Mooi rapport van meneer Davids. Rake letters. Diepe tragiek. Want wat we allemaal al decennialang vermoeden, toont een onafhankelijk commissietje in een paar weken vrolijk aan: onze politici liegen zich een radslag in de rondte en houden ons al die tijd een misselijkmakende waarheidsworst voor. Het is dat ik hardnekkig de democratie koester en ons stemrecht hoog in het vaandel heb staan, anders brak ik de komende gemeenteraadsverkiezingen de punt van het stempotlood. Ik kies niet voor leugenaars.

En zo verkwanselt Het Binnenhof voor de zoveelste keer de Haagse identiteit. En dat doet pijn. Op de termen ‘Hoge Heren’ en ‘Den Haag’ volgt veelal een negatieve toevoeging. Dat smeekt voor eens en voor altijd om een definitieve daad. Op de barricades. Misschien dat meneer Balkenende en zijn eikenhouten liegkabinet voor een spoedcursus geloofwaardigheid eens een kijkje kan nemen in een aantal Haagse popzalen. Want daar stroomt dezelfde decennia het menselijk krediet met liters tegelijk van het podium en tonen honderden muzikale kunstenaars het ware Haagse aanzien aan de Nederlandse bevolking, die het vertrouwen in volle glorie en leergretig consumeert.

Gelukkig, het geloof in het fenomeen ‘muziek’ is groot. Ook in onze Haagse prachtstad en in de wijde omtrek hangt dagelijks, ik denk zelfs iedere minuut, een megazweem van ongekende muziekovertuiging en gloeit de realiteitszin van ons bestaan. Zweverig? Misschien. Maar ik klamp me graag vast aan de waarheid en laat de pathologische leugen het liefst voorgoed aan mij voorbij gaan. Weet je wat? We maken in Het Binnenhof een poppodium. Een plek waar politici in verschillende samenstellingen iedere vrijdag van 16.00 tot 04.00 uur een live concert geven. Met goodwill als kweekmotief. Voor zichzelf hard nodig, maar meer nog voor de stad.

Als bandnaam dacht ik in een opwelling aan The Pinoccio’s, maar gezien het positieve doel zou ik het graag zo horen: hier zijn JP Balkenende op gitaar, Piet Hein Donner op bas, Wouter Bos op drums, Maria van der Hoeven op keyboard en zanger André Rouvoet in de gelegenheidsformatie The Truth, The Whole Truth & Noting But The Truth.