe. Het zesde nummer heeft Miss Montreal ’s ochtends om half negen al in de 3FM-studio bij Giel Beelen ten gehore gebracht: ‘Feel’. “Niet geschreven om een hit te scoren, maar ik wilde gewoon iets moois maken. Mag ook wel eens een keer.” “Heel tof Den Haag” lacht met haar mee en vindt ‘Feel’ een geheide hit. De tongval van de vele “San-ne!”s uit het publiek doen vermoeden dat ook Overijssel is uitgelopen. Op onnavolgbare wijze beantwoordt Sanne alle toejuichingen ongepolijst-vriendelijk. Puur. Nu draait de band geolied met hier en daar monumentaal gitaarwerk en ook toetsenist en slagwerker vinden hun groove. Sanne gaat los met ‘Just a flirt’, ‘Here without you’ en ‘Easy way out’ en de zaal gaat moeiteloos mee.
En steeds staat daar achterin de zaal dat kleine podium met piano. Yasmin liet het in haar sterke voorprogramma ook al links liggen. De vraagtekens nemen toe, want Sanne en haar gitaar lijken onafscheidelijk. Onverwachts springt zij het grote podium af, mensen rekken hun nek uit om vooral niets te missen, terwijl Sanne door de zaal naar de piano huppelt. Enigszins beschroomd legt zij haar vingers op de toetsen, om zichzelf dan subtiel te begeleiden bij het teder gezongen nieuwe lied, zonder titel. Na een toffe cover van ‘Hello’ (Martin Solveig feat. Drageonette) komt Miss Montreal met nog een verrassing. Een bluesimprovisatie die het Haagse Paard ineens Mississippi-melancholie verleent. ‘This is my life’ roept iedereen dwingend terug naar de werkelijkheid. “Springen Den Haag. Springen!” Sanne is niet te beroerd om tijdens het zingen lekker mee te springen, ‘Den Haag’ volgt haar enthousiaste voorbeeld tot scheuren in het plafond aan toe.
Zo’n avond sluit je niet af zonder toegift. Teruggeroepen zet Miss Montreal nogmaals ‘Just a flirt’ in en vervolgens ‘I wanna do something good’. Al vanaf 05.30 uur in touw vanwege het vroege radio optreden: 24 maart wordt weer zo’n 24-uurtje. Geen probleem, Miss Montreal rockt!