Met een nieuw album en clubtour, beiden genaamd ‘Oktober’, is de Zeeuwse band Blof klaar om de Nederlandse harten opnieuw te veroveren. Dat is dan ook precies wat ze deden tijdens hun show in de grote zaal van het Paard van Troje. Twee uitverkochte shows achter elkaar. Dinsdag 14 oktober was de tweede show in Den Haag. Na het succesalbum ‘Umoja’, waarbij de bandleden de wereld afreisden om met diverse muzikanten een interessante samenwerking aan te gaan, vond de band het tijd om terug te gaan naar hun roots. Met ‘Oktober’ hebben ze die stap gezet door de liedjes heel simpel te houden. Mooie akoestische nummers met de bekende gevoelige teksten. Sarah Bettens, ook bekend als zangeres van de inmiddels opgeheven band K’s Choice, zingt meerdere malen mee op het album. Live was zij er echter niet bij. De band loopt om half negen zeer relaxed ogend het podium op. Een aankondiging hebben ze niet meer nodig en die is er dan ook niet. Meteen worden de instrumenten ter handen genomen. Ze openen met een nieuw nummer ‘Adem in’, wat meteen dat vertrouwde Blofgeluid tentoonstelt. Gevolgd door ‘Wij geloven nergens in’, dat eveneens dat kenmerkende geluid van de band naar voren brengt. Mooie teksten en met passie gespeeld. Niet alleen het nieuwe repertoire komt voorbij. Hits als ‘Dansen aan zee’, ‘Dichterbij dan ooit’, ‘Harder dan ik hebben kan’ en ‘Blauwe ruis’ (met een strakke drumsolo van Norman Bonink) komen allemaal voorbij in de eerste helft van de show. Helaas weet niet iedereen de aandacht op te brengen voor de show die de band zeker verdient. Vooral achterin de zaal weet het publiek niet op te houden met kletsen. Erg hinderlijk en ronduit irritant als soms zelfs de zang niet wordt gehoord door het oeverloze geklets van dames die hun leven bespreken met vriendinnen. Ga lekker naar een café en laat de rest van de show genieten. Want genieten is het zeker. Prachtige nummers als ‘De mooiste verliezers’, ‘Labrador’ van het nieuwe album en het gevoelige nummer ‘Barcelona’ over het overlijden van bandlid Chris weet de band perfect neer te zetten. De ervaring straalt er vanaf. Na anderhalf uur zit de show er op en verlaat de band het podium. Na gejoel en gestampt van het publiek komt de band al snel weer terug voor een toegift. Vier liedjes worden er gespeeld met als hoogtepunt ‘Holiday in Spain’, dat luid wordt meegezongen door alle aanwezigen. Hierna verlaat de band wederom het podium. Een paar minuten later verschijnt alleen zanger Paskal op het podium. Met enkel een akoestische gitaar om zijn nek probeert hij het publiek stil te manen. Hij speelt namelijk zonder microfoon of versterker. Het blijkt nog een hele klus, maar als iemand in het publiek “koppen dicht” roept, begint men het eindelijk door te krijgen. Een beeldschone uitvoering van ‘Een manier om thuis te komen’ volgt. Er wordt zachtjes meegezongen en de stem van Paskal zweeft bijna door de zaal. Kippenvel. Daarna komen de andere bandleden nog het podium op om het laatste lied erin te knallen. ‘Alles is liefde’ wordt vol overgave gezongen en gespeeld. Het publiek danst en zingt net zo enthousiast mee en geeft iedereen het perfecte slot van een zeer geslaagde avond.