Na Crossing Border in 2008 is Tindersticks weer terug in Den Haag voor de promotie van het nieuwe album 'Falling Down A Mountain'. Ditmaal voor een clubshow in het Paard van Troje. Liefhebbers van melancholiek en donkere maar prachtige bij vlagen orkestrale poëtische liedjes waren op 3 maart bij het Paard aan het goede adres. Toch bracht Tindersticks ook enkele vrolijke nummers. 3VOOR12 Den Haag was erbij.
Tindersticks is weer terug in Den Haag. In 2008 werden zij op het laatste moment toegevoegd aan de line-up van Crossing Border waar zij een prachtig optreden wisten neer te zetten in de warme en sfeervolle Royal Room van de Koninklijke Schouwburg. Na vijf jaar stilte rond de band was toen het album ‘The Hungry Saw’ de aanleiding voor het optreden. Nu is Stuart A. Staples met zijn mannen in Den Haag voor de promotie van alweer het achtste studio album 'Falling Down A Mountain'. Het zware melancholische geluid uit het verleden heeft op dit nieuwe schijfje af en toe plaatsgemaakt voor een wat lichtvoetig jazzy geluid met soms zelfs wat positieve zomerse tonen.
Op het allerlaatste moment is singer-songwriter David Kitt gevraagd het publiek op te warmen. “The opening act cancelled today, so they asked me to play some songs”, aldus David. Bewapend met slechts een akoestische gitaar brengt David zijn liedjes voor het langzaam binnenlopende publiek. Al tijdens het eerste nummer verliest hij de aandacht van het gros van het publiek dat blijkbaar nog heel wat te bespreken heeft. Hier probeert hij tevergeefs op in te spelen door wat bekende covers te verwerken in zijn materiaal. Het opschroeven van het volume werkt ook niet, het geklets wordt alleen maar luider, te gênant voor woorden en erg sneu. Toegegeven, zijn liedjes zijn niet allemaal even pakkend, maar vaak ook wel. Breng dan tenminste het respect op in stilte te luisteren of ga lekker in het café staan kletsen. Een half uur weet hij het vol te houden om af te sluiten met een erg indrukwekkend, gevarieerd en spannend nummer. Ondanks het irritante geroezemoes toch een prima optreden.
Het is dan wel wat voller maar nog lang niet uitverkocht. Niet zo gek gezien de ticketprijs van maar liefst 31,50 euro. Als frontman Stuart A. Staples met zijn mannen het podium betreedt is het duidelijk dat alleen de echte fans er dit bedrag voor over hebben. Het publiek, bestaande uit voornamelijk dertig- en veertigplussers is direct muisstil, ze kunnen het dus wel. De zevenkoppige band begint met opener en tevens titeltrack van het nieuwe album ‘Falling Down A Mountain’. Een zeer jazzy bijna jammend begin.
De poëtische teksten zijn prachtig en worden vol drama gebracht door de diep donkere stem van crooner Stuart A. Staples. Alle bandleden spelen meerdere instrumenten variërend van gitaar, drums, bas naar piano, diverse blaasinstrumenten, mondharmonica, tamboerijn en meer. Elk detail klopt en men weet veel gevoel in het spel te leggen. Over elke aanraking van elk instrument is nagedacht en elke noot heeft een belangrijke functie in het geheel. Ook het weglaten van muzikale invulling is een kunst. Hierdoor zijn de kippenvelmomenten rijkelijk aanwezig. Zoals in het breekbare ‘Factory girls’ met de korte maar veel zeggende tekstregel “it’s the wine that makes me sad, not the love I never had”.
Naast melancholie is er ook ruimte voor wat vrolijker noten, zoals in het onbedoeld erg grappige en tekstueel voor Tindersticks begrippen wat simpele ‘Peanuts’. “You say you like peanuts. I don’t care that much. I know you like peanuts. And I love you so. I love peanuts too.” De set sluit na zeventig minuten af met het zomers vrolijke ‘Harmony around my table’ met zelfs een voor iedereen mee te zingen nanana-koortje, erg a-typisch voor Tindersticks.
Het grootste deel van het nieuwe album wordt gespeeld maar ook klassiekers als ‘Bath time’, ‘Marbles’ en ‘A night in’ ontbreken vanavond niet. Halverwege de set gaat het even helemaal fout maar de band kan er om lachen en vervolgt op hoog niveau met ‘The hungry saw’. De toegift begint veelbelovend met het gesproken ‘Can we start again’ dat al snel door Stuart wordt afgebroken met een luid ‘that’s terrible’. De enkele fouten staan in geen verhouding met de perfect gespeelde dromerige liedjes. Den Haag was getuige van een Tindersticks in vorm.