De apotheose van Rock Nation

Welke muzikanten komen in de band Stereo?

Ferry Bovet | Foto’s: Peter de Hoog en Eefje Lammers, ,

Komende zondag 26 oktober wordt de laatste uitzending van Rock Nation uitgezonden. Daarin zal bekend worden gemaakt wie er in de uiteindelijke band zullen gaan spelen. Om nog één keer te laten zien waar ze voor staan, mogen de 10 muzikanten op 20 oktober optreden in de grote zaal van het Paard van Troje.

Welke muzikanten komen in de band Stereo?

Komende zondag 26 oktober wordt de laatste uitzending van Rock Nation uitgezonden. Daarin zal bekend worden gemaakt wie er in de uiteindelijke band zullen gaan spelen. Om nog één keer te laten zien waar ze voor staan, mogen de 10 muzikanten op 20 oktober optreden in de grote zaal van het Paard van Troje. De vloer staat vol vrienden en bekenden, de eveneens volle balkons zijn voor pers en genodigden. De verwachtingen zijn gespannen, maar dit is wel waar Stereo mee te maken zal krijgen. Zangeres Astrid was haar zenuwen de baas, maar nu de show nadert, kriebelt het wel weer. “Al denk ik niet dat het vanavond erop-of-eronder is, want als ik zo ga denken, ga ik niet lekker spelen. Ze hebben al genoeg van ons gezien. Vanavond is het vet losgaan. De show van je leven.” Ook bij relatieve nieuwkomer Jaap slaan de zenuwen toe, zijn handen trillen helemaal. “Maar het gaat goed komen. De soundcheck ging lekker, het podium ziet er gaaf uit, ik heb er vertrouwen in.” Gitarist Jean Baptiste zit in de kleedkamer op een bas te spelen. “Word ik lekker rustig van.” Sowieso kwam hij in het programma over als een wat stil persoon. “Misschien wat overdreven neergezet. Maar het klopt wel dat ik een rustige jongen ben, ik vind het ook niet erg hoor. Ik doe gewoon m’n eigen ding.” Toetsenist Huub is voor de afwisseling niet zenuwachtig. “Maar ik ben dan ook een coole kikker,” lacht hij. “Ik vind het wel spannend hoor! Ik heb er veel zin in.” Edwin Jansen ziet deze avond als de optelsom van alles wat eraan vooraf is gegaan. “Dit is niet het enige waar het om draait. Maar, het is wel een belangrijk ding. Als mensen hier door het ijs zakken, zegt dat wel iets over hun kunnen.” Hij is tevreden over het verloop tot nu toe. “We hebben getalenteerde mensen gevonden, het was elke keer weer moeilijk om iemand naar huis te sturen.” Presentator Dennis Weening is zelf ook muzikant en zette menige zaal op stelten met zijn - inmiddels opgeheven - band Spider Rico. “Daar was het altijd chaos. Iedereen kwam te laat, we sloegen elkaar de hersens in. Nu zag ik het eens van een andere kant. Iedereen is heel professioneel en om te zien hoe de vorming van zo’n band loopt, is echt wel kicken!” Zangeres Anouk, gitarist Daan, toetsenist Thijs, bassist Noah en drummer Maurits openen de avond. Een podiumbreed LED scherm, een camerakraan en vele losse cameramensen maken duidelijk dat hier ook televisie wordt gemaakt. Dennis heeft het publiek al opgezweept en de sfeer zit er goed in. De band opent met ‘Not an addict’ van K’s Choice, de andere covers die voorbij komen zijn ‘Megalomaniac’ van Incubus, ‘Your love is a lie’ van Simple Plan en ‘Crazy in love’ van Beyonce. De band speelt ook twee Stereo nummers: de stevige rocker ‘Money town’ en het gedragener ‘Unaccepted’. Het gebodene klinkt energiek en met name Daan kent zijn rockposes. Wel lijken de bandleden qua performance niet helemaal op elkaar afgestemd. Aan inzet valt er echter niks af te dingen, maar ondanks de enthousiaste reactie van het publiek, lijkt de échte klik te ontbreken. Die klik is er bij de tweede set wel. Het onthaal dat Astrid, Jean Baptiste, Huub, Jaap en drummer Stephan ten deel valt, is groots. Bij ‘Jump’ van Madonna klapt het publiek meteen mee en ook de neurietonen van ‘Not an addict’ gonzen door de zaal. Helaas krijgt men hier te maken met ernstige geluidsproblemen. De opnameleider wil de boel stil leggen, Edwin hangt druk gebarend over de balkonrand. Wanneer de problemen zijn opgelost, wordt het nummer nogmaals gespeeld en alsof het publiek de band over de teleurstelling heen wil tillen, wordt er nog enthousiaster gereageerd. Het resulteert in een vlammende performance met nogmaals ‘Your love is a lie’ en ‘Unaccepted’, ‘The pretender’ van Foo Fighters en de Stereo song ‘Wrong face’. De zaal roept luidkeels om meer, maar meer dan een buiging van alle tien de musici zit er niet in. Het grootste deel van de afgevallen muzikanten is ook aanwezig in het Paard. Toetsenist Sander reageert meelevend naar de tweede band. “Balen dat ze die problemen met het geluid hadden. Verder vond ik het erg fijn om gewoon naar twee leuke bands te luisteren.” Het is ook een soort reünie meent gitarist Geb. “Geweldig om al die huisgenoten weer te zien en te ervaren hoe het publiek op de optredens reageert.” Ze juichen allemaal even hard voor beide bands. Zangeres Delise treurt er niet enorm om dat ze de finale net niet haalde. “Nee, dat vind ik niet zo heel erg. Dit is toch niet helemaal mijn ding.” Het singer/songwriter genre lijkt haar beter te liggen. In het publiek ontwaren we onder meer Jerney Kaagman, Giel Beelen, muzikanten van Kane, The Deaf en Leaf. Zangeres Annemarie van die laatste groep: “Ik vond de tweede band beter op elkaar ingespeeld. Ze wisten hun plek en gunden elkaar de ruimte. Door die ontspannenheid kreeg het publiek ook de ruimte om z’n ding bij te dragen. En het geile samenspel tussen zangeres en gitarist moet natuurlijk komen, dat vond ik bij Daan en Anouk wat te gedwongen.” Tim van Di-rect was deze avond aangenaam verrast. “Ik denk dat menige band kan leren van wat hier staat. Vergeet niet dat die gasten nog maar heel kort geleden bij elkaar zijn gekomen en dan hier moeten optreden voor een volle zaal. Ik denk dat het heel belangrijk is, wie er ook wint, dat de muzikanten nu elkáár gaan leren kennen. Echt een geheel gaan vormen.” Na afloop is de stemming uitgelaten onder de kandidaten. De tweede band kon duidelijk op meer publieksbijval rekenen, maar Anouk kan er niet mee zitten. “Ik vond het vooral heel kut voor ze dat het geluid uitviel. Je wil niet uit een show gehaald worden. Weet je, het publiek was al opgewarmd, als tweede band heb je dat voordeel. Het is heel moeilijk om te openen, dat hebben we heel goed gedaan. Het is heel vet om af te sluiten, dat hebben zij heel goed gedaan.” Ze heeft eigenlijk maar twee woorden nodig om de avond samen te vatten. “Vet kicken!” Aan Edwin de taak de definitieve bezetting van Stereo te bepalen. Een rondje onder diverse afgevallen muzikanten leert dat zij unaniem voor Astrid als zangeres gaan en voor Daan als gitarist. Driekwart kiest voor Thijs als toetsenist, Noah als bassist en Stephan als drummer. Bij de aanwezige 3VOOR12 Den Haag redacteuren ligt de zaak iets anders. Ook zij zijn unaniem in hun keuze voor Astrid, maar iedereen gaat voor Huub als toetsenist. Ook Stephan wordt unaniem gekozen. Jaap heeft de voorkeur als bassist, Jean Baptiste heeft een lichte voorsprong als gitarist. En onder de aanwezige muzikanten en bekende Haagse koppen zijn het wederom Astrid en Stephan die unaniem worden genoemd. Huub geniet een lichte voorkeur als toetsenist, over de gitaar- en basplek zijn de meningen hopeloos verdeeld. Menigeen blijkt na deze optredens zijn/haar oorspronkelijke mening bijgesteld te hebben. En verschillende malen wordt benadrukt hoe jammer het is dat Stijn buiten de boot viel. Over een paar dagen zullen we weten voor wie Edwin heeft gekozen.