Tekst: Ramon Keyzer (Andy Tielman, Shane Shu), Tino van Leeuwen (Hind, Kraak & Smaak, The Deaf), Remco van der Ham (Djumbo, ReBelle), Susanne Kooijman (Kasba, Thomas Berge) en Jade Yorks (Brainpower, The Skatalites) Foto’s: Erik van ’t Hof (Hind, Thomas Berge, Kasba, Andy Tielman, Shane Shu), Inge van Holstein (Djumbo, Kraak & Smaak) en Joost le Feber (ReBelle, The Deaf, Brainpower, The Skatalites) Het was dit jaar voor het eerst dat er een groots aangepakt bevrijdingsfestival werd georganiseerd in Den Haag. En dat is natuurlijk wel erg vreemd voor de stad van internationale rechtspraak en vredespolitiek. Maar beter laat dan nooit zullen we maar zeggen en het werd 5 mei een mooi feest op het Spuiplein met werkelijk voor iedereen wat wils. Djumbo De dag wordt geopend door Djumbo, de vrolijke kinderact bekend van hits als ‘Eyahe’, ‘Hide and seek’ en ‘Boya boya bay’. De drie dames Lotte, Lindsy en Svenja begonnen als promotiestunt van supermarktketen Jumbo, maar zijn inmiddels niet meer weg te denken uit de Kids Top 20 bij Z@PP op Nederland 3. Jammer genoeg zingen de dames niet tot nauwelijks live. Nou ja, jammer, dat valt nog maar te bezien natuurlijk. Voor het jonge publiek maakt het in ieder geval helemaal niets uit. En als bij het laatste nummer een aantal jonge fans ook nog mee mogen dansen op het podium is voor hen de middag meer dan geslaagd. Hind Tweede act van vandaag is zangeres Hind. Bekend van Idols en al zo’n vijf jaar aan de weg timmerend. Live wordt ze ondersteund door een band die haar liedjes perfect brengt. Van Hind kan gezegd worden dat ze een echt podiumdier is; ze weet het allemaal goed te brengen en maakt de afstand tot haar publiek kleiner door tussen de nummers door gesprekjes met ze te beginnen. Tegelijkertijd kun je ook zien waar ze de mosterd vandaan haalt; haar veelvoudig toegepaste buikdanstechnieken zijn duidelijk afgekeken van Shakira. Storend is het echter niet, want Hind blijft Hind natuurlijk. Haar huidige single ‘Your heart belongs to me’, waarmee ze over twee weken ons land op het Eurovisie Songfestival vertegenwoordigt, komt uiteraard ook voorbij en nadat de voltallige band afscheid heeft genomen van het publiek, blijkt er nog tijd over te zijn en komt Hind terug. De afsluiter, een met akoestische gitaar gebrachte cover van Dulce Pontes, laat een onuitwisbare indruk achter. ReBelle De eerste grote kennismaking met de nieuwe sound moest een knallend feest worden voor de dames van ReBelle, voorheen bekend als Mellow Yellow. Helaas mag het vandaag niet zo zijn. De band heeft problemen om het geluid voor elkaar te krijgen, wat het optreden niet ten goede komt. Het verloopt wat rommelig en de koortjes zijn regelmatig onzuiver. Erg jammer. Positief zijn wel de nieuwe nummers. We missen soms wel een beetje de ‘gouwe ouwes’ van Mellow Yellow, maar veel van het nieuwe materiaal klinkt fris en erg catchy. ReBelle oogt zelf in ieder geval wel heel blij met de nieuwe weg die is ingeslagen. Op 24 mei gaat Mellow Yellow officieel over in ReBelle met een speciale show in de Zwarte Ruiter. Hopelijk hebben ze dan het geluid weer helemaal op orde. Kraak & Smaak Omdat Postman enkele dagen geleden had afgezegd, is door de organisatie druk gezocht naar een vervanger. Deze is gevonden in de vorm van Kraak & Smaak, een band die een uitstekende live-reputatie geniet. Hun huidige top40-hit ‘Squeeze me’ wordt redelijk vroeg in de set ten gehore gebracht, met vocalen van zangeres Rose. Hoewel Kraak & Smaak flink zijn best doet om de mensen aan het dansen te krijgen, blijft het publiek nagenoeg stil staan. Aan de nummers ligt het zeker niet; de beats dwingen eigenlijk tot bewegen. Het zal eerder te wijten zijn aan het Haagse publiek dat bekend staat om zijn koele, de kat uit de boom kijkende karakter. De zang die af en toe wordt verzorgd door drummer Ro Krom, is best hilarisch te noemen; met een bewust lage, schorre stem weet hij de aandacht goed te trekken. Het nummer ‘Money in the bag’, toch wel een klassieker in het Kraak & Smaak-repertoire, ontbreekt natuurlijk niet. Thomas Berge Rond half vijf is het tijd voor volkszanger Thomas Berge. De achttien jarige zanger heeft al veel fans, vooral jonge meiden die zich verdringen rond het podium. Dat hij populair is blijkt wel. Er wordt veel gedanst en meegezongen. Als een echte entertainer weet hij het publiek naar zijn hand te zetten. Ondanks het feit dat hij al flink wat cd’s op zijn naam heeft staan, zingt Thomas slechts twee eigen singles. ‘Jij bent mijn leven’ en zijn nieuwe single ‘Niet meer en niet minder’. Verder zingt hij alleen ( stukjes van) covers. Zo komt onder andere ‘Maak me gek’ voorbij. En Marco Borsato’s ‘Rood’. Als afsluiter komen er maar liefst vier liedjes van Robbie Williams voorbij: ‘Angels’, ‘Let me entertain you’, ‘Supreme’ en ‘Rock DJ’. Wat Berge vooral mist is een band die hem begeleidt. Daardoor komt het optreden wat vlak over. Dat, en de hoeveelheid covers doen de show toch aanvoelen als een gemiste kans. Kasba De bekendste raïband van Nederland: Kasba, bestaande uit zes leden en gastmuzikanten staan klaar om het Spuiplein nog iets warmer te maken. Met hun mix van Marokkaanse, Algerijnse en Westerse muziek weet de band meteen een perfecte sfeer neer te zetten. In het publiek gaan de handen regelmatig omhoog en wordt er flink met de heupen gewiegd. De bandleden weten zelfs het publiek mee te laten zingen, en dat in een taal die voor de meeste aanwezigen niet te verstaan is. De band heeft alles uit de kast gehaald om de mensen te laten genieten van de Oosterse sferen. De zang en alle percussie en gitaren vormen samen een mooi geheel. Het is een zeer geslaagd optreden, zeker als je alle dansende en glimlachende mensen op het plein ziet. The Deaf Om tien voor zes is het de beurt aan The Deaf, oftewel het rocktrio Spike van Zoest, Janneke Nijhuis en Kit Carrera. Sinds hun oprichting is al veel geschreven over The Deaf en eigenlijk is dat niet verwonderlijk. De nummers zijn retestrak en Spike als zijn geen ander de rock ’n’ roll clichés te hanteren. Bijvoorbeeld door tijdens bepaalde stiltes het publiek te laten joelen. Of door herhaaldelijk op de grond te spugen. Het hoort er allemaal bij. The Deaf zou nog ver kunnen komen als ze op deze weg doorgaan; het is gewoon een kwestie van tijd, en veel spelen natuurlijk. Dat Spike zijn gitaar kapotslaat aan het einde van de show is overigens discutabel; moet dat nou zo nodig? Laten we het voor deze keer maar door de vingers zien; eigenlijk is The Deaf rock ’n’ roll met een knipoog… Andy Tielman Naast de twee buitenpodia is er ook in het Theater aan het Spui van alles te beleven. Zo is er een illusionistenduo, cabaret, een jongleur en zijn er schrijvers en dichters. Hoofdact aldaar is echter Andy Tielman die met zijn indierockband een optreden verzorgd in de grote zaal. Dit jaar is het precies 50 jaar geleden dat de single ‘Rock little baby of mine’ van de Tielman Brothers de geboorte van de Nederlandse rock-’n-roll inluidde. En dit heuglijke feit wordt natuurlijk ook gevierd in de Nederlandse stad waar hij begon; Den Haag. Al ruim een uur voor aanvang staan er al fanatieke fans te wachten bij de ingang van de deur van de grote zaal. Allemaal zestig plussers die later alle nummers weten mee te zingen. Al is Andy Tielman inmiddels al 72 jaar oud, hij weet nog een goede rock ’n roll show weg te geven. Een beetje schuchter en duidelijk versleten door de tijd beweegt hij langzaam over het podium. Zijn vingers gaan echter onnavolgbaar snel van snaar naar snaar en toveren een prima geluid uit zijn elektrische gitaar. Hij is het middelpunt, en zijn band speelt onopvallend maar goed nummers van de Tielman Brothers en covers van onder andere Elvis Prestley. Het werd een uur lang feest van herkenning voor het grootste deel van het publiek, dat in grote getalen naar het Theater aan het Spui is gekomen voor een vriendelijke indo-rocker die schuchter zijn publiek toespreekt. Een prima rock-‘n-roll show voor zestigplussers. Brainpower Lekker in het gehoorliggende meezing hip hop. Zo is de set van Brainpower het best te karakteriseren. Zo spit hij verstaanbaar en alles behalve ingewikkeld ritmische flows. Dat is best jammer als je bedenkt dat de muzikale begeleiding afkomstig is uit de handen van TLM: De goochelaar met vinyl. Hij scratch erop los waardoor er verassende ritmes naar voren worden gebracht. Het schept de uitgelegen mogelijkheid voor Brainpower om creatief te experimenteren met ritme. Deze kansen laat hij liggen. Met als gevolg dat zijn flows eenzijdig en bijna saai te noemen zijn. Zijn interactie met het publiek lijkt dit enigszins te compenseren. Hij hoeft maar: "Geef me een boks ouwe" te roepen en driekwart van het publiek voor het podium steekt zijn vuist omhoog om vervolgens vrolijk met de rapper mee te zingen. Shane Shu De afsluiter op het linker podium is Shane Shu. De podiumpresentatie is goed verzorgd. Alle bandleden zijn gekleed in dezelfde stijl, de beide dames op het podium dragen paarse tutu’s en hebben matchende make-up en zanger Shane Shu heeft een vrolijk wit jasje met bloemenmotief aan. Het geheel ziet er zeer feestelijk uit. Muzikaal is het een beetje electro, een beetje rock, heel veel pop en dan weer even reggae. De muzikale invloeden zijn ontelbaar, maar het geheel weet niet te boeien. Hoe goed de band z’n best ook probeert te doen, het komt niet bij het publiek aan. Ondanks veel airplay op 3FM en alle lovende kritieken die Shane Shu ontving voor de debuut cd blijkt dat zij dit live helaas niet waar kunnen maken. The Skatalites Het publiek had geen betere afsluiter voor het festival kunnen wensen dan The Skatalites. Achter het decor van een langzaam zakkende zon, spelen de bejaarde muzikanten van de Jamaicaanse ska- en reggaeformatie, de sterren van de hemel. De formatie die nu op het podium te bewonderen is, bestaat uit slechts twee van de oorspronkelijke leden die in hun hoogtijdagen nog in de begeleidingsband van Bob Marley gespeeld hebben. Hier staan doorgewinterde muzikanten die met gemak het spuiplein in hogere muzikale sferen brengen. Het grooved, het swingt en het ademt ontspanning uit. Het publiek geniet. Al dan niet zittend, springend, dansend of liggend. The Skatalites lijken iedereen met hun muziek aan te spreken.