Customs bewijst meer te zijn dan een Interpol/Editors-kloon

“Den Haag; jullie zijn kickûh”

Ramon Keyzer | Foto’s: Peisam Tsang ,

Customs bestaat nog niet zo lang (sinds 2008) maar is in thuisland België vorig jaar volledig doorgebroken met hun postpunk/indierock. En nu moet Nederland er ook aan geloven. Naast lovende kritieken wordt Customs ook wel verweten niets meer dan een kloon van bands als Interpol en Editors te zijn. Aan de band vanavond het tegendeel te bewijzen. The Stutters uit Amsterdam mochten openen met hun pure Britpop en 3VOOR12 Den Haag was erbij.

“Den Haag; jullie zijn kickûh”

Customs bestaat nog niet zo lang (sinds 2008) maar is in thuisland België vorig jaar volledig doorgebroken met hun postpunk/indierock. En nu moet Nederland er ook aan geloven. Naast lovende kritieken wordt Customs ook wel verweten niets meer dan een kloon van bands als Interpol en Editors te zijn. Aan de band vanavond het tegendeel te bewijzen. The Stutters uit Amsterdam mochten openen met hun pure Britpop en 3VOOR12 Den Haag was erbij.

Customs is in 2008 ontstaan uit vier bandleden die elk afzonderlijk in eerdere bands hun sporen al verdient hebben. Volgens eigen zeggen is Customs ‘a combo of four retrofuturists, known for melody, atmosphere and mathematical edge’. In de lente van 2009 braken de goed geklede heren met hun debuut singel 'Rex' meteen door in thuisland België. Daar eindigde het nummer zelfs op nummer één in de eindafrekening, de jaarlijst van Studio Brussel. Vorig jaar speelden ze op Pukkelpop en de release van het album 'Enter The Characters' eind 2009 leverde lovende kritieken op. In 2010 moet ook Nederland eraan geloven. Na een succesvol optreden op EuroSonic en pas nog bij Giel Beelen op 3FM brengt een heuse clubtoer ze op vrijdag 19 februari naar 't Paard van Troje.

Maar eerst mag een Amsterdamse Britpop band zonder Nederlander in de gelederen openen; The Stutters. Deze driemansformatie opereert vanuit Amsterdam en bestaat uit een Brit en twee Denen. De Brit Mical Noelson (gitaar en zang), Anders Meisner (bas) en Andreas Langhorn (drums) brachten in 2007 hun debuut EP 'Viva La Stutters' uit en willen later dit jaar een nieuwe release uitbrengen. De muziek klinkt als een mix van The Rakes, The Strokes en The Rifles, en daar pas The Stutters mooi tussen. Het is allemaal niet bijster origineel maar wel erg goed bedacht en gebracht. Catchy gitaardeuntjes met verrassende wendingen, repeterende basloopjes en stuwende drums begeleiden zanger Mical Noelson. Vooral het bij vlagen super snelle gitaarspel van Mical is indrukwekkend. Van The Stutters gaan we meer horen, misschien straks wel op London Calling, daar zouden ze perfect passen.

Het is lekker druk in de kleine zaal van ’t Paard van Troje wanneer er een vaag en veel te lang intro wordt ingestart. De spanningsboog is allang voorbij wanneer vier strak geklede heren het podium opkomen. Na deze onbegrijpelijke start begint de band direct op volle toeren met ‘Matador’. Het tempo zit er meteen goed in en er wordt zelfs al aardig meegezongen door het publiek, niet verkeerd voor een nieuwe Belgische band.

Het geluid is goed en de zang is prima te verstaan, maar het klinkt wel erg als Editors en vooral Interpol. Maar de Belgen leggen er ook veel van zichzelf in waardoor het toch ‘beïnvloed door’ is en niet ‘gepikt van’. Ze opereren gewoon in hetzelfde muzikale hokje als deze bands die op hun beurt allemaal zijn beïnvloed door Joy Division en Echo and the Bunnymen. De setlist is prima opgesteld waardoor de iets mindere nummers van debuut album ‘Enter The Characters’ niet opvallen en het optreden nooit echt helemaal inzakt. Wat opvalt is dat het publiek niet alleen bij de singels ‘Rex’ en ‘Justine’ losgaan maar ook bij andere nummers zoals ‘Talk more nonsense’ waarbij het publiek niet stil kan staan. De band heeft het zelf ook goed naar de zin en zanger Kristof verwoord dit grappig in plat Haags met Belgisch accent; “Den Haag, jullie zijn kickûh”. Als in de toegift alle nummers van de plaat zijn gespeeld sluit de band af door hun grootste hit ‘Rex’ nogmaals te spelen. Een prima optreden van een zeer strak spelende band.