Tekst: Tino van Leeuwen (Jeugd Van Tegenwoordig, Mason, Spektrum) en Maartje van ’t Hof (Rose) Foto’s: Eef te Pas (Jeugd Van Tegenwoordig, Mason) en Inge van Holstein (Spektrum, Rose) De Wijnhaven is traditiegetrouw de plek voor de liefhebbers van de betere dance muziek. Zo ook dit jaar met Mason & Coen Berrier en Spektrum. De Jeugd Van Tegenwoordig bracht al vroeg veel publiek op de been en de programmering in de Wijnhaven werd afgesloten door onze eigen Rose. Jeugd Van Tegenwoordig De Jeugd Van Tegenwoordig trapt om acht uur af op het Wijnhaven podium. Meteen vanaf het openingsnummer ‘Voor je kijken doorlopen’ zit de sfeer er goed in. Het publiek vooraan zingt de teksten woordelijk mee. Zo ook bij ‘De stofzuiger’ en natuurlijk ‘Watskeburt’. De rappers P. Fabergé, Willie Wartaal en Vieze Fur hebben een behoorlijk groot aantal mensen op de been weten te krijgen, gezien de drukte op dit vroege tijdstip. Dat daar af en toe ook rotte appels tussen zitten, bewijst een 'fan', die tot twee keer toe een vol bierblikje richting Fabergé gooit. Gelukkig mist hij steeds en nadat Fabergé hem een enge ziekte heeft toegewenst, gaat de show verder met ‘Shenkie’. De set wordt verder gevuld met nieuw materiaal van hun laatste cd ‘De Machine’. Mason & Coen Berrier De tweede act op het Wijnhaven podium is Mason & Coen Berrier. Middels lichtvoetige electro brengt het tweetal de mensen vooraan voorzichtig aan het dansen. Opvallend aan de set is de enorme hoeveelheid breaks, die bedoeld zijn om daarna te knallen, maar soms slaan de twee de plank volledig mis. Jammer, want op de plaatkeuze is weinig aan te merken. Klassiekers als ‘Da funk’ van Daft Punk en ‘Rocker’ van Alter Ego zijn platen die tegen het einde in de mix zitten en de aanwezigen achterlaten met een positief gevoel. Spektrum De Engelse formatie Spektrum betreedt omstreeks elf uur het Wijnhaven podium. De band begint met een spannend intro, wat naar meer smaakt. Zangeres Lola Olafisoye, frontvrouw van de band, trekt vanaf het moment dat ze begint te zingen alle aandacht naar zich toe. Het is nog even afwachten voordat haar monotone gezang in het eerste nummer langzaamaan overgaat in een spetterende live-performance, waarbij ze alles uit de kast trekt. Op een bepaald moment zit ze zelfs op haar knieën tussen de monitors en lijkt ze bijna door de duivel bezeten; prachtig om te zien! Rose Liedjes met veel soul en feeling die doen denken aan Total Touch. Maar ook jazzelementen zijn te horen. Geen enkel puntje kritiek op te merken aan de nummers die gespeeld worden. De sfeer is goed. Mensen staan lekker mee te tappen op de maat van de muziek. Her en der gaat er iemand helemaal uit zijn bol, maar bij de serieuzere liedjes worden ook wel wat traantjes gelaten. Een band die zoveel emoties teweeg kan brengen bij de fans is goud waard! Goede afsluiter in de Wijnhaven.