De 26e editie van het Leidschendamse festival Vlietpop vond zaterdag 19 juni plaats in het Zijdepark. Ondanks het slechte weer, waren er volgens de organisatie toch nog 15.000 tot 20.000 bezoekers op het festival afgekomen. Tussen de optredens van acts als Kapthijn, Aux Raus, Stream of Passion en Van Dik Hout door, werd de WK wedstrijd van het Nederlands elftal uitgezonden.
Rapper Kapthijn, de winnaar van de High School Music Competition, mag om 12.00 uur het festival openen. Een vrij ondankbare taak, gezien het zeer geringe aantal mensen dat zich voor het podium heeft verzameld. Des te knap is het dat de hiphopper uit Almere en zijn crew optreden alsof ze voor tienduizend man staan. Met veel enthousiasme en energie worden de goed verstaanbare raps gebracht over de fijne beats en samples van DJ Stefanovici. De show is ontspannen en Kapthijn weet het publiek met gemak te overtuigen en mee te krijgen. Een goede opener, maar Kapthijn had een betere plek of meer publiek verdiend. (RH)
Plaats-Delict, de winnaar van de Vlietpopslag, is de tweede act op het programma. Terwijl de Rotterdamse met hun optreden bezig zijn, loopt de tent langzaam vol met in oranje uitgedoste voetbalfans. De sfeer zit er door de spanning voor de WK wedstrijd al goed in en Plaats-Delict weet daar goed gebruik van te maken. Muzikaal is de formatie een mix van rock, hiphop, funk, metal en Nederhop. Al deze stijlen worden alleen niet tot een vloeiend geheel gesmeed. Het schiet alle kanten op en het is dan ook onduidelijk wat de band nu eigenlijk over wil brengen. Daar staat wel een zeer energieke show tegenover en Plaats-Delict speelt met veel enthousiasme die overslaat op het publiek, waardoor het een fijne opwarmer is voor het Nederlands elftal. (RH)
Na de 1-0 overwinning van Nederland op Japan is het de beurt aan de Haagse band Headlife. Stond de tent op het Zijdepark tijdens de wedstrijd bomvol, gedurende het optreden van de Haagse pop/rockband zijn de bezoekers ver te zoeken. Headlife wordt gezien als een veelbelovende act. Op hun eigen site spreken ze van een energieke en spectaculaire show. Dit komt vanmiddag echter niet over. Zanger Slo wringt zich in gemaakte rocksterposes, maar de rest van de band lijkt alles behalve energiek. De nummers lijken nogal veel op elkaar, waardoor het geheel erg eentonig wordt. Lichtpuntje van de show is de cover van The Black Eyed Peas; ‘I got a feeling’, dit maakt het publiek wat enthousiaster. Is het nu alleen kommer en kwel? Nee, muzikaal gezien vormt de band zeker een eenheid. Misschien hebben de hooggespannen verwachtingen en het geringe bezoekersaantal zijn weerklank op de band. Maar ondanks deze spreekwoordelijke domper weerhoudt het de frontman niet om vol overgave de bezoekers met zijn camera te filmen. De inzet is er, maar het komt vandaag niet uit de verf. (AE)
Na Headlife is het de beurt aan Pater Moeskroen. Deze Utrechtse band stond exact tien jaar geleden ook al op Vlietpop en komt nu opnieuw het publiek een feestje bezorgen. En feest is het zeker. Natuurlijk wordt de hit ‘Roodkapje’ gespeeld, waarbij zanger Marcel Sophie toepasselijke kledij aan heeft van het sprookjesmeisje en als een malle over het podium rent. Opvallend is het minimale instrumentarium waarmee de band optreedt en desondanks een vol geluid neerzet. Bovendien blijft de show boeiend door een onverwacht nieuw element, namelijk dat Marcel in paterkostuum én op stelten tevoorschijn komt. Zijn introductie van het nummer ‘Dansen’ zet ook inderdaad aan tot wilde dans- en pogotaferelen en iedereen heeft het naar zijn zin. Volgens Marcel draait het in het leven maar om één ding en dat is liefde. Een mooie boodschap van een band die dus niet alleen garant staat voor een party, maar ook verbroedering teweeg brengt. (TL)
Voor het duo Aux Raus is het even schrikken als bij hun entree om tien over zes de tent nogal leeg is. Maar een groepje liefhebbers van de Amsterdamse hardcorepunkers vooraan bij het podium brengen de sfeer op aangenaam niveau door ongeremd los te gaan. Wat als een soort kettingreactie werkt, want gaandeweg loopt de tent steeds voller. Dat frontman Bastiaan Bosma zijn achterste laat zien aan het publiek - inmiddels een vast element in de shows van Aux Raus - wordt opmerkelijk genoeg ook in het beschaafde Leidschendam getolereerd en bevestigt de recalcitrante reputatie van het duo. Het op het podium halen van een vrouwelijke fan, die het nummer ‘Fall’ mag meeblèren, is een leuke move en geeft de show een wat menselijker tintje. Dat is misschien wel het missende aspect van Aux Raus, want het is vooral hard beuken en de dynamiek is ver te zoeken. Maar gedenkwaardig is hun optreden op Vlietpop zeker. (TL)
Verwacht je bij een optreden van de Haagse rockers van All Missing Pieces voornamelijk veel vrouwelijke gillende fans, vanavond op Vlietpop zijn ze in de minderheid. De grote roze tent wordt vooral door volwassen muziekliefhebbers bezocht. De rockband wordt wederom vergezeld door Thomas van der Want op toetsen en twee achtergrondzangeressen. Het oogt heel professioneel en lekker hip, maar de problemen die Camiel en Quinten hebben met hun instrumenten zorgen ervoor dat er constant hulp geboden moet worden op het podium. Dit haalt enorm de vaart uit het optreden. De jonge rockers doen wel hun best wanneer Camiel zijn gitaar naar eigen zeggen molt, door met een achtergrondmuziekje het toegestroomde publiek te entertainen. De frontman is, wanneer hij het publiek toespreekt, nauwelijks te verstaan. Maar wanneer je de technische problemen vergeet is het toch een feestje om naar de gasten te kijken en luisteren. Volgens de rockers spelen ze nooit covers, maar de cover ‘I can’t explain’ van The Who is leuk. Ondanks de podiumervaring lijkt de band in het begin erg nerveus, maar op het eind van het optreden gaan de jongens helemaal los en laten ze zien wat rock ‘n roll is! (AE)
De één na laatste act is de gothic/metalband Stream Of Passion. De formatie is een welkome afwisseling in het programma van Vlietpop en heeft een aantrekkingskracht op de vele - langharige - metalfans die aanwezig zijn. Net als de vijf muzikanten op het podium wordt er door het publiek driftig met de haren geschud. De van oorsprong Mexicaanse zangeres Marcela Bovia blijkt naast de vocalen ook de viool te beheersen en opent daarmee het nummer ‘Indian’. De band heeft door de jaren heen een trouwe aanhang gecreëerd, wat nog eens onderstreept wordt door Marcela. Ze draagt de song ‘When you hurt me the most’ op aan een Griekse fan die links van het podium (weliswaar verdekt) is opgesteld. Op zijn minst verrassend is de cover ‘Street spirit’ van Radiohead, waar Stream Of Passion een geheel eigen draai aan weet te geven. Zou je het origineel niet kennen, dan zou je zweren dat het een zelfgeschreven nummer is. Een absoluut hoogtepunt. (TL)
Als afsluiter voor Vlietpop 2010 bestijgen de heren van Van Dik Hout iets verlaat het podium. Geroutineerd doet de band haar kunstje, ze weten zelf ook wel waar de volle tent in Leidschendam voor komt. Het duurt dan ook niet lang voordat hits als ‘Alles of niets’, ‘Mijn houten hart’ en natuurlijk de meezinger ‘Stil in mij’ voorbij komen. Het laatstgenoemde nummer is duidelijk de favoriet bij de bezoekers en wordt luidkeels meegezongen. Er is, als je van Nederpop houdt, absoluut niets aan het optreden op te merken. De band is een duidelijk geoliede machine. De Vlietpoppers schreeuwen dan ook voor een toegift, die ze cadeau krijgen. De toegift bevat een cover van het nummer ‘Make you feel my love’ (‘Tot jij mijn liefde voelt’) een Dylan klassieker, nu voorzien van een Nederlandstalige tekst. Frontman Martin Buitenhuis noemt het zijn lievelingsnummer van het afgelopen jaar, wat volgens hem waarschijnlijk op hun zevende studioalbum gaat komen. (AE)
Met Van Dik Hout komt er een einde aan Vlietpop 2010, de bezoekers worden straks nog getrakteerd op de DJ's Ferry en KB. Met recht mag gezegd worden dat, ondanks het weer en de kou, de bezoekersaantallen niet tegengevallen zijn. Vlietpop 2010 zit erop, maar men kan met veel plezier op het festival terugkijken.