Duco Scheltes, gitarist van Doll House Drama, belde mij een week geleden op met de vraag of ik de mini-tour van Leader Lemming wilde verslaan. “Wat houdt Leader Lemming precies in?”, vroeg ik hem. “Dat is een initiatief van Ramses Nieuwenhuizen en mij, waarbij we een totaalpakket aan bands aan muziekcentra aanbieden”, was zijn antwoord. Ik raakte geïnteresseerd en afgelopen vrijdag 23 mei reed ik mee in het busje van Duco op weg naar The Music Temple in Roosendaal. De promo-cd van Leader Lemming wordt onderweg opgezet en zo kom ik erachter dat het pakket aan bands niet onderschat diende te worden. Atombox, NiCad en uiteraard Doll House Drama, ondertussen gevestigde Haagse namen, maken deel uit van Leader Lemming. Maar ook bands uit België, zoals bijvoorbeeld Gasoline DC en The Tabasco Collective. Aangekomen in Roosendaal parkeert Duco het busje vlak voor The Music Temple. Als ik naar binnen loop, besef ik me nog niet dat dit meer dan een café is. Pas als de achterwand wordt opengemaakt, zie ik dat er een heus podium achter schuilgaat. De vijf leden van NiCad zijn al druk bezig met spullen sjouwen. Gedurende de soundcheck speelt zanger Kyle een aantal covers. Leuk om te horen hoe hij ‘Sunny afternoon’ van The Kinks en ‘All the young dudes’ van Mott The Hoople brengt! Even later komen ook de leden van de Antwerpse band The Tabasco Collective binnen. Het is even onduidelijk welke band eerst gaat optreden; de zanger van laatstgenoemde band moet de volgende dag om vijf uur op en wil daarom niet te laat spelen. Uiteindelijk is in overleg besloten dat NiCad vanavond aftrapt. Omstreeks elf uur beginnen ze met spelen, hoewel er amper publiek is. Dat het de vijf muzikanten niet echt kan schelen, blijkt uit de met volle overgave gebrachte set. Leuk trouwens om te zien dat Duco bijna alle teksten woordelijk meezingt! Zelfs de liedjes van de nieuwe cd - die op 4 juli aanstaande pas uitkomt - kent hij. De dynamiek in zangmelodieën en muziek, waar Nicad een patent op lijkt te hebben, maakt de show enerverend en blijft van begin tot eind boeiend. Uitschieter is toch wel ‘Hallelujah’, waarmee NiCad zichzelf onsterfelijk maakt. Wat dat betreft is deze band een absolute aanwinst voor het Leader Lemming-concept. Tweede act vanavond in The Music Temple is de Antwerpse formatie The Tabasco Collective. Een muur van geluid overspoelt het handjevol aanwezigen. Zanger Stef weet echter de aandacht niet het gehele optreden vast te houden. Dat zou kunnen komen doordat hij geconcentreerd is op zijn gitaarspel en daardoor minder contact met het publiek kan maken, in tegenstelling tot Kyle van NiCad, die dat daarnet wel deed. Best jammer eigenlijk, want de liedjes zijn vrij goed. Als omstreeks enen het optreden is afgelopen, verplaatst Duco zich in de rol van deejay en sluit de avond af met een aantal trancedeuntjes. Ondertussen praat ik met hem over het verloop van de avond. “Tja, jammer dat er bijna niemand op af is gekomen, maar morgen in Den Haag hopen we het goed te maken,” zo stelt hij. Als ik zaterdag 26 mei café De Vinger instap, is NiCad net bezig met het tweede nummer. Gelukkig hebben ze hier meer publiek dan gisteren in Roosendaal. Publieksfavoriet ‘The Hill’ van hun nieuwe cd wordt enthousiast ontvangen. Nadat ze wederom een enerverende set hebben neergezet is het de beurt aan Doll House Drama, die de afgelopen tijd amper op het podium te bewonderen is geweest. Des te leuker om ze te zien dus! Jammer alleen dat Kasper zijn Korg niet heeft meegenomen. Zodoende ontbreekt bijvoorbeeld het nummer ‘Sketches’, dat beschouwd kan worden als een echte live-klapper. Dat de band na al die jaren nog steeds een grote aanhang heeft, blijkt uit de leegloop van het café na hun optreden. Terwijl DJ Dani (echte naam Daniëlle) ‘Heroïne’ van Doe Maar door de ruimte laat schallen, vraag ik Duco wat ik van de laatste act Gasoline DC kan verwachten. “Denk aan een kruising tussen Venetian Snares en The White Stripes“. Ik ben benieuwd… En inderdaad, Gasoline DC kicks ass! Gitarist Stijn Stangl en drummer Dries Hermans weten een dusdanige sound te produceren, dat je er ofwel in mee wordt gezogen ofwel er stijl van achterover slaat. De gitaarriffs en de drumpartijen liggen overigens regelmatig naast de tel, maar zijn dusdanig met elkaar verweven, dat het allemaal voor 100 procent klopt. Tussen de nummers door krijgt de tweemansformatie een enorm applaus over zich heen, waardoor ze bijna verplicht zijn nog een toegift te spelen. Hiermee is de eerste mini-tour van Leader Lemming ten einde gekomen en is het uitkijken geblazen naar de volgende datum. Schrijf maar alvast op in je agenda: 5 juli in de Morlock Gallery.