John Dear Mowing Club speelt in op je gevoel

Melle de Boer vertelt

Foto's: Joost le Feber, Jet Gros, ,

Eerst heette de band nog Smutfish, ondertussen hebben ze hun naam veranderd in John Dear Mowing Club. Een band die speelt op gevoel. Nummers die geschreven worden op emotionele momenten en gespeeld worden in knusse zaaltjes, grotere zalen en op festivals. Nummers die elke keer anders klinken. Nummers die je raken.

Melle de Boer vertelt

Melle de Boer is beeldend kunstenaar die al vanaf het moment dat zijn oren begonnen te werken van muziek houdt. Geïnspireerd door het leven begon hij nummers te schrijven. Zijn liedjes zijn voor hem als het ware de weg van een dip naar gelukkige tijden. Iemand die dus niet weg deinst voor het gezeur wat het leven soms ook biedt. De songs die hij schrijft moeten hem diep van binnen raken, anders vindt hij het maar een slecht nummer. Waar staat John Dear Mowing Club nou eigenlijk voor? Dat is een vraag waar Melle nog nooit echt over nagedacht heeft. “Op een leuke manier goede muziek maken”, zegt hij na een tijdje resoluut. Volgens hem iets wat best moeilijk is omdat het je niet makkelijk gemaakt wordt in de muziekwereld. “John Dear Mowing Club klinkt als iets waar ik heel lang naar op zoek ben geweest en wat voor mij dus heel belangrijk is. Ik blijf zoeken naar goede muziek en dat vind ik ook heel leuk. Zoiets moet niet over gaan”, legt hij uit. Melle is heel muzikaal, maar buiten dat is hij ook nog eens beeldend kunstenaar. Deze kunstvormen probeert hij ook samen te voegen. “Ook dit is iets waar ik naar blijf zoeken. Hoe kan ik deze twee vormen samen krijgen? Dit begint me steeds beter te lukken, maar ik hoop dat het zoeken nooit ophoudt”, zegt Melle. Het grappige aan John Dear Mowing Club is dat ze nauwelijks oefenen. Volgens Melle hoeft dit ook niet. “Onze nummers zijn elke keer anders, het ligt er maar net aan waar we spelen en voor wie.” Zo is een album ook een momentopname. Als je naar een optreden gaat is de kans groot dat het anders klinkt dan je verwacht. Zo spelen ze ook zonder setlist biecht Melle op. “We spelen de nummers die op dat moment volgens ons het beste tot hun recht komen.” Melle wil wel even duidelijk stellen dat de nummers die hij schrijft niet per definitie somber zijn. Het is immers een weg van minder prettig voelen naar je stukken beter voelen. Lang heeft hij zitten peinzen over het feit of zijn nummers wel een rode draad bevatten. Deze avond komt hij erachter, zijn nummers hebben gemeen dat ze allemaal een ‘Mellegevoel’ bevatten. Tevreden kijkt hij om zich heen. Op het moment is hij veel aan het optreden met zijn band in Duitsland. Zo speelt hij ook op het ‘Reeperbahn festival’. Graag zou hij nog wel is een roadtrip tour door Amerika willen. Hij is dan ook van plan om de muzikanten op te zoeken die zijn nummers coveren. Hij heeft hen via YouTube gevonden, iets wat hij prachtig vindt. Aanstaande zondag 7 september treedt hij met zijn band op in de Centrale Bibliotheek tijdens het Haags UIT Festival. Om precies te zijn om 14.00 uur. Ben je benieuwd geworden naar John Dear Mowing Club, of wil je ze graag een keer weerzien? Kom dan gezellig langs!