Crossing Border 2009 belicht: The Bony King Of Nowhere

Nederlandse cd-presentatie 'Alas My Love' op Crossing Border

Ramon Keyzer ,

The Bony King Of Nowhere speelt komend weekend op Crossing Border in Den Haag en Antwerpen. In Den Haag vormt het optreden meteen de Nederlandse cd-presentatie van debuutalbum ‘Alas My Love’. 3VOOR12 Den Haag sprak met Bram Vanparys, de man achter The Bony King Of Nowhere, verantwoordelijk voor alle liedjes en niet te vergeten zanger van de band. Wij spraken over de naam, de invloeden, Crossing Border en ontrafelden ook nog het mysterie van de cd-hoes.

Nederlandse cd-presentatie 'Alas My Love' op Crossing Border

The Bony King Of Nowhere speelt komend weekend op Crossing Border in Den Haag en Antwerpen. In Den Haag vormt het optreden meteen de Nederlandse cd-presentatie van debuutalbum ‘Alas My Love’. 3VOOR12 Den Haag sprak met Bram Vanparys, de man achter The Bony King Of Nowhere, verantwoordelijk voor alle liedjes en niet te vergeten zanger van de band. Wij spraken over de naam, de invloeden, Crossing Border en ontrafelden ook nog het mysterie van de cd-hoes.

The Bony King Of Nowhere is een relatief nieuwe Belgische band. Eerder dit jaar stonden ze al op Waterpop waar het kleine intieme geluid van de band een beetje vervloog in de buitenlucht. Op vrijdag 20 november spelen zij op Crossing Border, een podium dat op voorhand beter geschikt lijkt. De bandnaam is afgeleid van de ondertitel van het Radiohead-nummer ‘There there’. "Drie jaar geleden dekte dat de lading", legt Bram Vanparys, zanger en songwriter van de band, uit. "Voor mij is The Bony King Of Nowhere een Don Quichot-achtige figuur die mij toen nogal aan mijzelf deed denken, een wat zielige ridder die op zijn ezel windmolens gaat bestrijden en denkt de hele wereld aan te kunnen. Hij ziet het leven veel grootser dan die is, dat vind ik het schone daaraan, die romantiek en naïviteit vond ik ook terug in mijn eigen muziek."

Eerder dit jaar kwam het debuut album 'Alas My Love' uit in België. Een plaat vol mooie breekbare en melancholische liedjes waarbij vergelijkingen met Bon Iver, Radiohead, Devendra Banhart en Fleet Foxes vaak worden gemaakt. Maar hoe zou Bram zelf zijn muziek omschrijven? "Dat is effectief de moeilijkste vraag die je kunt stellen", reageert hij. "Ik noem dan invloeden van mijzelf en dat zijn artiesten waar ik veel naar luister. Of de bezetting opsommen; akoestische en elektrische gitaren, orgel, meerdere stemmen, percussie, dat geeft meestal ook wel een beeld. Toen we aan de plaat werkten waren de invloeden vooral Leonard Cohen, The Beatles, Fleet Foxes, Radiohead en Bonnie Prince Billy. Maar ook filmmuziek uit de jaren zestig. Muziek moet voor mij vooral geloofwaardig zijn en goed in elkaar zitten. Maar het allerbelangrijkste is dat de stem goed is. Een hele goede band met hele goede arrangementen en een slechte zanger zal mij nooit kunnen boeien."

Op de cd-hoes zien we een zeer intrigerende foto. Het lijkt op een ingedeukt blikje maar dat is het niet. Het heeft ook wel iets van een neergestort ruimteschip in een graslandschap met daarop twee mannen en dat terwijl het sneeuwt. Maar heel duidelijk is het niet. Gelukkig verteld Bram wat het is; "Het is een neergehaalde satelliet in Wit-Rusland. De overheid laat daar veel satellieten neerstorten omdat het een zeer dun bevolkt gebied is. Het erge is dat er tijdens het neerstorten erg veel giftige stoffen vrijkomen wat die regio daar verziekt. Die paar boeren die daar wonen komen vervolgens in aanraking met die giftige metalen omdat zij die wrakstukken plunderen, een zeer ernstige situatie. Als je heel goed kijkt zie je dat de witte vlekjes witte vlinders zijn. Voor mij heeft dat iets magisch. De contradictie tussen de trieste situatie van de neergestorte giftige satelliet en de duizenden prachtige witte vlinders die het plaatje eigenlijk mooier maken dan die eigenlijk is. Ik vind het één van de mooiste foto´s ooit genomen, het is wel jammer dat we steeds moeten uitleggen dat het witte vlinders zijn."

Aanstaande vrijdag speelt The Bony King Of Nowhere op Crossing Border. "Het festival is mij onbekend, maar ik voel mij zeer aangetrokken door het affiche", aldus Bram Vanparys enthousiast. "En het is altijd leuk om op een festival te spelen met een tof affiche. Zelf sta ik te trappelen van ongeduld om Grizzly Bear aan het werk te zien, die hebben toch wel één van de beste platen van 2009 gemaakt. Op Crossing Border komt onze plaat uit in Nederland”, vertelt Bram tussen neus en lippen door, "dat wordt dan onze Nederlandse cd-presentatie. Verder zullen wij misschien één of twee nieuwe nummers spelen. Verwacht van ons geen show met decorstukken en zo, ik ben voorstander van het zo droog mogelijk spelen van je nummers met zoveel mogelijk emotie en gevoel."

Na Crossing Border moet de rest van Nederland eraan geloven. "2010 wordt het jaar voor Nederland. Ons boekingskantoor is volop bezig met optredens in Nederland. En verder schrijf ik volgend jaar verder aan nieuwe nummers. Hopelijk ga ik dan aan het einde van het jaar de studio in kruipen voor een nieuwe plaat. Het nieuwe werk zal zeker anders worden. De muziek waar ik nu naar luister is anders dan toen, ik luister nu veel meer naar de oude rotten als Bob Dylan en Neil Young, het zal meer in die traditie worden, degelijk songschrijverschap, goede songs en zo goed mogelijk proberen te zingen. De teksten zullen ook veel belangrijker worden. Waar ik naar luister is erg belangrijk, nieuwe muziek inspireert enorm."

The Bony King Of Nowhere speelt op vrijdag 20 november om 19.00 uur tijdens Crossing Border in Den Haag in de 'Union' en op zondag 22 november om 19.45 uur tijdens Crossing Border in Antwerpen op de 'Continental Upstairs'. Debuut cd 'Alas My Love' van The Bony King Of Nowhere is nu te beluisteren op de 3VOOR12 luisterpaal.