She-May ontbreekt het aan identiteit

EP-presentatie ‘Identity’ in het Paardcafé

Tino van Leeuwen | Foto's: Ramond Jaggessar ,

Zaterdag 27 februari presenteerde de Haagse rockband She-May hun EP ‘Identity’ in het Paardcafé. De formatie, bestaande uit drie dames en één heer, kwam goed voorbereid over en had lol in het spelen. Waar het echter aan ontbrak, was eenduidigheid. Sterkere nummers werden tenietgedaan door clichématige rocksongs.

EP-presentatie ‘Identity’ in het Paardcafé

Zaterdag 27 februari presenteerde de Haagse rockband She-May hun EP ‘Identity’ in het Paardcafé. De formatie, bestaande uit drie dames en één heer, kwam goed voorbereid over en had lol in het spelen. Waar het echter aan ontbrak, was eenduidigheid. Sterkere nummers werden tenietgedaan door clichématige rocksongs.

Voordat She-May hun EP presenteert aan het Paardcafé-publiek, is Toffe Haan opgetrommeld om het voorprogramma te verzorgen. In uitgeklede setting wel te verstaan. Drummer Cors is niet van de partij en mede daarom doet het overgebleven drietal (Simon, Bart en Martijn) een semi-akoestische set. Het is wat onwennig om voor het weinige publiek een spetterende show weg te geven, maar naar gelang de set vordert komen de heren wel degelijk los. Dit is natuurlijk wel wat anders dan in het voorprogramma van De Dijk spelen, bijna het tegenovergestelde zou je kunnen zeggen. ‘Relatie voor een uur’, een nummer dat slaat op Huub van der Lubbe, misstaat in deze context niet. Slotsong ‘Roodkapje’ laat het publiek met een glimlach achter.

Dan is het grote moment aangebroken; She-May presenteert officieel hun eerste EP. Na een ultiem korte soundcheck - lof daarvoor - gaat de band van start. Zangeres Saskia Houtman-Kool gooit vanaf tel één haar stemvolume in de strijd en probeert daarmee het publiek aan zich te binden. Maar, het moet gezegd worden, de andere twee dames krijgen ook vele ogen op zich gericht. Gitariste Laura Bosman vanwege haar strakke en technisch keurige gitaarspel en drumster Sabine Koomen door haar relaxte manier van drummen (en haar felrode haardos). Bassist Ruben Pronk staat daarentegen verscholen achter Saskia en doet een beetje ongezien zijn ding.

Halverwege de set wordt mixmaster Ron naar voren geroepen om een cadeau in ontvangst te nemen. “Thuis openen!” schreeuwt Saskia hem toe. Hierna wordt het werk van She-May wat steviger, wat te horen is in een nummer als ‘Go with the flow’. De band komt daarmee meer tot zijn recht dan in de clichématige rocksongs waar de set vol van zit. Uitsmijter ‘Bullet in the head’ (origineel is van Rage Against The Machine) komt totaal misplaatst over; daar dragen de middelvingergebaren van Saskia mede aan bij. Alles bij elkaar genomen komt She-May wisselvallig over en zal goed moeten nadenken over wat ze nu eigenlijk wil. Wil je als band positief overkomen op het publiek, dan heb je een identiteit nodig, juist ja: ‘Identity’…