Schradinova. Heel wat mensen breken hun tong zowat bij het uitspreken ervan. Het klinkt een beetje Russisch, een beetje Duits, en uit de mond van een Chinees zou het ook best nog wel eens Aziatisch kunnen klinken. Toch is het behoorlijk Nederlands. Het soloproject van ex-Room Eleven frontvrouw Janne Schra ziet deze herfst het levenslicht met de lancering van debuutalbum ‘India Lima Oscar Victor Echo You’. Aftrap van de tour vond afgelopen donderdag 4 november plaats, in de kleine zaal van Paard van Troje.
Janne Schra is onderhand geen onbekende meer in Nederlands’ muzikaal circuit. In het kort: de jonge studente hangt in 2001 een briefje op het prikbord van het Utrechts Conservatorium, op zoek naar muzikanten die met haar een band willen vormen. Via die weg vindt zij haar bandleden en vanaf 2004 stapelen de successen zich in razendsnel tempo op. Toch geeft ‘Room Eleven’ er na twee succesvolle albums, een flinke stapel blinkende awards en een hoop memorabele optredens, begin 2010 de brui aan. Tijd voor iets nieuws.
Het is de eerste show van de tour, vanavond in het Paard, en dat is te merken. De band straalt van enthousiasme en er wordt veel contact gemaakt, met elkaar en het publiek. Zo nu en dan gaat er iets fout en heerst er wat verwarring op het podium. Ook het onderdeel ‘publieksparticipatie’ verloopt niet helemaal vlekkeloos. Onder de muzikanten zien we enkele bekende gezichten: bassist Lucas en toetsenist Tony zijn blijven plakken uit het Room Eleven-tijdperk en de Haagse gitarist Stef van Es is wereldberoemd in Den Haag en in de Nederlandse jazz- en rockscene al bijna een begrip.
Schradinova lijkt zowel een verdieping als een verbreding te zijn van wat Room Eleven ooit was. Verschillende stijlen zijn samengesmolten tot een genre dat nog het beste kan worden omschreven als ‘vierseizoensmuziek’. Meestal warm en zacht, zo nu en dan donker en wisselvallig. De jazz en bossanova, doordrenkt van poppy meezingrefreintjes en vrolijke swing, heeft af en toe een donkerblauwe ondertoon, die ervoor zorgt dat de aandacht bij de muziek wordt gehouden. Het avontuurlijke vioolspel van Sietse van Gorkum is net een fietstour door het zuiden en oosten van Europa. De band werkt ieder nummer naar een climax toe, de ene keer gekenmerkt door bombasme, de andere keer door breekbare eenvoud. Nog steeds ‘feel-good’, maar ook veelzijdig en interessant.
Janne is het prototype ‘girl next door’. Schattig, maar sexy. Naïef, doch stoer. Af en toe zelfs een beetje klungelig. Janne is zo iemand die je het liefst in een doosje zou willen doen. Haar aankondigingen zijn aandoenlijk, evenals de grapjes waarmee ze de zaal moeiteloos om haar vinger wikkelt. Wanneer Van Es uitpakt met een flinke solo, springt Janne van het podium om hem als een hysterische groupie aan te moedigen. Ook laat ze laat het publiek ‘Houd je bek’ zingen, gooit ze resoluut haar tamboerijn tegen de vlakte en brengt ze odes aan vrachtwagenchauffeurs en denkbeeldige Italiaanse families. In alles blijkt dat dit haar project is, en dat ze voor de volle 100% achter de muziek staat.
De ongepolijste hoekjes maken de show van Schradinova lekker uitbundig en bevlogen. Na anderhalf uur breiden Schra en haar gevolg een einde aan het optreden. Met een brede lach verlaat zij het podium. En met een vergelijkbare grimas betreden wij vervolgens de gure buitenlucht. Immuun voor elke vorm van kou. Wij bevinden ons immers nog in vier verschillende seizoenen tegelijkertijd.