Een half jaar geleden wist Blaudzun de Lutherse Kerk nog tot de nok toe te vullen op het Haagse Walk The Line festival. Nu doen zij het zelfde met de kleine zaal van ’t Paard, waar I Am Oak het voorprogramma mag verzorgen. Een op voorhand perfecte combinatie en een mooi recept voor een avond donkere verstilde melancholie.
Doordat niet alleen Blaudzun in een uitverkochte kleine zaal speelt maar ook Gare Du Nord in een uitverkochte grote zaal, staat er een enorme rij voor de ingang van ’t Paard van Troje. Het is dan ook een raadsel waarom ’t Paard niet alle ingangen benut. Iedereen wordt langs één kant van de garderobe geleid waardoor velen een deel van het voorprogramma I Am Oak hebben moeten missen. Onbegrijpelijk en jammer, maar eenmaal binnen is het genieten.
Twee weken geleden speelde I Am Oak nog in een overvolle Union zaal tijdens Crossing Border, nu mogen ze voor Blaudzun openen in een uitverkochte kleine zaal van ’t Paard van Troje. Zanger gitarist Thijs Kuijken wordt aan weerszijde bijgestaan door een toetseniste en gitarist die beiden ook de backing vocals verzorgen. Het geluid is zeer zuiver en het wat holle stemgeluid van Thijs komt prima over. I Am Oak verstaat de kunst van het weglaten, de kleine breekbare folkliedjes worden muzikaal zeer minimaal ingevuld. Typisch zo’n concert waar het echt muisstil moet zijn. En doordat het publiek aan de bar meer aandacht voor elkaar heeft dan voor de muziek komt het prachtige optreden helaas niet helemaal uit de verf.
Blaudzun is tegenwoordig veel meer dan singer-songwriter Johannes Sigmund alleen. Natuurlijk is de man met de enorme hoornen bril het middelpunt, maar om zich heen heeft hij vanavond vier bandleden verzameld. Met een instrumentarium van akoestische gitaar, trompet, basgitaar, toetsen, drums, ukelele, elektrische gitaar, klokkenspel, banjo, slide gitaar en harmonica weet het gezelschap op momenten een groots geluid te produceren. Rijk gearrangeerde nummers met volledige band worden prima afgewisseld met kleine intieme liedjes meestal solo gebracht door de songsmid zelf. En dat zonder de intensiteit te verliezen. Het geluid is vanavond opvallend goed en de klaagzang van Johannes is woordelijk te verstaan. Tussendoor babbelt hij vrolijk met het publiek wat de warme sfeer in ’t Paard alleen maar versterkt. De kerstsfeer wordt even benaderd met twee discobollen waarmee een prachtige lichtshow tevoorschijn wordt getoverd. Na een klein uur verrast Blaudzun door de toegift te beginnen met een prachtige donkere melancholische versie van Bob Marley’s ‘Redemtion song’. Na nog twee nummers en een korte tweede toegift laat Blaudzun het publiek onder de indruk achter.