Wordt het concept Playlab steeds bekender? Spreken de genodigde muzikanten steeds meer aan? Hoe dan ook, feit is dat het steeds drukker wordt bij de Playlabs in Den Haag. De kleine zaal van het Paard van Troje was donderdagavond 28 februari gezellig gevuld voor een muzikaal avontuur van een uur. ’s Middags elkaar ontmoet en geoefend, ’s avonds spelen, ditmaal onder leiding van zangeres Leona Philippo. “Het wordt een beetje rock, een beetje soul en vooral veel improvisatie,” roept Leona bij aanvang. Drie van de bandleden spelen normaliter ‘heavy shit’ met hun eigen bands: gitariste Bianca Vrind bij The Icons, drummer Wouter van Wijk bij Clayborn en Stöma en bassist Sander Koole speelde tot in 2006 bij Blo.Torch. Met zo’n achtergrond en het swingende, soms stevige werk van Leona’s eigen band, lag materiaal à la Mother’s Finest voor de hand. Maar dat werd het dus niet. Geen beukende funkrock, wel funky en jazzy ook, misschien wel door inbreng van jazztoetsenist Maurits Roes, die het ensemble vanavond completeerde. In de kleedkamer ligt een soort setlijstje met daarop steekwoorden als ‘slow tribal’, ‘funk’ en ‘happy feet’. Indicaties, en niet meer dan dat, van wat er ongeveer gespeeld gaat worden. In het begin lijkt het nog even aftasten, ook qua geluid. De toetsen staan vrij hard, de gitaar is nauwelijks hoorbaar. Maar gaandeweg valt alles steeds meer op z’n plek. Band en publiek raken er steeds meer in. Laat het ook aan het enthousiasme en de onbevangen, ontwapende presentatie van Leona over om het publiek erbij te betrekken. Als we allemaal met de vingers moeten knippen, dan knippen we allemaal met de vingers. Als sessieleidster houdt Leona ook alles goed in de gaten en de muzikanten doen nauwelijks voor elkaar onder, zonder de spotlight te willen stelen. Alleen Bianca lijkt zich iets op de achtergrond te houden. Een paar lekker scheurende of puntige solo’s hadden best gemogen. De set is goed opgebouwd. Jazzy, funky stukken worden afgewisseld met een mooi opgebouwde ballad en een fraaie pas-de-deux tussen Leona en Maurits. Het eind is up-tempo en iedereen verlaat dan ook happy de zaal. Weer een muzikaal experiment succesvol afgerond! Donderdag 20 maart is weer een Playlab.