Stormachtige Popronde in Leiden

Bomvolle kroegen en een hoog niveau

Vincent van der Voort | Foto’s: Tom van der Heiden en Vincent van der Voort ,

Leiden is als één na laatste stad de thuishaven voor de Popronde 2010. De Popronde is duidelijk bekend bij de Leidenaren want overal op straat zie je muziekliefhebbers het stormachtige weer (met regen en windstoten van 95 km/uur) trotseren om van kroeg naar kroeg te slenteren. Buiten is het koud, maar in de 22 deelnemende kroegen is het vanavond bloedheet en bomvol met mensen en muziek.

Bomvolle kroegen en een hoog niveau

Leiden is als één na laatste stad de thuishaven voor de Popronde 2010. De Popronde is duidelijk bekend bij de Leidenaren want overal op straat zie je muziekliefhebbers het stormachtige weer (met regen en windstoten van 95 km/uur) trotseren om van kroeg naar kroeg te slenteren. Buiten is het koud, maar in de 22 deelnemende kroegen is het vanavond bloedheet en bomvol met mensen en muziek.

Het gaat goed met The Cosmic Carnaval en dat is terecht. Vorig jaar wonnen ze de Grote Prijs van Nederland in de categorie Rock/Alternative en dit jaar reizen ze door het hele land met de Popronde, vandaag staan ze op het Hollandse Nieuwe podium in de Qbus in Leiden. Met zijn zessen maken ze ijzersterke liedjes die stuk voor stuk prima worden uitgevoerd. The Cosmic Carnaval weet op een slimme manier het publiek bij de les te houden. Het ene moment spelen ze reggae of rock ’n roll en het andere moment zijn ze funky of rocken ze er op los. Er wordt hard gewerkt, de zanger is inmiddels doorweekt van het zweet, en alle bandleden vervullen hun rol zoals het moet. The Cosmic Carnaval is gewoon een goede band met veel potentie. We gaan blijkbaar nog veel van ze horen, want aan het eind van de set verklapt de zanger dat in 2011 hun debuutalbum uit komt. Bij welk label dat gebeurt houden ze echter nog even geheim. We zijn in elk geval benieuwd.

Dat Birth Of Joy één van de favorieten is bij de Popronde wordt bewezen in Dranklokaal de WW. Het dranklokaal is tot aan de deur toe gevuld met mensen die helemaal uit hun dak gaan op de stuwende nummers van dit drietal. Deze drie helden spelen ondanks een minimale bezetting hard, heel hard, maar dat hoort nou eenmaal bij hun sound en dat geeft ook helemaal niks. De toetsenist gaat helemaal op in zijn orgelspel terwijl de muur van versterkers achter hem de zaal vullen met stevige rocklicks en prima samenspel. De drummer slaat overtuigend hard en retestrak en de zanger/gitarist brengt het tot een geheel met flinke uithalen en veel dynamiek. Het is overduidelijk dat Birth Of Joy al een tijdje mee gaat, deze band wordt steeds beter en zal na de Popronde ongetwijfeld doorgroeien tot een rockband van formaat.

Dan is het tijd om eens een kijkje te nemen bij de afterparty in het LVC. Eenmaal binnen is Soul Sister Dance Revolution al begonnen. Deze Haagse band maakt stevige indierock die leunt op het geluid van The Arctic Monkeys. De liedjes zitten goed in elkaar, maar zijn niet echt verrassend. Dit soort bands duiken immers overal op. Toch weet Soul Sister Dance Revolution eruit te springen met een energieke liveshow. Toetsenist Camiel Meiresonne is een beetje te energiek en gaat overdreven los waardoor die alle aandacht naar zich toe trekt. Met het liedje ‘Soldiers of love’ weten ze het gezellig drukke LVC met zich mee te krijgen, dit nummer zou zomaar een Megahit kunnen worden. Het helpt natuurlijk wel dat iedereen al aardig wat biertjes op heeft, het is immers niet voor niets een afterparty. Ook de band drinkt er lekker op los en ze komen over alsof ze er al een paar achterover hebben gegooid.

Dan is het tijd voor de laatste act van de avond. Bombay Show Pig begint pas om 01.15 uur en er zijn al aardig wat mensen vertrokken. Toch is de zaal nog goed gevuld en heeft iedereen er zeker nog zin in. Bombay Show Pig heeft inmiddels een flinke live reputatie opgebouwd en laat zien daar nog lang niet mee klaar te zijn. Dit indie/noiserock trio sluit op een originele wijze de avond af. De gitarist krijgt het voor elkaar om uit één gitaar zowel krachtige baslijnen als sterke gitaarriffs te toveren en maakt een bassist compleet overbodig. De zanglijnen zijn goed uitgedacht en alle drie zingen ze uitbundig mee. Hier en daar worden het trio een viertal, met versterking op de synthesizer wat de liedjes nog dansbaarder maakt. Toch lijkt het erop dat Bombay Show Pig er niet helemaal lekker in zit, maar dat maakt het publiek niks uit en er wordt zelfs hevig gepit. Bombay Show Pig is een prima afsluiter voor een geslaagde avond in de binnenstad van Leiden.