Pure Jazz laat zich voor de derde keer horen in Den Haag. Vanuit het Haagse Central Park gaat het festival van start. Het Spuiplein is opgesierd met gras, bomen, picknicktafels en een tent, de Opera, waar de opening vanavond plaatsvindt. Een grote verbetering in vergelijking met de troosteloze fontein die er normaal huist. The Heavy Weights en het Kindred Spirits ensemble zijn de grote trekkers vanavond. Vanaf 19.00 uur is er een inloop op het Spuiplein. Bezoekers worden bij aankomst verrast met een Jameson met Ginger-ale. Op de picknicktafel staan nootjes en geheel van deze tijd: de verantwoorde snack, zoals wortel en selderie met een dipsaus. Het is nog even wachten tot de officiële opening om 20.00 uur begint, maar de temperatuur is nog lekker en buiten vertoeven is dan ook geen straf. DJ Buddha en DJ Dadi vormen samen The Heavy Weights. In afwachting van de opening trakteren zij het aanwezige publiek op jazz in diverse vormen. Het vinyl wordt in rap tempo afgewisseld en hier en daar staan al wat mensen met hun voeten te tappen en vingers te klikken. Tegen acht uur begeven bezoekers zich naar de tent voor de opening. Voorzitter Kalbfleisch neemt als eerste het woord en dankt gemeente, sponsoren en organisatoren. De “buurvrouw van hiernaast” wethouder, Jetta Klijnsma, verrast een ieder door luidt te roepen dat zij “jazz in Den Haag een extra 140.000 euro toezegt.” Dit staat genoteerd, mevrouw Klijnsma. Eindelijk is het zo ver: Kindred Spirits betreedt het podium. Dit enorme ensemble bestaande uit onder meer drie blazers, vijf strijkers, twee percussionisten, een toetsenist, een harpist, gitarist en een 15-koppig koor met dirigent. De eerste noten klinken en DJ KC the Funkaholic spreekt het publiek toe: “Love is supreme!”. Mijn buurman staat niet veel later op met de woorden “mij een te hoog Johan Maasbach gehalte” en verlaat de tent. Pete Philly treedt aan voor het tweede nummer, wenst iedereen een fijne avond en verlaat daarop het podium om niet meer terug te keren. In het hierop volgende uur passeren de melodieën van John Coltrane meerdere malen de revue. Dat gaat er in als koek. Minpunt is het geluid. Bij de eerste nummers staat het publiek nog luid door de muziek heen te praten en dit is duidelijk te horen. Het koor daarentegen komt amper boven de muziek uit. Juist de combinatie van het koor en de muzikanten had fantastisch kunnen zijn. Door het slecht afgestelde geluid kwam dit niet helemaal uit de verf.