Wie geen kaartje voor Crossing Border in de Schouwburg wist te bemachtigen, kon vrijdag 20 november bij de buren terecht. In het oude archief van de gemeente liet Live in Your Living Room, als onderdeel van Crossing Border, een paar juweeltjes horen. Onder het genot van fraaie klanken, borrelnootjes en flesjes bier, leek de Schouwburg ineens heel ver weg.
In een hoge ruimte vol wandkasten klappen bezoekers hun houten stoeltjes uit. Het is druk en daarom lopen meerderen de trap op, richting balkon, waar ze op de boekenplanken gaan zitten. “Bijzonder om te weten dat het hier vol met naslagwerk stond”, zegt singer-songwriter Craig Bjerring. “En dat wij allemaal vijf keer zoveel informatie in ons hoofd hebben als al die boeken bij elkaar.” De Canadese zanger houdt blijkbaar van filosoferen en dat is ook in zijn vertellende, poëtische songteksten te horen, die over het leven gaan.
De muziek die Bjerring met zijn band Oldseed maakt, is moeilijk te beschrijven, op een positieve manier. Hij speelt americana folk, een beetje als de vroege Neil Young, dat een heel eigen sound krijgt met de minimalistische noten van accordeon, xylofoon, viool/cello en basgitaar. De nummers worden voortreffelijk opgebouwd, gaan vaak naar een climax, terwijl de zang goed hoorbaar blijft. Dat is een hele kunst als je akoestisch met vijf man speelt. Sommige fragmenten passen prima bij een mooie cultfilm. Je droomt er zo in weg. Bjerring’s ietwat rauwe stem is zeer prettig om naar te luisteren en zijn gitaarspel is fijntjes. Enige kritiekpuntje: de kleding, die mag wel wat hipper.
Marg van Eenbergen van GRAM lijkt meer moeite te hebben akoestisch goed uit de verf te komen. Ze zegt de afgelopen weken in de studio ‘aan arrangementen met synthesizers en strijkers’ gewerkt te hebben, maar de combinatie van de zangeres en een tweede gitarist pakt niet lekker uit. Van Eenbergen heeft een dynamische stem, maar die is te zacht voor de felheid waarmee ze de akkoorden op haar gitaar aanslaat en de sologitaar speelt te druk en te hard. Tijdens de rustige, langzame momenten komt haar stem prima tot uiting, maar tijdens de drukke wil ze teveel: hoog, snel, nog sneller, nog hoger. Met een band werkt dit misschien, maar voor akoestisch mag het allemaal wat meer basic, met ingebouwde rustpunten.
De leden van indiepopband El Pino and the Volunteers zijn blij, want hun tweede album ‘The Long-lost Art of Becoming Invisible’ is zojuist bij Excelsior verschenen. Wat ze doen is erg oké. ‘Wake up’ doet aan Paul McCartney denken, met continu switches, maar ze spelen ook andere stijlen, zoals ‘Heads or tails’, dat swingt. ‘Dust and doubts’ heeft een zeer catchy, terugkomende melodie op de melodica (zo’n blaaspianootje); toch even jammer dat voor dansen tussen de stoelen niet genoeg plek is. Melodieën die in je hoofd blijven zitten met veel meerstemmige fragmenten (á la Simon & Garfunkel). Soms een beetje te lief, maar dat wordt goed gemaakt met de hardere nummers die rocken. Prima muzikanten die een goede performance neerzetten; de bassist lacht, de frontman gaat totaal in zijn zang op, de drummer ramt op zijn drumbox.
Zo heeft Live in Your Living Room vanavond topacts laten horen. Al komen af en toe de klanken van Crossing Border door de muur binnenzetten, het festival wordt niet gemist. En er is zelfs gratis bier met snacks. Na afloop blijft iedereen dan ook gezellig napraten over de bands en hun nieuwe albums. Een klein feestje bij de buren.