Daar waar Elvis de eretitel ‘King of rock ’n roll’ droeg, zijn de Memphis Maniacs benoemd tot ‘meesters van de mash-up’. George Baker vs. Chemical Brothers, Metallica vs. Eurythmics en Moby vs. Dolly Parton. Geen combinatie zo gek of de Memphis Maniacs hebben hem al eens door de mixer gehaald. Het vijftal doet zondag 26 juni haar kunstje op Parkpop. Verwacht echter niet zomaar een coverbandje. “Dit is geen gewoon coverbandje, dit is puur entertainment. Er zijn al genoeg bandjes die naar hun navel of tenen staren. Wij proberen entertainment met een rock ’n roll-achtige attitude te brengen. Redelijk theatraal”, aldus de Maniacs.

En daarmee is direct de toon gezet. Met navelstaren heeft de band dus niet veel. “We hebben veel positieve zin. We willen dat de mensen die ons zien, denken dat het een heel leuk feestje is. We proberen dat feestje samen met het publiek te maken, maar dan wel op een verrassende manier. Het is de combinatie van verrassing en herkenning die de vlam in de pan doet slaan en daardoor maken we de laatste paar jaar onvergetelijke optredens mee. Mensen kennen wat je doet maar het wordt net op een andere manier gebracht. We weven alles door elkaar. Mensen denken ‘oh ja, covers’, maar we proberen dat steeds op een andere manier in elkaar te smeden. We brengen veel tijd door in de repetitieruimte en dat wordt gelukkig steeds meer gezien.”

Dat de show van de vijf inmiddels als volwaardig wordt gezien, blijkt wel uit het feit dat de band de podia van onder andere Lowlands, Paaspop, Noorderslag en Paradiso heeft mogen beklimmen. “Het heeft even geduurd voordat wat we doen voor vol werd gezien. We zorgen ervoor dat we er piekfijn uitzien op het podium en we maken er een hele grote show van. Dat is soms moeilijk te slikken voor Calvinistisch Nederland. In het begin werden we vooral als lollige band gezien en nu wordt gezien dat het echt eersteklas vermaak is. Nu spelen we al vijf jaar heel veel. Eerst op minder bekende locaties, maar het afgelopen jaar gaan we meer richting festivals. En nu is het moeilijk om ons te missen.”

De band omschrijft zichzelf als ’één brok dynamiet. Instabiel met een hoog ontploffingsgevaar’. Memphis Maniacs heeft zichzelf als doel gesteld om het publiek steeds weer te verrassen. De verschillende bandleden leveren ieder hun eigen bijdrage aan deze verrassing. “Het leuke van de band is dat we verschillende persoonlijkheden met verschillende smaken zijn en dat maakt dat er steeds verschillende dingen uitkomen. De één is meer een gitaar-/bluesgeoriënteerd persoon, de toetsenist is meer dance en de bassist meer funk. Allemaal heel cliché en al die clichés komen samen en dat zorgt dan weer voor iets interessants. Als het maar verrassend is. Als wij dingen bedenken, willen we vooral dat het verrassend is. Dat mensen op het verkeerde been worden gezet. En als ze op dat been staan, dat ze dan denken ‘fijn been’, maar vooral dat ze door kunnen blijven dansen.”

De Maniacs spelen alleen maar covers en dat zorgt voor wat hobbels in het pad naar roem en erkenning. Zo hebben ze hierdoor bijvoorbeeld nog geen album uit kunnen brengen. “We hebben nog geen eigen plaat uitgebracht omdat het geen eigen werk is. Je zit met rechten en zo. Daar zijn we overigens wel mee bezig. Je zit met de promotie en de recensies en daarom is het des te leuker dat we dit jaar staan waar we staan. We denken dat het gaat doordruppelen en dat ook de serieuze media nog maar moeilijk om ons heen kunnen.”

Aan vroegere Parkpopbezoekjes hebben de bandleden goede herinneringen. “Ik ben twee keer op Parkpop geweest. Ik weet nog dat Edwin Rutten, Ome Willem, meespeelde met Wipneus en Pim. Acda & De Munnik speelden dat jaar ook en het regende. Ze speelden ‘Het regent zonnestralen’ en bij het laatste refrein, bij het woord ‘zonnestralen’ begon de zon te schijnen. Dat herinner ik me als de dag van gisteren. We zijn heel erg blij dat we op zo’n bekend en gerenommeerd festival mogen gaan spelen. We hebben er echt zin in.”

Memphis Maniacs speelt om 19.30 uur op de Jupiler ‘Green’ Stage