Rock ’n roll en Elvis kuiven bij The Tin Cans

De ingrediënten voor een avond rockabilly

Jet Gros | Samantha Stauttener ,

Vrijdag 19 februari was er in de VaVoom een ware Rockabilly avond. Mannen met vetkuiven en vrouwen die eruit zien als sexy pin-ups. Natuurlijk beide ook onder de tattoo’s. Deze avond speelde een Duits trio, genaamd The Tin Cans. Rock ’n roll stroomt werkelijk door hun aderen. Een drummer, een gitarist en een bassist, als in contrabas, die ook de vocal verzorgde, stonden met zijn drieën onder de trap in de VaVoom gepropt.

De ingrediënten voor een avond rockabilly

Vrijdag 19 februari was er in de VaVoom een ware Rockabilly avond. Mannen met vetkuiven en vrouwen die eruit zien als sexy pin-ups. Natuurlijk beide ook onder de tattoo’s. Deze avond speelde een Duits trio, genaamd The Tin Cans. Rock ’n roll stroomt werkelijk door hun aderen. Een drummer, een gitarist en een bassist, als in contrabas, die ook de vocal verzorgde, stonden met zijn drieën onder de trap in de VaVoom gepropt.

Het is niet moeilijk om de VaVoom vol te krijgen. Ver onder de trap zit de drummer verstopt en vlak daarvoor staan de andere twee mannen. Verder is er een man of 50. Ondanks dat de VaVoom eigenlijk veel te klein is om er een bandje te laten spelen, is er geen betere plek waar deze band kan spelen tijdens hun tour. De band weet van heiden en verre mensen aan te trekken die helemaal in het plaatje passen. Buiten staan mensen naar binnen te gluren om te kijken wie deze leuke muziek de Grote Markt opvrolijkt. Binnen wordt er een poging gewaagd om te dansen. Dansen lijkt echter onmogelijk, omdat het er veel te klein en vol is. Dit maakt het trio niets uit. Het is gezellig knus en dat is ook een waar compliment.

De muziek maakt je blij en geeft iedereen een goede vibe. Een stelletje dat duidelijk hun eerste date heeft vanavond, gaat niet eens weg om wat beter te kunnen praten. Nee, deze muziek is de moeite waard om te blijven en er gewoon proberen bovenuit te komen. De microfoon geeft af en toe een hard piepend geluid waarop iedereen zijn gezicht vertrekt. Nadat de jongens verteld is dat ze iets moeten veranderen aan de instellingen, hebben we er geen last meer van.

Om kwart over 11 zijn ze, na ruim drie kwartier te hebben gespeeld, klaar met hun eerste ronde. Ja, deze mannen gaan na een break van vijftien minuten vrolijk weer verder. Een ware The Tin Cans marathon. De band heeft inmiddels al vijf cd’s op hun naam staan, die ze blijkbaar ook allemaal willen spelen. Vanavond is het vijfde album te koop. Voor sommige mensen wordt het dan toch een beetje teveel en kiest men ervoor om naar huis of een andere kroeg te gaan. De mannen gaan echter stug door en hebben zichtbaar de avond van hun leven. Alleen zal de drummer het wat meer naar zijn zin hebben als hij volgende keer niet zo klem zit tussen de trap en het raam...