In zijn geliefde thuisstad Den Haag kwam Wouter Hamel langs tijdens zijn Nederlandse clubtour. Het Paard van Troje was op vrijdag 16 mei net klein Tokio. Wouter heeft veel fans in Azië, maar hier wist hij ook de hoofden op hol te brengen. Simon Sings verzorgde het voorprogramma. De in Duitsland geboren Simon Binkenborn is de frontman van de zeskoppige band Simon Sings. Hij woont al heel wat jaren in Amsterdam en heeft daar ook het conservatorium afgerond. Deze avond bestaat de band echter uit twee personen. Simon zelf uiteraard en als gitarist en achtergrondzanger Daniel Raposo. Met de akoestische set en de intieme sfeer op het podium is de toon meteen gezet. De focus ligt op de stem van Simon en die knalt door de zaal. Hij mist geen enkele noot. Elk lied wordt loepzuiver ten gehore gebracht. Nummers als het rustige en gevoelige ‘All that is left’ en het aanstekelijke ‘Superstitious’, allebei van zijn debuut mini-album ‘Simon’. Het publiek reageert ook zeer positief. Na het half uur durende optreden verlaat Simon het podium dan ook onder een luid applaus. Ondertussen wordt het in de zaal steeds voller en ook veel warmer. Het publiek dat voor Wouter Hamel komt, is erg gevarieerd. Veel jonge meiden, maar ook veel oudere jazzliefhebbers. Zelfs hele gezinnen zijn in het Paard. Als om half tien de lichten uit gaan en Wouter en bandleden opkomen, is het publiek al enthousiast. Op het podium is het een volle bak en het podium is zo ingedeeld dat de percussionisten op een verhoging staan. Wouter heeft vijf bandleden meegenomen, bestaande uit een toetsenist, gitarist, bassist en twee percussionisten. Zelf bespeelt hij ook nog een scala aan instrumenten. Een melodica, glockenspiel, megafoon en gitaar komen langs. Een muzikale duizendpoot, die Wouter. Er komen veel nummers van zijn debuut cd ‘Hamel’ voorbij. De single ‘Breezy’ doet het erg goed bij het publiek. Maar ook ‘Don’t ask’, ‘Interpretation of love’, ‘Fantastic’ en ‘Ride that sunbeam’ worden met veel plezier en vakmanschap gespeeld. Tijdens ‘Ride that sunbeam’ komt de hele band naar voren en staan ze allemaal naast elkaar op het podium om het lied nog sfeervoller over te brengen. De vijf bandleden krijgen tijdens de show ook veel applaus en aandacht door de briljante solo’s die worden gespeeld. Wouter heeft met zijn band echt rasartiesten op het podium staan. De interactie met het publiek is ook erg leuk. Tussen de nummers door praat Wouter veel. Over zijn liedjes, dat hij ook naar Idols kijkt en dat hij trots is om een Hagenees te zijn. Tijdens ‘As long as we’re in love’ mogen er zelfs fans op het podium komen. Er staan er ongeveer tien naast hem mee te dansen en te zingen. Een paar mannelijke fans doen op het podium nog even een dansje, als een echt achtergrondkoor van Wouter. Na dik een uur komt de show tot een eind. Maar na veel gejoel en geklap van het publiek komt Wouter weer terug voor een toegift. Zonder bandleden dit keer: “Die hebben jullie te moe gemaakt”, aldus Wouter. Op gitaar speelt hij het mooie ‘Useless fraud’. Hij weet het publiek zo stil te krijgen, dat men bijna de adem inhoudt. Een overweldigend applaus volgt. De bandleden komen even later toch nog het podium op en sluiten de show met z’n allen swingend af. Dat Wouter veel talent heeft is overduidelijk. Zijn stem is warm en hij zingt met veel passie en plezier. Zijn interactie met het publiek maakt de show nog leuker. Wij mogen echt trots zijn op ‘onze’ Wouter.