Zaterdagmorgen 25 oktober. Om 10.45 uur gaat de telefoon. De winnende zangeres van Rock Nation gaat jullie bellen, zo vertelde de platenmaatschappij een dag eerder. Wie, dat lieten ze in het midden. “Hé goedemorgen, met Astrid!” klinkt het door de hoorn, gevolgd door een flinke kuch. “Ja sorry, ik heb nog een beetje een ochtendstrot, zit net aan m’n bakkie thee.” Astrid Kunst is dus de zangeres van Stereo. “Ik zit nog in een roes hoor,”lacht ze. “Ik werd vanochtend wakker en dacht: ik ben gewoon de zangeres van Stereo. Het is echt amazing. Donderdagmiddag in het huis werd de band bekend gemaakt, in aanwezigheid van familie en wat vrienden. Er was ook een podiumpje gebouwd, zodat de band een afscheidsoptreden kon geven. Of eigenlijk moet ik zeggen: beginoptreden, want nu gaat allemaal pas echt beginnen!” Astrid vertelt snel wie de overige leden zijn. Stephan Beuving op drums, Noah Smits op bas, Thijs Schrijnemakers op toetsen en zowel Daan Koch als Jean Baptiste Zablone op gitaar. “Ja, we hebben twee gitaristen! Dat was echt een moment dat iedereen een gat in de lucht sprong. Een rockband heeft gewoon twee gitaren nodig en zij vullen elkaar supergoed aan.” Er wordt met Stereo meteen vaart achter gezet. Een platencontract met EMI is al in kannen en kruiken. Astrid laat weten na het interview meteen door te gaan naar de studio om te beginnen met opnames. “Toen we voor de finale aan het repeteren waren, hebben we ook gewerkt aan eigen songs, die we met z’n tienen ingebracht hebben. EMI en AT waren erg enthousiast over de vier nummers die we ten gehore brachten, we hebben ze ook als demo opgenomen. Eén song sprong er bovenuit en die hebben beide bands ook in het Paard gespeeld. Dat is ‘Unaccepted’, al is het niet zeker of het die titel blijft houden. Dat wordt de single en die zal wel snel uitkomen.” Verder is vooral werken aan nieuwe songs. “We hebben er nu zes of zo, maar je moet er misschien wel dertig hebben om uit te kunnen kiezen voor een album. Dus daar gaan we hard mee aan de slag. We zitten nu nog in de vibe van strakke deadlines, dus laten we daar van profiteren, ha ha!” Nu Stereo gevormd is en de bandleden daar een hoop tijd in moeten steken, gaat dat wel gevolgen hebben voor de andere bands van de leden. Daan’s band The Goods is zojuist gestopt, maar Noah speelt ook nog bij Maroen. Astrid zingt in de coverband Shake Y’All. “Voor mij is de timing redelijk goed. Naast de coverband doe ik losse opdrachten als demo’s inzingen en sessiewerk. Mijn vorige band (Hydrofish, red.) is anderhalf jaar geleden uit elkaar gevallen en ik wilde deze zomer weer iets nieuws beginnen, maar toen kwam Rock Nation langs. Met Shake Y’All zal het wel lastiger worden, maar dat is ook niet wat ik uiteindelijk wil. Zij hebben dit zien aankomen en snappen het gelukkig wel. Ik denk dat Stereo het de komende maanden zo druk zal krijgen dat het niet echt te combineren zal zijn met andere bands. Maar ja, daar hebben we voor gekozen, dit is wat we wilden!” Je zou Rock Nation kunnen plaatsen in de rij ‘programmamakers zoeken muzikanten’ en dan eerder in het straatje van het Amerikaanse Rockstar INXS/Supernova dan Idols/Popstars/Starmaker. Maar goed: een bedacht concept, met bij elkaar gezochte mensen. Astrid maakt zich er niet veel zorgen over. “Ik heb niet het gevoel dat we tegen een imagoprobleem moeten opboksen. Ik denk dat het goed ontvangen is en dat dat ook komt doordat Dennis en Edwin er ontzettend in hebben geloofd. En dat we op televisie hebben laten zien dat we echt wat in huis hebben. Ik was er vooraf trouwens wel bang voor. Ook als je verder denkt: stel, je zit dan in de band en wordt misschien niet serieus genomen. Maar ik heb nu absoluut niet het gevoel dat dat zo is, gek genoeg. Misschien ben ik te optimistisch, maar ik denk dat we een eerlijke kans hebben. Als die chemie tussen ons begint los te komen, waar ik echt wel vertrouwen in heb, dan denk ik dat het televisieprogramma redelijk snel op de achtergrond raakt. Misschien zit ik nog een in positieve vibe, maar dat gaat echt goed komen denk ik.” Aan haar enthousiasme zal het in ieder geval niet liggen. Stereo zal eind november live naar buiten treden als voorprogramma van Kane. Astrid kan al bijna niet meer wachten. “Ik roep het de hele tijd: jongens, we zijn een band en we staan straks in de Heineken Music Hall. What the fuck?!” Voor die tijd is er echter nog genoeg te doen. “Ik kijk niet verder dan een week vooruit. Ik weet dat er heel gauw een clip gaat komen, dat de single rond moet en dat er de nodige interviews gepland staan. Ik laat het wel op me afkomen. Ik geloof dat we ook nog in muziekwinkels gaan spelen, maar wanneer weet ik niet. Beatstad, da’s ook al zoiets. Dat is natuurlijk nog ver weg, maar ik zit daar al zo naar uit te kijken, dat is echt zo tof. Ah…! Je hoort wel aan mij, het moet allemaal nog een beetje indalen. Ha ha ha! Je leeft er wel naar toe, maar de dag voor de uitslag realiseerde ik me pas echt wat voor grote impact dit heeft! Ik ben zo benieuwd wat ons allemaal nog te wachten staat…”