Nu zegt de naam van Nadie Reyhami bij de Hagenaars nog niets, maar over enkele maanden kan het wel eens heel anders zijn. Afgelopen zondag, 31 augustus, gaf ze haar eerste optreden in Den Haag in Lokaal Vredebreuk. De laatste tijd doet haar naam flink de ronde in muziekland; Een talent? Het best bewaarde geheim van Amsterdam? Dochter van…? Pas op want…? Wij willen hier het fijne van weten spraken haar voor haar eerste Haagse optreden. Nadie Reyhami is muziek met de paplepel ingegoten. Haar moeder was de Haagse zangeres Nadieh die midden jaren tachtig, begin jaren negentig enorm actief in de popmuziek was. Haar albums ‘Land Of Tá’ en ‘Company Of Fools’ kregen grote prijzen. De singles ‘Windforce 11’, ‘Haifa Blue’ en het funky ‘Words’ stonden wekenlang in de hitparade. In 1996 overleed zij op 37 jarige leeftijd. Nadie wilde helemaal geen muziek maken; “Ik wilde expres nooit iets met muziek doen. Je wordt altijd vergeleken. Qua uiterlijk, qua liedjes, in alles.” Toch kruipt het bloed waar het niet gaan en is ze nu bekend als ‘dochter van’. “Dit is pas het laatste half jaar. Voorheen speelde ik met een band en maakte ik er geen gebruik van, sinds het moment dat ik ‘solo’ ben heb ik zoiets van ‘waarom ook niet?’. Dit houdt haar muziek levend en er blijkt ook nog een grote fanschare te zijn rondom mijn moeder.” Muziek was dus geen optie en daarom ging Nadie cultuurwetenschappen studeren. “Dit is een brede studie. Er zit heel veel in; filosofie, sociologie, noem maar op. Door mijn brede interesse heb ik deze studie opgepikt.” Met als gevolg, hét muzikantschap. In Limburg zet ze haar eerste stappen op het podium, “In Maastricht trad ik veel op met een band. Binnen die scene hadden we een redelijke naam.” Ondanks dat de band haar naam draagt ziet Nadie dit als een andere periode. “Ik heb een vriendje in Amsterdam, vandaar dat ik nu in Amsterdam woont. Door de afstand was het regelen van zaken met de band moeilijk. Er kwamen spanningen en het bekende verhaal met financiën en zo. Daarnaast was er een plan om een cd op te nemen met sessiemuzikanten. Dit trok mijn band niet.” Vanaf dat moment is het Nadie erg voor de wind gegaan. “Dit was begin 2007. Hierdoor kwam er een klik in mijn hoofd en heb ik mezelf afgevraagd ‘Ben ik een singer-songwriter of wil ik in een band?’. Toen is het snel gegaan. Ik doe twee a drie optredens in de week. Het is heel makkelijk. Ik pak alles aan. Of het nou veel betaalt of niet. Uiteindelijk wil ik er wel van rondkomen, maar nu werk ik nog in een kroeg.” Dit zou best wel eens kunnen gebeuren, als we haar plannen waarnemen. “Ik ga drie weken de studio in, om mijn cd op te nemen. Arno Guveau gaat mijn plaat produceren. Hij werkte ook met Stevie Ann. Daarnaast spelen er dezelfde sessiemuzikanten op mee.” Cor Mutsers en Eric Coenen zullen dus ook te horen zijn op de cd van Nadie. In het verleden werkte dit tweetal met Ilse DeLange . Bang om op Stevie Ann te lijken is ze niet; “Arno Guveau is veelzijdig en heeft veel producties op zijn naam, dus zal het wel los lopen.” Qua invloed tapt Nadie uit een ander vaatje; Joni Mitchell, Emmylou Harris en Suzanne Vega, “Met band werd ik vergeleken met Heather Nova”. In het roddelcircuit werd gezegd dat ze verliefd is op de Vlaamse bard Milow. Nadie lacht: “Nee hoor, ik zie hem als voorbeeld. Hoe hij dingen regelt, hoe zijn plaat klinkt en hoe hij zijn PR aanpakt. Hij staat geweldig op het podium. Ik zou erg graag een duet met hem willen doen.” Eind dit jaar komt haar album uit en zal worden gedistribueerd door Rough Trade. Dit gaat vooraf met de single ‘Sudden flashback’. Het album heet ‘Small Prayers By Night’ vernoemd naar een nummer op de cd. “Dit nummer is alles omvattend. Want alles wat ik schrijf is als een gebed. Dit is mijn voeding en hoe ik overleef. Door nummers te schrijven kan ik dingen verwerken.”. Het songschrijven doet Nadie ’s nachts, alleen in eenzaamheid. “In deze periode van mijn leven een bewuste keuze.” In Lokaal Vredebreuk gaf Nadie haar eerste Haagse optreden. Een connectie met Den Haag heeft Nadie niet echt, “Ik kom wel eens bij familie, maar vanavond is de eerste keer in het centrum van Den Haag.” Toch vreemd, want de roots van haar moeder liggen in Den Haag en Leiderdorp. Over roots gesproken; Nadie laat weten het net andersom aan te pakken, “Mijn moeder begon haar carrière met een groots gelanceerde plaat en eindigde alleen in het theater met gitaar. Ik begin juist in kleine kroegjes als solo artieste.” Tot slot vragen we hoe haar moeder nu naar haar zou kijken, als ze kon. “…Moeilijke vraag… Dat ik met beide benen op de grond moet blijven staan en de werkelijk niet moet verliezen. Omdat ik de neiging heb om te gaan vliegen. Ze zou zeggen ‘Doe het anders, neem een voorbeeld aan mij. Stap niet in de zelfde valkuil.’ En dat ik dichtbij mezelf moet blijven.” Op 11 oktober speelt Nadie weer in Den Haag, dus houd de bekende concertagenda’s in de gaten.