Het IO festival is het grootste jaarlijks terugkerende studentenfestival van Nederland. Verschillende acts, dj's en bands waren vrijdag 18 juni te bezichtigen op de faculteit Industrieel Ontwerpen van de TU Delft. Ook stond er een secret act op het programma. De organisatie schat dat er zo’n 2000 bezoekers zijn geweest die zich tot in de vroege uurtjes hebben vermaakt.
In de verte kun je de jazzklanken van de 7-koppige band Messed Up al horen. Deze band opent het festival op het speciale TU Delft Sports & Culture podium. De band speelt voornamelijk covers met uitstapjes naar andere stijlen zoals blues en soul. Jungle Book klassieker 'I wanna be like you' komt voorbij en wordt al flink gedanst. Ook komt er een zelfgeschreven cover medley voorbij. Het zijn wel covers, maar ze hebben het zelf in elkaar geflanst. Een echte feestband en prima opener voor het IO festival, waar het helaas nog niet erg druk is.
Op de mainstage opent de band Ignite The Flare. Deze band is de winnaar van de IOF-bandcontest. Deze jonge band maakt vrolijke indie muziek en synthsspeler Cengiz zorgt voor de elektronische effecten. Helaas is dit het laatste optreden van bliepjesman Cengiz met Ignite the Flare. De muziek is te vergelijken met bands als The Kooks, The Drums en The View. Naarmate het optreden vordert komt er een blaaspiano tevoorschijn en zanger Wouter bespeelt de koebel, daar schijn je tegenwoordig meer hits mee te scoren. Jammer dat er af en toe lange pauzes zijn tussen de nummers, leerpuntje voor de volgende keer.
Om in hetzelfde genre te blijven opent de Haagse band So What op het i-d-Kafee podium. Bekend terrein voor zanger Bram, want hij heeft hier een jaar gestudeerd. So What laat zien wat ze in huis hebben: goede liedjes en talentvolle muzikanten. Opvallend is dat de band vaak de indruk geeft dat een nummer is afgelopen, maar uiteindelijk geven ze, na een stilte, nog een knallend einde. Na twintig minuten zegt zanger Bram: "Tof dat jullie er nog staan. De meeste mensen redden het niet zo lang." Foute inschatting van de zanger, de band is duidelijk gegroeid de laatste tijd en ze geven een goede performance weg die niet verveelt. Het nummer 'Passe partout' (waar een hele leuke YouTube clip bij hoort) heeft een leuke opbouw. Zanger/gitarist Bram ruilt zijn elektrische gitaar in voor een akoestische en langzamerhand komt de elektrische gitaar van gitarist Alex erbij, die ervoor zorgt dat het nummer krachtig wordt. Dit terwijl de overige twee bandleden zichtbaar van hun biertjes genieten. So What speelt ook nog een nieuwe nummer, dat een groot Kings Of Leon gehalte heeft. Na een set van een uur zit het erop voor de Hagenezen van So What en mogen de andere bandleden ook aan het bier, welverdiend na zo'n goede set.
Van Den Haag gaan we naar de Maastricht. Op de mainstage is het tijd voor Limburgs trots The Mad Trist. Begin dit jaar werden zij al de belofte van 2010 genoemd en hopelijk maken zij dit ook waar in Delft. De band schudt de zaal wakker met opener 'My mouth a whistle' en de energie spat er meteen vanaf. Helaas heeft de band te maken met geluidsproblemen, de zang is erg zacht en nauwelijks hoorbaar. Gelukkig wordt het grotendeels opgelost. De tweede single 'Juvenile' begint met een hijgend intro met scheurende gitaren als gevolg. Interessante tekst en gave samenzang van gitarist Jan. Bij het nummer 'Silver lines' komt er ook bij deze band een koebel tevoorschijn. Zanger/gitarist Arthur ramt de koebel bijna aan gort en gitarist Jan schreeuwt aan het einde van het nummer de longen bijna uit zijn lijf. Er komt ook een moment van rust in de set met het nummer 'Caught up in mime'. Helaas is de aandacht van het publiek verdeeld; de ene helft luistert aandachtig en vooraan wordt er gesprongen, terwijl de andere helft het te druk heeft met conversaties voeren en bier drinken. Jammer, want deze band verdient absoluut de volledige aandacht van het publiek.
Op het kleine podium bestijgt de Amsterdamse band Wooden Constructions het podium. Voor frontman Gover is het podium te klein en hij is daarom ook vaak tussen het publiek te vinden. Ondanks de energieke frontman springt de drummer er enorm uit. Wat een winst voor de band, eerlijk waar. Het publiek geniet en danst op de catchy songs. Bij het slotnummer sprint de frontman nogmaals in het publiek en danst en zingt hij tussen de menigte.
De grote zaal is inmiddels volgelopen met nieuwsgierige mensen, het is tijd voor de surprise act. De surprise act van de avond is Boemklatsch. Fantastische remixen waar het publiek los op gaat. Het wordt dan ook al snel erg benauwd in de grote zaal. Boemklatsch doet het duidelijk goed bij het Delftse publiek. Bring the beat! De set gaat door tot 01.30 uur en degenen die verder willen dansen kunnen naar de DJ-Stage. Daar draaien onder andere Lustige Lola & Weltschmerz en Flipperkast Soundsystem. Het IO festival gaat tot de late uurtjes door. Bands als Hausmagger en The Benelux geven shows weg en Bong-Ra sluit met zijn breakcore het festival af om 06.00 uur. De Delftse studenten kunnen voldaan naar huis en zullen nog lang napraten over dit festival. Volgend jaar weer!