Gedurende de eerste paar optredens van de 17e editie van Plein Open, is het festival gezegend met heerlijk weer. Alle voorspellingen rondom het naderende noodweer worden spontaan vergeten. Tegen het eind van de middag vallen dan toch de eerste druppels. Op het programma stonden onder andere optredens van Moonpilot, The Consolers, Buoy Royale en Pleen.
Pleen mag deze 17e editie van Plein Open als eerste van start. De zon schijnt en de Sky Radio-pop van de band waait over het Spuiplein. In 2010 kregen de heren de Haagse Popprijs voor ‘Aanstormend Talent’ en afgelopen jaar is de EP ‘Open Up’ uitgekomen. Het stemgeluid van zanger Ruben de Gilde is beperkt, hij zingt vrij vlak en daardoor klinkt het geheel wat monotoon. Zo ook live: nummer na nummer lijkt op elkaar en daardoor boet de set aan kracht in. Het kan geen kwaad om de muziek meer te laten leven, nu lijkt het erop dat de band teveel rekening houdt met de zang, die te weinig bereik heeft. Pluspunten zijn de samenzang tussen Ruben, gitarist Lennart Verleer en toetsenist Misha Schreiner. Ook het gastoptreden van gitarist Fredo Wagner (Rigby) zorgt dat het optreden al wat meer pit krijgt. Misschien geen slecht idee om Ruben wat zanglessen te laten nemen en/of een extra muzikant erbij te nemen. (MvD)
The Consolers; Bas (gitaar/zang), Quinten (bas/zang) en Lasse (drums) debuteerden amper vier maanden geleden als voorprogramma van The Deaf. Vanmiddag staan ze voor een aardig vol Spuiplein. Best verwonderlijk qua tijdstip, maar niet als je ze eenmaal hebt horen spelen. Het publiek komt echt om de jongens, van onder andere Moore en All Missing Pieces, te zien spelen. Alles klopt aan het drietal, dat wil zeggen de outfits, de muziek en de instrumenten. Je waant je meteen in de swingende sixties. Wanneer je je ogen dicht doet, heb je ook helemaal niet in de gaten dat er echt piepjonge gasten op het podium staan. Het klinkt zeer volwassen, zelfs de meerstemmige harmonieuze zang. Met hun beatmuziek spreken ze dan ook een breed publiek aan, en de ouderen op het plein herbeleven hun jeugd. De heerlijke retro sound van de jongens doet denken aan The Beatles (maar dan echt wel ruiger), The Hollies en The Searchers. In no time komen de nummers voorbij, waaronder ‘I met a girl’, ‘Tango’ en ‘50’s song’. Dat de liedjes kort zijn is niet erg, dat was in de jaren 60 ook zo. Met bedankjes aan medemuzikanten en het publiek komt de groovy set tot zijn einde. Dit smaakt naar meer. (AvE)
De jonge funkband Groove Embassy stond enige tijd geleden op een HPC-avond in de 330live en wist daar de programmeurs te overtuigen om ook een plek in het programma van Plein Open te krijgen. Zeker niet onterecht, getuige het optreden vandaag. De bandleden zijn allen zeer getalenteerd en zanger Arman Kanun heeft een goede stem die ook goed bij de funky nummers van de band past. Waar het echter nog wel aan schort, is goed songmateriaal. De nummers grooven allemaal lekker, maar er blijft maar weinig hangen. Dat is wel iets waar de band aan zal moeten werken, en dan is Den Haag weer een goede funkband rijker. (RvdH)
De driekoppige Haagse Bluesband DUF mag, terwijl de zon nog even schijnt, haar opwachting maken op het Oost podium. Denk je bij blues aan oude mannen met een hoop levensleed, DUF bestaat juist uit de jonge gasten; David (gitaar/zang), Uli (drums) en Frank (bas). Speciaal voor de gelegenheid worden ze vandaag verstrekt door toetsenist Marnix die slecht 17 jaar oud is. Via Ready to Play begon DUF vorm te krijgen door het spelen van covers. Inmiddels zijn ze het coverstadium voorbij en wordt er flink gewerkt aan eigen materiaal, de demo is al verkrijgbaar. Daar is goed op te horen dat de jongens muzikaal beïnvloed zijn door artiesten als Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix en BB King. Ook vanmiddag laten de heren het Spuiplein kennis maken met de blues. Het publiek is net zo enthousiast als de bandleden zelf. Muzikaal gezien niets op aan te merken, al mag de podiumpresentatie wel iets spannender. Vol overgave brengen ze nummers als, ‘Don't mess with Texas’, ‘I don't care blues’ en ‘Train of life’ ten gehore. Het optreden is een applaus waard. En met de afsluiter, die nog geen titel heeft, maar volgens frontman David de werktitel ‘Chuck Berry’ heeft, weet Den Haag wat de gasten onder blues verstaan. (AvE)
We hebben al een tijdje niets gehoord van Moonpilot, maar dat betekent niet dat de band stilzit; de band is namelijk bezig met een tweede album. Voor het optreden van Moonpilot echt van start kan gaan, wordt de gitaarband van zanger/gitarist Sean even kundig vastgemaakt door toetsenist Dennis. De buitenkant van de piano heeft dezelfde mooie uitstraling als debuutalbum ‘Control’. Naast nummers hiervan, waaronder 3FM-hitje ‘Caroline’, speelt de band ook wat nieuwe nummers zoals ‘Miracle invisible’. Ook hier zijn weer raakvlakken met Coldplay te vinden en deze liedjes klinken zeker niet slecht, maar nog wel wat onzeker. De nieuwsgierigheid naar nog meer nieuw materiaal is zeker gewekt. In het najaarmoet een nieuw album komen. “Deze nemen we op in een zelfgebouwde studio, je kan het allemaal van dag tot dag volgen op onze website”, aldus Sean. Het optreden kabbelt voor de rest een beetje voort op een tot nu toe rustige middag. (PT)
De Rotterdams/Haagse formatie Meet The Storm raast zich een redelijk baan door de Nederlandse metalscene en bevindt zich ook weleens op vreemde bodem. Zo heeft de band in het Verenigd Koninkrijk in het voorprogramma gestaan van de Canadese hardcore metal/punk formatie Cancer Bats. Leadzanger Liam Cormier doet ook gastvocalen op de EP van Meet The Storm. Conform de stijl is het redelijk rechttoe rechtaan, zoals het hardcore betaamt. Er zit echter wel een vleugje aan variatie in, met diverse melodieuze aspecten. Ondertussen valt de regen met bakken naar beneden. Frontman XYZ kan het niet deren, hij springt een aantal keren in blote bast tussen het publiek. Aan de energie van Meet the Storm zal het in ieder geval niet liggen! (JT)
Buoy Royale was de verrassing van alle ingezonden demo's van artiesten die graag een plekje wilden bemachtigen op Plein Open. Volgens Charles Junior Nyanyira staat de ‘u’ in boy wat swingender en Royale heeft hij gekozen omdat hij de ‘King of Urban muziek’ wil zijn. Charles is muzikant maar heeft als urban songwriter ook al heel wat nummers op zijn naam staan. Hij werkte onder andere samen met Dexter, Pure Addicted en Dirty Tim. Onlangs bracht dit talent zijn eerste EP uit met de titel ‘Love Me’. Helaas voor Mr. Royal zijn de weergoden hem vanmiddag niet gunstig. Het is koud, nat en winderig. Veel opkomst is er niet, maar een aantal schare fans heeft zich voor het podium verzameld. Helaas voor de artiest, zorgen de jongens van The Consolers ervoor, die recht voor het podium staan, dat zij meer aandacht krijgen met hun gekke dansjes dan Buoy Royale zelf. Charles bemoedigt de jongens zelfs aan, heel sportief. De mix van hiphop, dupstep en electro weet hij vol overgave te brengen. Mede door zijn enthousiasme en vaardigheid verdient deze man meer publiek. Met een enorm lange lijst van namen die hij bedankt voor het optreden, bedankt hij ook het geringe aantal bezoekers van zijn optreden. Jammer. (AvE)
Hiphopformatie ZiRe, gevormd door DJ L’Brute en de rappers Renato, Prokrea en G-Voiz, gaan even over half vijf Podium Oost op. De vier heren zijn allen woonachtig in Den Haag en hebben de laatste tijd hard gewerkt aan hun debuutalbum dat dit najaar zal verschijnen. De single ‘Directeur’ is inmiddels gereleased en wordt vrij vroeg in de set vertolkt. Een hoogtepuntje, want de rest van hun repertoire is maar marginaal verschillend van dit nummer. Ondanks ze zichzelf op hun website als ‘vernieuwend, uniek en verfrissend’ bestempelen, maken ze deze kernwoorden niet waar. Het publiek reageert daarentegen wel positief op ZiRe en gezamenlijk maken ze er toch een klein feestje van. (TvL)
De formatie Ethereal vervangt de oorspronkelijk geprogrammeerde Rät N FriKK. Wat volgt is iets totaal anders de eerder geplande act, namelijk knalharde, beukende metal. Van heel behoorlijk niveau. Retestrak dit. Metal met een grote M. Gezien zijn voorkomen, verwachten we eigenlijk dat de zanger een brave voorbeeldige leraar is in de onderbouw. Niet voor het eerst dat de regen enigszins de spelbreker is - maar de band speelt met verve en de fanatieke metalfans genieten met volle teugen. Moshpits in de regen, het heeft ook wel een bepaalde charme. Ethereal won (als eerste metalband ooit) in 2010 de Grote Prijs van Nederland. Met een van Nederlands betere grunters en met ijzersterk spel weet Ethereal in elk geval de metalliefhebbers uitstekend te bekoren. (JT)