Ambachtsman Larry Carlton blijft ontwapenen

Zoetermeerse reprise weer van hoog niveau

Cok Jouvenaar | Foto’s: Linda Bruggeman ,

Hij heeft dan een grijs kransje en een kale plaat, gitaarspelen kan jonge zestiger Larry Carlton als één van de beste. Eerder dit jaar gaf deze man met zijn trio een uitmuntend optreden in De Boerderij. De programmeur van de Zoetermeerse muziektempel moet gedacht hebben ‘In november doen we dit eens dunnetjes over. Kat in het bakkie!’ En niets is minder waar.

Zoetermeerse reprise weer van hoog niveau

Hij heeft dan een grijs kransje en een kale plaat, gitaarspelen kan jonge zestiger Larry Carlton als één van de beste. Eerder dit jaar gaf deze man met zijn trio een uitmuntend optreden in De Boerderij. De programmeur van de Zoetermeerse muziektempel moet gedacht hebben ‘In november doen we dit eens dunnetjes over. Kat in het bakkie!’ En niets is minder waar.

Het is bekend. De Boerderij programmeert sinds jaar en dag doelgericht. Voor diegene die van oldschool hardrock of jazzrock houden is deze locatie ‘the place to be’. De laatste tijd zijn de groten uit dit laatste genre hier kind aan huis. Jeff Lorber, Lee Ritenour, John Scofield, Richard Bona, Scott Henderson en Allan Holdsworth is een kleine greep uit het aanbod. Je zou bijna naast De Boerderij gaan wonen of een abonnementje nemen. Af en toe nemen wij als 3VOOR12 Den Haag-ers ook een kijkje.

Gitarist Larry Carlton heeft een staat van enorme dienst. Michael Jackson, Joni Mitchell, Billy Joel, Herb Alpert, Quincy Jones en Steely Dan zijn namen die trots op zijn cv staan. Onder eigen naam bracht hij fabuleuze platen uit zoals; ‘Discovery’, ‘On Solid Ground’, ‘Kid Gloves’ en ‘Alone/But Not Alone’. Om maar over het briljante live album ‘Last Nite’ maar te zwijgen. Een klein half jaartje geleden deed Carlton CS Zoetermeer al aan. Net als toen heeft hij het jonge tweetal Travis Carlton op basgitaar en drummer Gene Coye bij zich. Spil blijft het vlammende gitaarwerk van deze Mr. 335.

De eerste twintig minuten zijn helemaal alleen voor de meester zelf. Rustig hangt hij zijn vertrouwde Gibson ES-335 om en begint met toonladders als vingeroefeningen. Na dit snarenfietsen krijgen wij kerstliedjes te horen. Heel subtiel laat Carlton horen hoe een zoetsappige traditional als ‘Merry Christmas’ klinkt op zes snaren. Als geintje volgt ‘Happy birthday’. Op vraag uit het publiek eerst in D-mineur en daarna een vrolijke uitvoering in D-majeur. Als iemand roept dat Steely Dan’s ‘Kid Charlemagne’ zijn favoriete nummer is, is de toon gezet. Larry Carlton zou blijvend zijn publiek volkomen relax en ontwapenend aanspreken. Voordat de solo van ‘Kid Charlemagne’ De Boerderij in vuur en vlam zet, laat hij weten door Steely Dan gevraagd te zijn. In zeven shows is hij speciale gast en het legendarische album ‘The Royal Scam’ werd tijdens één show integraal gespeeld. Dit was voor het eerst in 33 jaar dat Larry Carlton live bij Steely Dan speelde.

Dan is het tijd om eerst bassist Travis Carlton op het podium te halen voor een jazzy stuk en een vrolijk bluesje. Gene Goye vervoegt zich bij dit tweetal en maakt samen met de bassist een lome en lompe indruk. Dit is van korte duur. Later gaat dit tweetal los en pompt en rockt zoals het hoort. Logisch dat deze jongens ruimte krijgt om hun kunsten te tonen. Vooral de vijfentwintig jarige slagwerker maakt indruk. “Jullie hebben veel gitaar gehoord en een superieure bassolo, het tijd is voor onvolprezen drumwerk.” Met deze woorden kondigt Larry Carlton trots zijn drummer aan.

Toch is het de techniek van Carlton zelf die hoge ogen gooit. Sommigen staan met open mond te kijken. Zijn fingerpickingtechniek is herkenbaar, maar ook het groovende slagje komt veelvuldig langs. In het overbekende stuk ‘Don’t give it up’ is deze basistechniek van Carlton opportuun aanwezig. Iemand roept om ‘Song for Katie’. Onverwachts en spontaan speelt Mr. 335 dit werkje uit 1982.

Het trio eindigt het optreden in stijl. Bassist Travis had zijn pluk en trek techniek al flink laten zien. Het vette drumwerk van Gene Goye krijgen we als slot op de vuurpijl zwaar voor onze kiezen. Dat de ritmetandem rustig is gestart zijn we alweer vergeten. Over een half jaartje willen we ditzelfde Larry Carlton trio nog wel een keer zien.