Mocht de naam Dries Twijnstra je bekend in de oren klinken, dan kan dat kloppen. Want eerder verbond Twijnstra zijn muzikale diensten aan de band SallySkunk. En nu treedt hij dus naar buiten onder de ook al eigenzinnige naam The Klaus Kinskies. ‘Don’t Trust Blondes’ heet zijn soloalbum, dat aanvangt met het frisse en vrolijke ‘Let’s play outside’. Direct is duidelijk dat Twijnstra de ingewikkelde akkoordenopbouw niet schuwt en het is even zoeken onder welk genre we de cd moeten scharen. Het heeft soms de psychedelica van Radiohead, dan weer overheerst de melancholie van bijvoorbeeld Patrick Watson. Dan maar niet in een hokje.
De cd staat bol van de computergeluiden met het echte instrument als basis. Twijstra zingt, speelt piano, gitaar, bas, percussie, synths en bedient de drumcomputers. Soms ondersteund door drummer en percussionist Jeroen Bartels. Samen met producer Alex Geurink ligt er met ‘Don’t Trust Blondes een on-Nederlands muziekexperiment in de schappen. Zonder concessies aan de commercie horen we bijvoorbeeld het anderhalve minuut durende en wonderschone ‘Getting lost’, dat net als de rest van de teksten handelt over afscheid nemen en opnieuw beginnen.
Is het dan allemaal walhalla wat we horen? Boeit de cd van begin tot het eind? Ja. Niet omdat ‘Don’t Trust Blondes’ bol staat van de pakkende melodieën. Ook niet omdat de cd-speler telkens smeekt om een nieuwe draaibeurt of dat Twijnstra behept is met een gouden keel. Nee, het is veel meer de lef die van deze cd een meer dan gemiddeld kwaliteitsproduct maakt. Daarom is deze cd relevant en verdient hij een plek in je cd-kast. En ‘Don’t Trust Blondes prikkelt de nieuwsgierigheid naar komende muzikale uitingen uit de Dries Twijnstra-stal.
Beluister 'Don't Trust Blondes in de Haagse YouBox.