Het theater is populair onder de muzikanten. De één na de ander duikt het theater in om het succes van een album nog wat te rekken en een nieuw publiek aan te boren. Na een zeer succesvol 2009 is het nu aan Roosbeef om in twee maanden tijd 24 theatershow te doen. Op zaterdag 24 april speelden ze in een goed gevuld Theater De Veste in Delft. 3VOOR12 Den Haag was er bij.
2009 was het jaar van Roosbeef dat half januari al begon met een succesvol optreden op Noorderslag. Daarna volgde een eigen clubtour, veel festivals, met als hoogtepunt een optreden op Lowlands, en nog een clubtour. Toen werd het stil rond Roos Rebergen. Begin 2010 verscheen er nog wel een leuk speeldoosje met daarin een EP met zes liedjes. Geschreven door verstandelijk gehandicapten en bewerkt, ingezongen en opgenomen door Torre Florim (zanger van De Staat) en Roos. En zoals vele succesvolle Nederlandse bands haar al voor deden verlengt ook Roosbeef dit succesverhaal nu met een heuse theatertour. “Uitmelken van succes”, “puur voor het geld” zou de cynist zeggen.
Door de zeer slechte verlichting bij aanvang kun je nog net zien dat vijf gestaltes het podium betreden. Eén daarvan is Roos Rebergen dat zie je direct. Een ander is Tom Pintens, bekend van Zita Swoon maar ook producer van het debuutalbum van Roosbeef. Vanavond vervult hij de rol van invaller op gitaar, synthesizer, keyboard en piano. De start is vertrouwd en in rap tempo worden ‘Boerderij deel II’, ‘Volle magen’ en ‘Onder invloed’ aan het theaterpubliek voorgeschoteld. Door het veelvuldig gegrinnik om de woordgrapjes merk je dat lang niet iedereen Roosbeef kent. Dit is een heel ander publiek. De leeftijd ligt wat hoger en ongetwijfeld zitten er heel wat mensen bij die zich vanavond graag laten verrassen.
Na een veilige start en een defect snoertje volgt het eerste nieuwe nummer; ‘Schone schijn’. Want naast driekwart van haar album speelt ze vanavond ook een aantal nieuwe liedjes. Met allemaal typische Roosbeef teksten en Roosbeef humor, zoals in het nog niet eerder live gespeelde ‘Niet uitmaken’; “niet uitmaken want dat is zonde”. En ‘Fietsen’, dat gaat over een fiets die wordt doorverkocht voor een tientje aan een student die de stad nog niet eens kent. Liedjes over de kleine alledaagse dingen in het leven van Roos, en haar eigenzinnige kijk daarop. We tellen zo’n vijf nieuwe liedjes, die best wel eens op haar tweede album zouden kunnen komen. “Maar ik weet nog niet of ze er allemaal op komen hoor”, vertelt Roos na afloop. En dat nieuwe album hoeven we ook dit jaar nog niet te verwachten, blijkt later uit een gesprek met Roos.
Het optreden verschilt eigenlijk helemaal niet zo veel van die tijdens de clubtour. Het publiek zit op stoelen en het is muisstil waardoor het geluid veel beter en directer over komt. Dat wel. Maar inhoudelijk zijn er vanavond eigenlijk maar twee echte theatermomentjes. Net over de helft van de set klimt Roos over de stoelen door het publiek naar rij 3. Daar staat ze met haar harmonica pal voor een man te zingen. En ze zingt de tekst echt voor hem; “Mijn hoofd zit vol met jou, krijg niks zinnigs uit mijn hoofd, alleen mijn tong, mij blaas je niet om, ik sta met beide steunzolen op de grond”. Vervolgens loopt ze door naar een ander en herhaalt dit kunstje.
In de toegift verschijnen Roos, bassist Erik Harbers en gitarist Reinier van den Haak. Ze gaan mysterieus op de rand van het podium staan en brengen daar volledig a-capella en onversterkt het nummer ‘Oudjaar’ van de Speeldoos EP. Natuurlijk is deze theatertour voornamelijk gevuld met liedjes van het debuut ‘Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten’ en heeft de cynist misschien wel een beetje gelijk. Maar Roosbeef heeft dit theateroptreden toch ook aangepakt om nieuwe nummers uit te proberen en een ander publiek te bereiken. En muzikaal en vooral tekstueel komt het zittend tussen publiek dat de volle negentig minuten muisstil is toch ook allemaal net iets anders over.