Op vrijdag 16 april stonden ze plotseling in Speakers in het voorprogramma van Moss; Johnny’s Landing. Voor een goed gevulde zaal speelden ze een achttal liedjes. Het klonk fris, iets toegankelijker en de publieksreactie was erg goed. Het is lang stil geweest rond de Haagse formatie. Daarom dook 3VOOR12 Den Haag na het optreden met de band de kleedruimte in voor een paar vraagjes.
Sinds november 2009 hebben we eigenlijk niks meer gehoord van Johnny’s Landing. Maar vanavond staan ze als voorprogramma van Moss geprogrammeerd in de popzaal van Delft; Speakers. Het is meteen al druk, Moss trekt veel publiek en daar pikt Johnny’s Landing handig een graantje van mee. Achterin wordt er nog wel luid gekletst maar voorin de zaal staat het publiek aandachtig te kijken en vooral te luisteren naar het Haagse trio. Ze spelen acht liedjes en dan blijkt dat het net iets toegankelijker klinkt dan voorheen. De karakteristieke stem van Dominique van Dijkhuizen is natuurlijk nog steeds het belangrijkste en meest aanwezige kenmerk van de band, maar verder is er gesleuteld aan de liedjes en hebben ze er, zoals ze het zelf omschrijven, betere versies van gemaakt.
Johnny’s Landing bestaat sinds november 2006 en speelde al in Paradiso, Heineken Music Hall, EKKO, ’t Paard van Troje en Speakers en op Crossing Border en The Music In My Head. Verder verzorgden zij onder andere voorprogramma’s van internationale acts als Patrick Watson, Five O’Clock Heroes, 1990’s en Razorlight. Na een jaar van stilte, zangeres Dominique woonde een jaar in Engeland, was daar in de zomer van 2009 ineens de derde naamloze EP van de band. De EP bevatte drie sterke liedjes en was speciaal opgenomen om een plekje te bemachtigen op het prestigieuze SXSW-festival. Helaas lukte dat niet. Daarna speelden ze nog wel een aantal keer, waaronder tijdens de Haags PopWeek, maar werd het in november 2009 weer stil rond de band. Drummer Taco legt uit: “We hebben ons bewust teruggetrokken om de muziek opnieuw te bekijken. Waar willen we naartoe, hoe kunnen we het compacter maken en hoe kunnen we het meer presentabel maken op het podium. Ook zijn we bezig zelf de opnametechnieken onder controle te krijgen. In februari zouden we ook hier in Speakers een optreden doen, maar vlak daarvoor ging ik onderuit en brak ik mijn arm. Het herstel duurde veel langer dan gepland. En toen ik eenmaal was hersteld viel ik nog een keer en kneusde ik mijn hand. Dat heeft behoorlijk veel tijd gekost.”
Tijdens de Haagse Popweek waren er al plannen voor een album. Dat is nu nog steeds zo en de plannen zijn concreter. “We willen nu voldoende materiaal verzamelen om een cd op te nemen en uit te brengen”, vertelt Taco. “Iets om de mensen enthousiast mee te krijgen. We willen graag een stapje verder. We wilden eerst het gevoel hebben dat we de kwaliteit kunnen leveren en dat het attractief genoeg is. Dat het zowel live als op cd echt van internationaal niveau is. We willen er echt iets moois van maken, iets waar we zelf volledig achter kunnen staan en waar we het publiek mee kunnen bekoren.”
“We hebben zelf een studio gemaakt”, vervolgt Taco enthousiast. “In mijn huis hebben we een hok staan, een complete Pro Tools studio met een zware Mac erachter, met effecten, output apparatuur en goede microfoons om een volledige productie van a tot z zelf te kunnen doen. Het mixen willen we ook zelf doen en eventueel extern laten masteren, maar ook dat kunnen we zelf. We willen het zelf doen omdat we dan alles in eigen hand hebben. We hebben verschillende keren in een studio gezeten en eigenlijk was het nooit optimaal. Het is leuk, het kost energie en het loont ook wel, maar elke keer was er bijvoorbeeld wel een nummer kwijtgeraakt. Dan was de producer het vergeten op te slaan, en daar werk je dan een halve dag aan. Of de producer heeft een te nadrukkelijke mening dat iets beter zou zijn voor onze sound, en die aspecten willen wij zelf controleren.” Jimmy vult aan: “En je haalt een stuk tijdsdruk weg. Als je dure studiotijd hebt geboekt en je voelt dat het niet gaat lukken die dag, dan moet je toch. Want je hebt betaald en morgen staat er weer een andere band geboekt. Met een eigen studio kun je dan lekker een dagje in de zon zitten en er de volgende dag voor gaan.” “En ik had altijd keelontsteking”, roept Dominique, “Ik heb dat vrij snel en misschien kwam dat ook wel vanwege de druk, maar steeds als we een studio boekten kreeg ik twee dagen van tevoren keelontsteking. En dan heb je betaald, iedereen is er klaar voor maar dan gaat het niet, want de vocals zijn natuurlijk ook best belangrijk voor ons.”
“We hebben een aantal oude nummers opnieuw bekeken, en daar betere versies van gemaakt, en we hebben twee nieuwe liedjes. In totaal ongeveer tien voor op een cd. Maar we moeten ook nog kijken of het één geheel vormt, dat is ook belangrijk.” Dominique: “Het zijn nu meer liedjes geworden, minder abstract. We blijven constant sleutelen aan de nummers, en we zijn ook wel extreem kritisch denk ik.” Taco: “Het blijft een oneindig proces. Pas als we iets maken waar we zelf volledig achter staan nemen we het op. Maar ik heb door de reacties van het publiek vandaag wel een positieve vibe gekregen. Achterin werd er nog wel behoorlijk veel gekletst, maar het voorste deel liep niet weg en bleef aandachtig staan luisteren. Het publiek was enthousiast, ook voor ons als voorprogramma, en daar doe je het voor. Voor die mensen speel je, zij een leuke avond en wij ook een leuke avond.”
Wanneer de nieuwe cd zal uitkomen vind de band lastig te zeggen. “Voorwaarde is ook dat we er iemand aan kunnen koppelen die de promotie doet. Maar zullen we een goede schatting maken?”, vraagt Taco zijn bandleden. “Zullen we zeggen dit jaar?”, vervolgt hij. Bassist Jimmy is wat voorzichtiger; “Het ligt ook aan de ontwikkeling van de nieuwe twee nieuwe nummers, wanneer zijn die volledig naar onze zin. Bij het ene nummer gaat dat sneller dan bij het andere. We willen allemaal graag, maar als het een maand meer de tijd kost doen we dat.” Maar dan is ook Jimmy om; ”We proberen de cd dit jaar uit te brengen.” Dominique: “En met een cd ben je er echt niet hoor, dan moet je nog steeds keihard blijven werken en blijven optreden.”