Optredens van Praise The Twighlight Sparrow zijn een zeldzaamheid. Alleen in de juiste setting maakt Pascal Hallibert met zijn nieuwste project een uitzondering. Want alleen onder kloppende omstandigheden kunnen de liedjes het beste de vertaalslag van album naar live maken. Vanavond op Crossing Border hoopt hij op de bijzondere klik tussen band en publiek die hij noodzakelijk acht om het juiste gevoel over te brengen. “De beste setting is met publiek dat luistert.”
Pascal Hallibert schrijft liedjes aan de lopende band. Dat doet hij voor zijn band Templo Diez, voor zijn andere project Point Quiet en sinds enige tijd ook voor Praise The Twilight Sparrow. Dromerige donkere folkmuziek is hoe hij die liedjes zelf omschrijft. Hierbij probeert de Fransman niet te modern te klinken. “Ik zing nooit over vliegtuigen of over computers. De liedjes die wij maken hadden ook een lange tijd geleden geschreven kunnen worden. Op deze manier probeer ik een bepaald gevoel te bereiken. Door niet die connectie met het moderne leven te maken, komen de universele basisgevoelens als liefde, schuld en woede krachtiger over. Materiaal van PTTS was in eerste instantie slechts voor de studio bedoeld. “Daar heb ik aan de ene kant voor gekozen door tijdgebrek, aan de andere kant omdat de intieme sfeer van het album alleen onder sommige omstandigheden het beste vertaald kan worden in een zaal. Dat heeft niks te maken met de grootte van het publiek. Eerder of het publiek gefocust is. Een van de bijzonderste shows gaven wij voor tien mensen.”
Halliberts liefde voor Amerika is een terugkerend thema in zijn liedjes. Hij voelt zich aangetrokken tot de natuur en de grote steden van de VS. Het doet hem denken aan de bossen van Zuid-Frankrijk waar hij opgroeide. “Verdwaald raken in de grote stad of de eenzaamheid die je in de natuur kunt voelen, geven een donker gevoel. Die probeer ik over te brengen in de muziek. De donkere kanten van het leven moeten muzikaal wel in balans zijn met de lichte kanten. Het moet vertellen: ’Ontsnap niet aan de donkere kant, maar houdt ook een oog op de lichte kanten van het leven’.”
Met de vijf muzikanten waarmee hij vanavond op het podium staat wil hij een eerlijke show weggeven. Dat doet hij door zoveel mogelijk akoestisch te spelen met ondermeer een banjo en een mandoline. Een oprechte show hoeft volgens Hallibert niet gebaseerd te zijn op de waarheid. “Vaak brengt een artiest een leugen nog beter over dan een gebeurtenis die hij zelf ervaren heeft. Om een bepaald gevoel over te brengen, mag hij best liegen, ook tegen zichzelf. Zo wordt een leugen waar en kan een emotie goed gevoeld worden. Vaak komt zo’n gevoel beter over dan de waarheid van bijvoorbeeld een dronkaard die zingt over dronken zijn.”
Praise The Twilight Sparrow speelt vrijdag 19 november om 22.30 uur in de Paradise.