De kleine zaal van het Paard van Troje stond zaterdag 30 oktober vol met jonge vrouwen die graag gillen voor hun favoriete band. De jonge ‘boybands’ Make It Count en 3FM Serious Talent Only Seven Left deden het goed bij de dames, maar hadden ze ook voor de muziekliefhebber genoeg te bieden?
De avond start met de poppunkband Make It Count uit Kampen. De bandleden zijn geen typische mooie jongens, toch staat het vooraan helemaal vol met gillende dames. In een 20 minuten durende set zwepen ze met gemak het hele publiek op. Iedereen klapt mee met deze simpele ‘highschoolpunk’. Het is geen vernieuwende muziek, maar de catchy gitaarriffs en melodie klinken leuk. De zang is helaas zo nu en dan vals, maar dat mag het jonge publiek niet deren. Die zijn toch wel fan. De band bestaat nog maar kort en de jongens zijn nog heel erg jong, dus muzikaal kan deze band nog makkelijk uitgroeien tot een volwassen band, maar op dit moment is het lekker klinkende ‘puberpunk’ met vooral veel gillende jonge fans.
Daarna is het tijd voor de Hilversumse band Only Seven Left. Ze zijn populair in Nederland, het is hun hun eerste headline tour en ze verkochten veel zalen uit. Ook is hun debuutalbum ‘It Was All A Dream’ net uit en zijn ze op het moment 3FM Serious Talent. De band maakt zoals ze zelf zeggen ‘pianorock’. Ook hier zijn de gillende dames massaal aanwezig. De songs zijn soms ietwat cheesy en na een aantal nummers lijkt jammer genoeg alles op elkaar. Maar alles zit wel erg goed in elkaar. De tekst klopt, al klopt de uitspraak soms niet helemaal. De gitaarriffs, drums en de pianopartijen passen perfect in elkaar. Muzikaal klopt het dus. Deze jonge mooiboys doen het goed bij jonge meisjes. Ze zijn zelf nog jong, hebben teksten die aantrekken en makkelijk mee te zingen zijn en het is vrolijk, dat is de ideale combinatie voor het publiek.
Jammer dat de live verbinding via Skype met Sanne Hans (Miss Montreal) voor het duet ‘I’m sorry’ in scene gezet is, maar toch heel knap dat de band het voor elkaar krijgt om live een song te zingen die precies klopt met een filmpje dat opstaat. De jongens praten tussendoor veel met publiek, hierdoor krijg je bijna het gevoel dat ze vrienden van je zijn. Ze blijven bereikbaar. Ondanks de vele problemen met de apparatuur, spelen ze een strakke laatste show van de tour. De energie spat er vanaf en op elk nummer wordt gedanst, gesprongen en/of meegezongen. Als er iets meer variatie in de nummers zou zitten, zou iedereen het tof gevonden hebben. Na de show is het druk bij de merchandise, iedereen wil op de foto of een handtekening van de jongens van Make It Count of Only Seven Left. Populair zijn ze zeker.