De Haagse XStage is met recht het derde volwaardige podium van Parkpop te noemen. Het podium was dit jaar net zo groot als de andere twee podia en ook de programmering is zeer divers. Nieuw urbantalent wordt geplaatst tussen de grote namen en de XStage is daarmee een uitstekende springplank geworden. Dit jaar met optredens van Magic System, Sabrina Starke, Dio & Sef en de Haagse hiphoptrots L4.

Van de drie winaars van The Road to Parkpop moet De Basis helaas vandaag verstek laten gaan in verband met een geklapte long van de gitarist. Misschien dat ze volgend jaar nog een kans krijgen? Punky Donch is de allereerste act die de XStage betreedt om de vroege vogels op Parkpop van smeuïge reggae te voorzien. Het is het perfecte opwarmertje voor wat er op deze zonnige dag allemaal nog komen gaat. De mannen van Punky Donch zijn een van de drie winnaars van The Road to Parkpop. Ze laten vrij snel zien dat ze deze felbegeerde prijs verdient hebben. Ze hebben de groove, de flow en de energie. De aanwezigheid van een voltallige band en de wisselwerking van de zang en de rauwe raps werken goed. (JY)

Winnaar nummer twee van The Road to Parkpop is Dikke VanDalen. Het hiphop viertal weet maar al te goed hoe ze het publiek moeten bespelen. Met vlijmscherpe teksten, energieke moves en een lekkere verstaanbare flows pakken ze het aanwezige publiek volledig in. De Nederlandstalige teksten zijn verassend goed verstaanbaar. “Alle lelijke mensen, houd je mond dicht!”, is een fantastisch gevonden oneliner. Niemand op het veld durft zijn mond nog te houden als Dikke Vandalen om geluid vragen. (JY)

Unknown Eye pakt het stokje van Dikke VanDalen over en mag tegenover een reeds opgewarmd publiek zijn ding doen. Hoewel hij slechts met een dj-deck en wat aanhang op de bühne staat, weet hij te overtuigen. Hij brengt ongezouten hiphop met lyrics die inhoudelijk sterk zijn. Unknown Eye is een serieuze rapper die zijn nummers gelukkig met een lach naar voren brengt. De eerste associatie die deze jonge Rotterdammer op zich roept is die van Taleb Kweli, ook een rapper met een flow en een boodschap. (JY)

Vervolgens is het de beurt aan M.O. & Brakko, twee rappers uit Amsterdam Zuid- Oost. De mannen hebben geen live band meegenomen en dat draagt echt niet bij aan de sfeer vanaf het podium. Er staat nog wel een dj zijn ding te doen, DJ J-do. Maar het effect van een echte band wordt bij lange na niet gehaald. Je zou denken dat de rappers dan extra pit en charme aan hun podiumpresentatie toe zouden voegen, maar helaas. Het geheel oogt erg saai. Vooral de teksten zijn behoorlijk standaard, over bijvoorbeeld hun ‘hometown’ Amsterdam Zuid- Oost. Tussen de nummers door wordt het tekstueel alleen maar beschamender. “Yo check onze volgende track yo.” Leuk voor een tuinfeest in Lutjebroek, maar geen Parkpop act. (SK)

Idols runner-up Nathalie Makoma verschijnt in een discoachtig glitterpakje en vol enthousiasme op het podium van de XStage Zij is helemaal klaar voor een feest. Haar repertoire bestaat nog uit covers, zo komt ‘Staying alive’ van de Bee Gees voorbij, maar ook recentere liedjes als ‘Crazy’ van Gnarls Barkley. Nathalie heeft een mooie stem die de hoge en lage noten goed haalt. Haar bandleden geven extra schwung aan de show, en dat benadrukt de waarde die een live band kan hebben. Zelfs het pittige ‘Proud Mary’ wordt met verve door Nathalie vertolkt. Het publiek staat lekker te dansen op de klanken van de bekende songs. Na de show neemt Nathalie ruim tijd om met fans te poseren. Ze heeft het talent om het ver te gaan schoppen. (SK)

Vorig jaar stond L4 nog als winnaar van Road to Parkpop op de XStage. Nu staan ze als een van de hoofdacts op datzelfde podium. Voor de gelegenheid hebben ze een brassband meegenomen genaamd TOK Brass. Het wordt een heerlijk swingende aangelegenheid. De muziek van de mannen is niet in een woord te omschrijven. Hiphop met wat gladheid van rhythm 'n blues en duidelijk aanwezige Caribische invloeden. He geheel is een mengelmoes van sounds, maar toch klinkt het als een prettig geheel. De band danst lekker met hun eigen liedjes mee en weet ook het publiek aan hun zijde te krijgen. Ze zetten een show neer met een goed uitgebalanceerde sound en een aanstekelijk enthousiasme. Een optreden waarbij alles klopt. (SK)

Sabrina Starke doet het heel goed. Haar album, ‘Yellow Brick Road’, is al goud in Nederland maar ook daarbuiten gooit ze hoge ogen met bijvoorbeeld hits in Suriname en een optreden in het Apollo Theatre in New York. Als eerste Nederlandse artieste tekende ze bij het fameuze jazzlabel Blue Note. Haar warme jazzy stem galmt over het Zuiderpark vanaf de XStage. De interactie van mevrouw Starke en haar gehele entourage met het publiek is subliem. Ze geeft zelf de voortreffelijke aanzet daartoe; meezingen, klappen, alles wordt jazzy voorgekauwd. ‘Do for love’ (bekroond met een Edison), wat gaat over de kracht van liefde, wordt ingezet. Het publiek vindt het waanzinnig. Als afsluiter waagt ze zich aan ‘Take another little piece of my heart’ (Janis Joplin), soulvol gebracht in een prachtige uitvoering. Met een wat meer rauwe stem heeft het nummer echter zoveel meer impact, wat het nu mist. Ondanks dat, een echte topper op de XStage. (AE)

Dio & Sef zijn de eersten op de XStage die het grasveld ervoor helemaal vol krijgen met publiek. Een uitzinnige crowd vol joelende mensen, die gebroederlijk letterlijk elk woord meezingen, is het gevolg. Tijdens dit optreden wordt wederom duidelijk hoe krachtig Dio en Sef flowen. De teksten mogen inhoudelijk dan misschien niet altijd ergens over gaan, ze rollen als geen ander. “Het klinkt misschien een beetje corny”, brengt Sef er ineens uit. “Maar we willen toch even stilstaan bij Michael.” Als Dio uit het niets, tien minuten voor de tijd die aangeven staat in het programmaboekje, verkondigt dat dit het aller aller allerlaatste nummer is, laten ze een verontwaardigd publiek achter. Maar al snel wordt duidelijk dat Dio & Sef niet voor niets zo vroeg gestopt zijn. Helemaal vanuit Suriname overgevlogen, verschijnt Damaru ineens op het podium.  Het blijkt de Caribische reggae variant van Jan Smit te zijn. Met mierzoete swingende liefdesliedjes verovert hij snel de harten van het publiek. Het duurt daarom ook niet lang voordat hij iedereen mee laat zingen met zijn Suriaamse megahit ‘Mi Rowsu’. “Ik heb een tuintje in mijn hart, en alleen voor jou” wordt ook na het optreden nog door verscheidene mensen gezongen en geneuried. (JY)

Magic System is wel een hele aparte verschijning op het podium van XStage. Dat is dan apart in de positieve zin van het woord. Gehuld in dezelfde kledij dansen de vier frontmannen van dit Afrikaanse gezelschap, synchroon de meest opmerkelijke pasjes. De begeleidingsband voorziet het publiek van uitzonderlijke ritmes, waarmee het publiek niet anders kan doen dan vol de heupen in de strijd te gooien en te dansen. De vier vocalisten geven op het podium het goede voorbeeld. Dit terwijl ze tegelijkertijd heel mooi samen zingen. (JY)

Maikal wie? Maikal X. Hij is misschien niet de meest bekende naam op Parkpop, maar zeg Postmen en MC Shyrock en er gaan wat meer bellen rinkelen. Het is een ongelijke strijd tussen Guus Meeuwis op het andere podium en Maikal X op de Haagse XStage maar toch weet de ex-Postman de speciaal voor hem toegestroomde liefhebbers te bekoren met zijn kruising tussen reggae, dancehall en hiphop en de bijbehorende maatschappelijk bewogen teksten. De XStage zit boordevol verassingen. Zo ook het optreden van Maikal X. “Helemaal uit Jamaica overgevlogen”, vertelt hij ineens, midden in zijn set. “Speciaal voor jullie, hier is Alaine. En een oorverdovend applaus is het gevolg. Met een lieflijke, mooie stem zingt ze over de reggaemuziek die door de band van Maikal X wordt gespeeld heen. Ze brengt twee nummers ten gehore. Bij het laatst nummer neemt ze plaats achter een keyboard. Ze zingt hierdoor wat minder vlot dan wanneer ze slechts gebonden is aan een microfoon. Met slechts een microfoon in haar hand en de mogelijkheid om dansend over heel het podium te lopen, is Alaine meer in haar element. Houdt Maikal X in de gaten, want zijn single ‘Bear with me’ zou best nog wel eens de zomerhit van 2009 kunnen worden. Het verhitte Parkpoppubliek laat zich in ieder geval alvast meevoeren door zijn zomerse klanken. (MP en JY)