Twee zo verschillende acts. Madison Violet, twee jonge dames met een country sound, en Ron Sexsmith, doorgewinterde artiest met een voornamelijk bluesy repertoire. Wel komen ze allebei uit Canada, en allebei maakten ze veel indruk. Woensdag 12 november stonden ze in de kleine zaal van het Paard van Troje. Als de twee dames van Madison Violet het podium betreden, is het publiek nog akelig stil. Het kijkt liever eerst de kat uit de boom. Maar met hun charmante persoonlijkheden weten de twee het publiek al snel voor zich te winnen. Met hun mix van country en bluegrass in combinatie met hun prachtige samenzang weten ze de aanwezigen goed te behagen. Tussen de liedjes door praat vooral lead vocaliste Brenley MacEachern hartelijk. Ze doet soms aan onze Ilse DeLange denken, ze hebben dezelfde ontwapenende charme. Ook schuwt ze het niet om erg persoonlijk te worden. Ze vertelt openlijk over de moord op haar broer. Het nummer dat ze daar over geschreven heeft volgt. De tekst is zeer ontroerend en het publiek valt stil. Aan het eind van hun set ontvangen ze een zeer liefdevol applaus. De harten van de mensen nemen ze met zich mee. Als Sexsmith opkomt, is duidelijk dat hij er zin in heeft. Tien minuten te vroeg start hij zijn set. Zonder nog maar een woord te hebben gezegd, begint hij meteen met waar hij voor komt: muziek maken. Met al elf albums op zijn naam heeft hij in ieder geval voldoende materiaal om een show te vullen. Veel liedjes van zijn nieuwe album komen voorbij, maar ook de nummers van voorgaande albums passeren de revue. “All the hits you grew up with”, aldus Sexsmith met een knipoog. Een man van veel woorden is het niet. Tussen neus en lippen door stelt hij zijn muzikanten voor. Maar naarmate de show vordert voelt Sexsmith zich steeds meer op zijn gemak en maakt hij meer grapjes met de aanwezigen. De stemmige verlichting geeft het geheel een intieme sfeer en daardoor lijkt de kleine zaal nog kleiner. Het gemak waarmee Sexsmith zingt is zeer indrukwekkend. Geen valse noot is er te ontdekken. Het hoge niveau houdt de hele avond stand. Ook mede door de talentvolle muzikanten om hem heen. Als de show na een uur tot een eind komt, volgt er nog een toegift van maar liefst vier liedjes. Met als hoogtepunt het prachtige ‘Gold in them hills’. Hij eindigt de show met een verzoekje uit het publiek. Het applaus dat volgt is lang en zeer enthousiast. De stem van Sexsmith hangt als het ware nog in de zaal, maar toch moeten we weer naar huis. Zeer tevreden, dat wel.