Onlangs stond muzikaal wonderkind Tim Knol nog op Pinkpop. Vandaag trakteert Knol het Haagse Parkpoppubliek op zijn mengeling van countryrock, westcoastrock overgoten met dat typische Knolsausje.

GEZIEN:
Tim Knol @ Parkpop, Staedion Stage, zondag 26 juni 2011 om 17.25 uur

MUZIEK:
Samen met zijn vaste band neemt de schuchtere jongen uit Hoorn zijn plek in op de zonovergoten Staedion Stage. Vandaag draagt hij eens geen ruitjesblouse. De rode wangen zijn wel aanwezig. Van die wangen waar je graag eens in zou willen knijpen. Knol heeft door zijn wat verlegen ‘doe maar gewoon’ uitstraling de absolute aaibaarheidsfactor. Het vijftal zet de toon door direct met één van Knols bekendste nummers te starten. ‘Gonna get there’ kan rekenen op een warm welkom van het publiek. Vervolgens komen ook andere bekende nummers zoals ‘Yesterday’, ‘Glory Days’ en het nieuwe ‘Shallow Water’ (horen we daar een bescheiden zomerhitje?) aan bod. Knol speelt niet alleen eigen werk. Het meest rockende nummer van de set is: ‘Take her home’ van de Groningse band Ro-d-Ys. Daarmee krijgt hij al heel snel de voetjes van de vloer op het veld voor de Staedion Stage. Met ‘Sam’ brengt de singer-songwriter zijn optreden tot een wat melancholisch eind. Sam’s leaving home en Tim is juist klaar om weer richting huis te gaan.

PLUS:
Tim Knol lijkt geen slechte liedjes te kunnen maken. Zijn luisterliedjes zijn stuk voor stuk pareltjes en het is bijna onvoorstelbaar dat een jongen van pas eenentwintig jaar oud, met volgens eigen zeggen een heel normale jeugd, zulke juweeltjes uit zijn pen weet te toveren.

MIN:
Knol gaf onlangs in een interview met 3VOOR12 Den Haag aan dat hij gezien wil worden als een heel gewone jongen, eentje die graag muziek maakt. En dat is hij ook. Zeker op het podium. Soms lijkt het wel alsof hij zich daar niet zo op zijn gemak voelt. Hij mag dan wel briljante songs maken, maar aan echte stage-presence ontbreekt het de singer-songwriter een beetje. Als frontman van een band zou je toch verwachten dat het grootste deel wat op het podium gebeurd om jou draait. Nu lijkt toetsenist Matthijs van Duijvenbode af en toe die rol ‘in te pikken’. Verder is het een optreden zonder extreme hoogte- of dieptepunten. Er valt niets slechts op aan te merken, maar het kabbelt. Een beetje show zou af en toe ook  best leuk zijn om naar te kijken.

CONCLUSIE:
Misschien is Tim Knol wel beter op zijn plek in de studio of een kleine kroeg, dan op een groot festivalpodium. Maar als hij daarmee zou stoppen dan zou de massa, die niet zo snel zijn cd’s zou kopen, niet kunnen genieten van zijn geweldige schrijfsels. Dat zou dan ook wel weer heel erg zonde zijn.

CIJFER:
7,5