‘We Are Not Humanity’, zo heet de 12 maart verschenen cd van Noblesse. Het album werd op deze dag gepresenteerd en niet zomaar ergens. Gekozen was voor de Melkweg in Amsterdam. De show van Noblesse paste perfect bij de locatie; het was een theatrale cd-presentatie, ingevuld met ondermeer dans en videoprojecties. Ruim een uur keek het publiek geboeid toe.
Voordat de show daadwerkelijk aangevangen is, wordt het publiek ieder persoonlijk begroet door een man die een grote stempel op de avond zal drukken. In eerste instantie lijkt hij de boel te regelen, maar later zal blijken dat hij tevens de zaken expres ontregelt. Een origineel aspect van het stuk, laten we maar zeggen. Als de leden van Noblesse ten tonele verschijnen, wordt door hen muzikaal geopend met een muur van geluid. Niet veel later komen vier danseressen de vloer op en is het plaatje min of meer compleet. Het is een indrukwekkend schouwspel, waarbij het moeite kost om alle bewegingen te volgen.
De vloer is beplakt met twee witte stroken die tezamen een kruis vormen. Hierop staan leuzen geschreven als ‘Open your eyes. Can’t you? See it’s not so.’ en ‘You like, you buy.’ Op deze laatste tekst wordt tijdens de show dieper ingegaan door de eerder genoemde (ont)regelaar. Als de band even geen muziek maakt, houdt hij een monoloog - in het Engels - over productie, koopgedrag en consumptie. Hij noemt hierbij ‘the big flow’ ontelbare keren, maar het is niet geheel duidelijk wat hij hier nou precies mee bedoelt. Zijn manier van praten roept in ieder geval veel gelach op uit het publiek.
Maar er zijn nog meer bijzonderheden in het hele gebeuren. Zo verwisselen zanger/gitarist Amos en bassist Shag regelmatig van positie in de ruimte en alleen daarom al wordt het idee van een doorsnee rockband aan diggelen geslagen. Ook drummer Gideon gaat op een gegeven moment de zaal door, terwijl hij doorspeelt op de floortom waarmee de side-kick van vanavond naar achteren loopt. En dat is nog niet alles: tegen het einde van de show worden zelfs mensen uit het publiek gepikt en opdrachten gegeven die op zichzelf belachelijk lijken, maar waar absoluut een diepere boodschap in zit.
De ‘finale’ bestaat uit het ontmantelen van het drumstel door de (ont)regelaar. Het is vermakelijk om te zien hoe Gideon tracht door te drummen en daarbij zelf zijn lach niet kan inhouden. En dan zijn de zestig minuten voorbij; de klus is geklaard en alle betrokkenen maken een diepe buiging. Ze krijgen een staande ovatie, waarbij aan het applaus geen einde komt. Zodoende doet Noblesse, samen met de danseressen en de side-kick, één extra nummer. Dan is het echt afgelopen en manoeuvreert het publiek zich naar de hal in de Melkweg, waar de vers gedoopte cd ‘We Are Not Humanity’ te koop is.