Column: ‘Maas Mijmert’ (12)

Lans voor Leiden

Hans van der Maas ,

Een getrainde neus, altijd handig wanneer je op zoek gaat naar cultuur. En dus ging ik met de neus de goede kant op langs de grachten en door de straten en stegen van Leiden op cultuurjacht. Met als eindconclusie: wie van cultuur houdt in het algemeen en van muziek in het bijzonder volgt het spoor van de NS richting Amsterdam en stapt uit in Leiden.

Lans voor Leiden

Een getrainde neus, altijd handig wanneer je op zoek gaat naar cultuur. En dus ging ik met de neus de goede kant op langs de grachten en door de straten en stegen van Leiden op cultuurjacht. Met als eindconclusie: wie van cultuur houdt in het algemeen en van muziek in het bijzonder volgt het spoor van de NS richting Amsterdam en stapt uit in Leiden.

Hoe ruikt cultuur? In ieder geval uitgesproken. Nu eens naar spruitjes, voor sommigen van ons een uiterst prettige groente, dan weer penetreert de zoete geur van bloesem: de ultieme neusbeleving van de grote groep. Ik schuifel over de Leidse Haagweg en stap het verzamelgebouw van kunstenaars binnen. Een beeldhouwer schildert zijn kunstwerk met kunstzinnige finesse en verderop in de gang houwt een schilderes een betoverend beeld. Junior Eats Alone schalt uit een atelier en het vervult me als Leidenaar met trots. Een prikkelende ingelijste creacollage kijkt me mysterieus aan.

Op de fiets, nooit met de auto doen, beweeg ik me voort richting de Breestraat. Ik stal bij LVC, hét podium van Leiden. Zelfs midden op de dag ontmoet je de lucht van muziek. Ogen dicht. Hier stonden grote namen, je ruikt het. En binnenkort trakteren grote namen als Johan, The Sheer, de Fakkelbrigade en Bertolf op adembenemende geuren. Het podium zuigt en lonkt. Nog een paar stappen en ik sta oog in oog met het drumstel. Het staat er gewoon. Ik kruip op de kruk en openbaar mijn beste drumsolo ooit. Niemand luistert, maar vanavond zullen ze mijn vriendelijke ambitiezweet ruiken.

Er staat mij nog één route te gaan. Richting Scheltemacomplex. Vorig jaar liet ik me hier overrompelen door een gesproken muziekvoorstelling waarvan de naam me is ontschoten (what’s in a name), maar de voorstelling zeker niet. Lange tafels, eten op tafel, fles wijn binnen handbereik en muziektheater met een hele grote M. Ik denk aan de Lakenhal, het Laktheater, de Schouwburg en de Veenfabriek en breek met diepe overtuiging een gouden lans voor Leiden.

Kijk voor cultureel bijtanken eens op www.scheltemacomplex.nl of www.lvc.nl.