Na vijf jaar afwezigheid wegens een zakelijk meningsverschil met de vorige manager, brachten de Fun Lovin' Criminals vorige week hun achtste album ‘Classic Fantastic’ uit. Dat moet natuurlijk gevierd worden met een tour. Ook het Haagse Paard wordt door de band met een bezoekje vereerd. Ruim voor de Fun Lovin's Criminals hun opwachting op het podium maken, staat er al een lange rij fans in de regen te wachten tot ze hun plekje in de zaal op kunnen zoeken.
The Chemists worden op de affiches aangekondigd als ‘very special guests’, maar in werkelijkheid hebben ze gewoon de ondankbare taak om het publiek alvast wat op te warmen voor de hoofdact. De zaal lijkt niet koud of warm te worden van de weinig originele rocksongs van de Britse band. Voor een band die zichzelf betiteld als ‘ruthless perfectionists’ hebben ze wel heel veel doorsnee materiaal door de selectie laten glippen. Het roept wat plaatsvervangende schaamte op om zanger Johnny Benn zijn best te zien doen, terwijl de rest van de band als een soort zoutzakken op het podium staat.
Op het moment dat zanger/gitarist Hugh ‘Huey’ Morgan, samen met drummer Frank ‘The Rythm Master’ Benbini en bassist/toetsenist/trompettist Brian ‘Fast’ Leiser het podium betreedt, verandert de sfeer in de uitverkochte grote zaal van het Paard als bij toverslag. Met hun mix van latin, soul, hiphop en rock, verpakt in een laidback en vooral erg loom en herkenbaar jasje, pakt het trio in no time het normaal zo kritische Paardpubliek in. De voetjes gaan van de vloer en de handen de lucht in op de maat van ‘King of New York’, ‘Loco’ en ‘Korean bodega’.
De New Yorkers mogen de veertig inmiddels gepasseerd zijn, maar het lukt ze na zeventien jaar nog steeds om, met hun strakke pakken en een knipoog hier en daar, alle aanwezigen volledig om hun vinger winden. Eerder op de dag zou een bezoek aan 3FM afgezegd zijn vanwege ziekte van Huey, maar ondanks een eventueel griepje is de frontman ook vanavond weer de suave en ietwat stoute gentleman zoals we hem al jaren kennen. De joint, die vanuit het publiek richting het podium wordt geslingerd, wordt door Huey keurig op een versterker geparkeerd. Zouden de jaren toch zijn gaan tellen voor de band die in het verleden bekend stond om haar voorliefde voor geestverruimende middelen?
Op een avond als deze mogen ‘Scoobysnacks’ en Barry White-tribute ‘Love Unlimited’ natuurlijk niet ontbreken. De ene na de andere Fun Lovin’ Criminal-klassieker komt voorbij. Er is maar weinig nieuw werk te horen, maar dat lijkt niemand iets uit te maken. Al veel te snel komt het anderhalf uur durende feestje tot een eind. Maar natuurlijk niet zonder dat de band tijdens de toegift de zaal uit hun dak laat gaan op hun eigen anthem ‘Fun Lovin’ Criminal’. Stick ‘m up Punk! De Fun Lovin’ Criminals zijn terug.