Ik fietste langs een groot reclamebord op de Loosduinsekade tijdens mijn dagelijkse route van HPC Nutshuis naar HPC Loosduinen. Jan Smit stond op dat bord met een ontbloot gephotoshopt lijf, op een pedante boxershort na, de lucht in te staren. Op een of andere manier moest ik meteen aan Peaches denken. Waarschijnlijk omdat deze act binnenkort op State-X New Forms staat.
Peaches, de Canadese, nu in Berlijn woonachtige, zangeres en performer die tijdens ieder optreden in de blote billen (nou ja bijna bloot op een miniscuul broekje na dan) helemaal los gaat. Wat zijn nu de overeenkomsten en verschillen? De een maakt populaire palingpop en is bekend in Nederland. De ander is internationaal bekend in de alternatieve popscene en maakt rauwe electropop. Ze staan wel vaak op het podium. Ze zingen over liefde en sex. Jan Smit zingt “Dan volg je haar benen”, Peaches zingt “Fuck the Pain Away”. Als je de menselijke beschavingsnorm er afschilt, dan zingen ze over precies hetzelfde.
Als je de artistieke schil er afhaalt, staan ze beiden op het podium hun geld te verdienen. En staan ze op posters in hun blote reet. Ja, daar heb je me. Jan Smit staat niet in zijn blote gat op het podium. En hij staat niet op State-X New Forms. En Peaches treed niet op tijdens “Nederland zingt”. Twee totaal gescheiden werelden.
Ik droom ervan. Sta ik in de grote zaal van het Paardvan Troje tijdens State-X New Forms. De knalharde noise van Merzbow is net afgelopen. Mensen moeten bijkomen van de geluidsterreur van de langharige Japanner. Komt daar ineens, in vol ornaat, Jan Smit op. In het Paard, in boxershort. Alle artistiek verantwoorde muziekfreaks in shock! Wat gebeurt daar? Staat Peaches helemaal naakt (op een minuscuul broekje na dan), te schreeuwen op de tv bij ‘Nederland Zingt’, begeleid door The Melvins, breekt ze alles wat beweegt. Mensen spreken schande! Er zal nog lang nagepraat worden, over State-X New Forms! En over Nederland Zingt.
Peaches: